با توجه به اینکه سیستم بانکی در ایران دچار طاعون و وبا شده و این بیماری هر کسی را که وارد این سیستم شود، آلوده می کند ما نیازمند سیستم های مالی جدید و راهکارهای نوین اقتصادی هم برای برون رفت از وضع موجود و هم برای سالم سازی محیط کسب و کار برای فعالین اقتصادی هستیم. با توجه به اینکه در سیستم مالی موجود واقعا دلسوزان پاک دست بسیار کم هستند و آنها هم کاری از دستشان بر نمی آید برای تبیین مساله و ارائه راهکار نیازمند روشن کردن صورت مساله برای اقشار مختلف مردم و تفهیم سازی ملی هستیم. برای اجرای این مساله نیازمند افرادی مانند میرزای شیرازی در قضیه تحریم تنباکو هستیم.
نکته بسیار دردناک این مساله این است که با وجودی که خیلی از علما حداقل دیرکرد و جریمه های بانکی را حرام اعلام کرده اند، بانک ها در عین بی توجهی گاها ریشخند هم می زنند و انگار نه انگار که ربا در قرآن جنگ با خدا اعلام شده و برای بدست آوردن سودهای زورکی چه بسیار انسان ها و کسب و کارهایی را که قربانی نکرده اند این بانک ها.
اگر به قضیه تحریم تنباکو بیشتر دقت کنیم به انحصار طلبی، فساد و رانتی که یک عده ای می خواستند با منابع مملکت برای خود عیش و نوش کنند، می رسیم و ایجاد فهم مشترک ملی که مردم را نسبت به این سوء استفاده هشیار کرد و مرجع تقلیدی که هوشمندانه با حرام اعلام کردن توتون و تنباکو و مردمی که با رعایت این مساله اجازه ندادند منابع مملکت پایمال شوند.
حال که تمام منابع پولی کشور در دست بانک هاست و بانک ها با توجه به گذشته سیاه خود در چند سال اخیر و تنش هایی که گاها برای اقتصاد کشور ایجاد کرده اند، ناگزیر به یک سیستم مالی سالم جدید نیازمندیم. هر چند که مشارکت مردم در این زمینه اصل اساسی است. راهکارهای زیر می توانند به اجرا درآیند:
1- در مرحله اول با روشن کردن مردم و اینکه با این سیستم مالی موجود، وضع اقتصادی هر لحظه بدتر می شود و در آینده ما دچار بحران های مالی بدتری خواهیم شد، بانک های موجود را تحریم کنیم و مردم تمامی پول های خود را از سیستم بانکی بیرون بکشند.
2-
