بالاخره بعد از 3 سال گرفتن وام 40 میلیونی از بانک ملت تاکستان با قرض و قوله و تبصره بخشودگی، در خرداد 98 این وام منحوس را تسویه کردم. حدود 106 میلیون تومان پس دادم! فرصت ادامه تحصیل در دوره دکتری کارآفرینی را از دست دادم و مجبور شدم عین این 3 سال را در یک مغازه کار کنم تا هزینه های زندگی و پرداخت قبض و قسط های زندگی را پرداخت کنم.
تحمل این شرایط برام خیلی سخت بود، از یک طرف پسرم تازه بدنیا اومده بود و از یرف دیگه مجبور بودم علیرغم تمایل شغلی و حرفه ای فعلا کار در مغازه را ادامه بدم.
الان خرداد 99 هستش. وام را یکساله تسویه کردم و تو این یکسال تلاش کرم سبک زندگی جدیدی را شروع کنم. هزینه های زیادی به خانواده ام وارد شد و یکسری از اشتباهات را شاید دیگه نتونم جبران کنم و برای ارتقای خانوادم هم به زمان بیشتری نیاز دارم و هم منابع مالی کافی ندارم و از یک طرف دارم برای محیط شغلی جدید برنامه ریزی می کنم.
چند روز پیش رفته بودم بانک ملت تاکستان تا نامه فک رهن سند را بگیرم که با کمال پررویی کارمندان بانک گفتند تا دولت پول بخشودگی را ندهد ما سند را آزاد نمی کنیم. به نقطه جوش رسیده بودم و تازه مصیبت های اون سال ها تک تک تو ذهنم رژه می رفتند.
دوباره مجبور شدم با چند تا از وکلا تماس بگیرم و راجع به این موضوع راهنمایی بگیرم. چند تا رای دیوان عدالت و حکم شورای نگهبان بود که نشون میداد کار بانک ملت تاکستان غیرقانونی است. ولی با نشان دادن همین مدارک هم اونها زیر بار نرفتند و حالا من مجبورم هم به دیوان عدالت شکایت کنم و هم از طریق سازمان های اداری مثل فرمانداری و استانداری کارم را پیش ببرم.
بانک ها در ایران دقیقا شبیه زامبی هستند. تا آخرین قطره خون شما را نخوردن شما را آزاد نمی کنند. اصل تمام بانک ها در ایران است: سود من بانک باید از محل ضرر وام گیرنده جبران شود ... والسلام
هدفم این بود که بگم با گذشت یکسال از تسویه وام من، بانک ها و نظام اداری ایران هنوز هیچ کاری نکرده بودند. چقدر این سیتم های اداری و اقتصادی ایران کند هستند و به بدترین شکل ممکن اداره می شوند. هم گران اداره می شوند هم بهره وری ندارند و هم اجازه رشد افراد مستعد را نمی دهند.
کرونا تمامی پرادایم های ذهنی و فیزیکی جامعه ما را تغییر داد و انتظار میره که نظام اداری و اقتصادی ایران هم خودش را با این تغییرات هماهنگ کنه! ولی فعلا حرکت خاصی را شاهد نیستیم.
این یکسال آخر دولت روحانی بدترین چالش های اقتصادی و اجتماعی را داریم تجربه می کنیم و تا مجلس جدید بخواد چارچوب های درستی را پیش بگیره باید منتظر نتیجه انتخابات آمریکا و ایران باشیم شاید بتونیم کمی نفس بکشیم ... کمی آرامش پیدا کنیم ...
