یادم میاد چند وقت پیش یه مطلب جالب در لینکدین خوندم دقیقا برعکس تنبلی و کار نکردن بود.
خانمی که مسئول منابع انسانی بود پست گذاشته بود بدین شرح:
چند وقت پیش برای کار تولید محتوا آگهی استخدام زده بودیم و بین همه رفت و آمدهای متقاضیان کار، یکی از آنها نظرم رو جلب کرد.
آقا پسر جوانی روی ویلچر بود که به سختی تا محل آگهی اومده بود و حتی بالا نتونسته بود بیاد.نگهبان خبرم کرد و من رفتم پایین.
بنده خدا می گفت که تجربه کار داره و مدتی هم دورکاری انجام می داده اما درآمدش کفاف هزینه ها رو نداده و ترجیح می ده بیرون از خونه کار کنه.
پسر مودب و نحیفی بود، می گفت خرج سه نفر دیگه رو هم می ده و از طرفی رفت و آمد با ویلچر براش سخته به خصوص که اتوبوس سوار و پیاده شدن دشواره و کمترین امکانات شهری برای ما در نظر گرفته شده.
تازه می گفت شارژ باطری ویلچرش تموم شده و برای شارژ مجدد سه میلیون تومن لازم داره.
من بهش گفتم متاسفم شما نمی تونید اینجا کار کنید چون پله داره ولی می تونم رزومه اتون رو برای چند آشنا بفرستم ان شالله کار مناسب براتون پیدا یشه.
پستی که گذاشت باعث شد چند نفر رزومه اش رو بخوان و اینکه برای شارژ باتری ویلچرش پول جمع شد.
محیط لینکدین عاری از شعار و نمایشه و انسانیت هنوز در آن هست.
