این بار در حوزه محتوانویسی کلی مطلب جدید یادگرفتم و ایراد کارم معلوم شد.دقیقا متوجه شدم کجای کاری می لنگه.
گرچه دورکاری و محتوانویسی، درآمد خیلی کمی داره و همین باعث شده مدتی از کار فاصله بگیرم.
در واقع کلی باید زحمت بکشیم، شب زنده داری،ویرایش عکس و نوشتن مقاله بدون هیچ ایراد نگارشی ولی دستمزد بسیار پایینی بگیریم.
در کل بگم که کار سئو رو حرفه ای تر یادگرفتم و کمی هم فتوشاپ و آدرس سایت ها معتبر برای جستجوی عکس و حتی متن.
از هیجانی که هنگام بارگذاری مقاله در سایت اسنپ فود داشتم و اینکه چه امتیازی برپایه سئو می گیرم نمی تونم بگم چون قابل وصف نیست.
از خوشحالی که هنگام پیدا کردن عکس مناسب داشتم حتی الان هم لبخند می زنم.حالا می خواد ساعت سه یا چهار صبح باشه.
یادگاری از این دوره کار محتوا فقط آشنایی با شیرینی قرابیه تبریز شد.
یه نوع شیرینی که پایه اش خمیر بادام هست و روی اون پر از آجیل و مغزیجات.
یکی از مقالاتی که برام توی کارت ترلو( کارت کنترل پروژه) تعریف شد در مورد شهر تبریز بود و من علاوه بر معرفی دیدنی های شهر تبریز،در مورد سوغاتش هم صحبت کردم.
از سوغات خیلی معروف تبریز می توان به شیرینی قرابیه اشاره کرد که شبیه شیرینی گردویی و نارگیلی هست البته کمی بزرگتر و با دیزاین آجیل.
جالبه بگم که عید امسال به همسرم گفتم قرابیه بگیریم سریع گفت این شیرینی تبریزه از کجا می شناسی گفتم قبلا خوردم ولی اسمش رو نمی دونستم اما یادگاری از پروژه های قبلی همین شیرینی قرابیه توی ذهنم باقی مونده.
خلاصه که رفتیم از بهترین شیرینی فروشی اطرافمون قرابیه خریدیم.
اتفاقا تازه و داغ بود ولی وقتی تست کردیم انگار بادوم درختی تلخ داخلش بود.
فکرش رو بکنید بهترین شیرینی فروشی بعد دم عید قرابیه رو با بادوم تلخ درست کنه.
البته بادوم تلخی که با زور و شکر شیرین شده باشه.
در کل تستش بد نبود اما خوب انتظار داشتیم به اندازه ی که پولی دادیم شیرینی با کیفیت تری نصیبمون بشه.
البته باید بگم من قبلا قرابیه خورده بودم اما اسمش رو نمی دونستم و چون تبریز نرفتم نمی دونستم این شیرینی اسمش چیه و سوغات چه شهری هست.
اگر تجربه ای توی این زمینه دارین خوشحال میشم بخونم.
ارادتمند
بهاره نوری
