چیزی که ویرگول رو برای من خاص کرده، فقط این نیست که یه پلتفرمه برای نوشتن؛ بلکه فراتر از اون، یه جامعهست.
جامعهای از آدمهایی که مثل من دغدغه نوشتن دارن، فکر میکنن، تجربههاشون رو با کلمات به اشتراک میذارن و مهمتر از همه، خودشون هم با عشق میخونن.
تو ویرگول حس میکنی تنها نیستی؛ میفهمی که پشت هر نوشته، یه ذهن بیدار و یه قلب مشتاقه که داره باهات حرف میزنه.
اینجا نوشتن فقط انتقال اطلاعات نیست، یه جور گفتوگوئه، یه اتصال بین آدمها، و همین، ویرگول رو برای من تبدیل کرده به جایی فراتر از یه بلاگ ساده — به یه خونهی امن برای فکر کردن و فکر خوندن.