یک نان نرم و تست‌شده، کاهوی ترد و خنک، گوجه‌فرنگی‌های قرمز، خیارشور ورقه‌ای و در وسط همه این‌ها یک قرص گوشت سرخ‌شده و آبدار که با ورقه‌ای از پنیر زرد گودا پوشیده شده است می‌تواند هرکسی را به وجد بیاورد؛ اما کمتر کسی می‌داند این غذای هوس‌انگیز برای اولین بار توسط چه کسی و در کجا اختراع شده است.
در میان تمام کسانی که ادعا می‌کردند مخترع همبرگر هستند ادعای شخصی به نام فلچر دیویس از تگزاس مستندتر است. او این چنین می‌گوید که در دهه 1880 زمانی که اولین رستوران خود را در آتن افتتاح کرد به عنوان غذای ویژه سرآشپز برای اولین بار گوشت گاو سرخ‌شده را بین دو تکه نان به همراه پیاز و یک نوع ترشی سرو کرد. البته وقتی هنوز عده‌ای در اصل این ماجرا یعنی آمریکایی بودن و یا آلمانی بودن همبرگر به توافق نرسیده‌اند بحث در مورد مدعیان مخترع همبرگر جایز نیست.
در حالی که همبرگر به عنوان غذای محبوب آمریکایی‌ها به سراسر دنیا معرفی شده است عده‌ای معتقدند ریشه و اصالت همبرگر مربوط به هامبورگ آلمان است و حتی برای اثبات حرفشان می‌گویند که صحت این گفته از اسم غذا هم کاملاً مشخص است. در این میان عده دیگری مصرانه تأکید می‌کنند که تنها ایده و الهام اولیه در تهیه همبرگر به آلمانی‌ها مربوط است نه دستور آن! اجازه دهید داستانی برایتان تعریف کنیم و قضاوت در مورد ریشه و اصالت این غذا را به شما بسپاریم.
حدودا در اوایل قرن نوزدهم میلادی در رستوران‌های هامبورگ گوشت گاو را خرد کرده و با سیر، پیاز، نمک و فلفل طعم دار می‌کردند. حالا این گوشت طعم دار شده که یکی از لذیذترین و گران‌ترین گوشت‌ها در آن زمان بود سرخ‌کرده و بدون هیچ نانی سرو می‌کردند. در آن زمان‌ها هنوز مفهومی به نام ساندویچ شکل نگرفته بود. این غذا به نام استیک هامبورگی در سراسر دنیا شناخته می‌شد. شاید بتوان این استیک گوشت آلمانی را به عنوان همبرگرهای اولیه معرفی کرد.
در اواسط قرن نوزدهم زمانی که یک گروه از مهاجران آلمانی به نیویورک و شیکاگو وارد شدند، سعی کردند با افتتاح رستوران و فروش استیک هامبورگ درآمدی کسب کنند. آن‌ها از کیفیت و مزه بی‌نظیر استیک‌هایشان مطمئن بودند و می‌دانستند که آمریکایی‌های خوش‌خوراک در مدت‌زمان کوتاهی به طرفداران پروپاقرص استیک هامبورگی تبدیل می‌شوند. بعد از آن، تقاضا برای این غذا بسیار بالا رفت و دیگر در رستوران‌های غیر آلمانی هم ارائه می‌شد. حتی در سال 1884 دستور پخت این غذا به یکی از معروف‌ترین کتب آشپزی آمریکایی اضافه شد.
در این کتاب این‌طور نوشته شده است که برای آماده کردن استیک هامبورگ یک تکه گوشت گاو هامبورگ را به شکل استیک گرد درآورده و آن‌قدر بکوبید تا نازک و پهن شود. دو یا سه پیاز ریز خرد شده را در کره سرخ‌کنید تا کاراملی شود. پیازها را روی گوشت پهن کنید، انتهای گوشت را روی هم تا کرده و دوباره بکوبید تا پیازها در وسط قرار بگیرند. با نمک و فلفل روی گوشت را مزه دار کرده و با مقداری کره سرخ‌کنید.
همین‌طور که می‌بینید در این دستور نه خبری از نان است و نه دیگر مخلفات، همین‌جا می‌توان پیوند میان همبرگر کلاسیک آمریکایی با استیک هامبورگ و آلمان را قطع کرد. احتمالاً برایتان جالب است که بدانید چه اتفاقی برای اولین بار منجر به تولید همبرگر آمریکایی شد!
آن زمان‌ها بعضی کارخانه‌داران این غذا را به عنوان ناهار برای کارگرانشان سفارش می‌دادند؛ اما خوردن آن بدون هیچ نانی آن‌هم سرپا و در حین کار سخت بود. همین مسئله باعث شد تا نسخه آمریکایی استیک هامبورگ به نام همبرگر وارد منو رستوران‌ها شود.
یک آشپز خوش‌ذوق آمریکایی که ممکن است همان فلچر دیویس، مدعی معروف همبرگر باشد، برای اولین بار گوشت گاو طعم دار شده با ادویه همبرگر را بدون لایه پیاز در وسط سرخ کرد و به همراه یک ترشی مخصوص بین دو برش نان قرار داد. اینجا برای اولین بار ساندویچ همبرگر متولد شد و طولی نکشید که محبوبیت این غذا جهانی شد. حالا در اکثر کشورهای جهان همبرگر را می‌شناسند و به عنوان یک غذای فست فودی برای مشتریان آماده می‌کنند. به نظر شما با توضیحات که در بالا داده شد همبرگر یک ساندویچ با ریشه و اصالت آمریکایی است یا آلمانی؟
