سوال مهمی است.
من برای دیگران نمی نویسم. برای خودم می نویسم. حسم از نوشتن در این جا، ایجاد زیبایی است. فکر می کنم متن هایی که می نویسم، هارمونی دارند. زیبایی دارند. و این حس خوبی به من میدهد.
صدایی در ذهنم هست تمام وقت صحبت می کند. در مورد موضوعات مختلف. در مورد آرزو ها، خاطرات. در مورد همه چیز. او برای من تمام وقت حرف می زند.
و من هم برای او می نویسم. می نویسم برای این که بماند.
نمی خواهم مقابله به مثل کنم. برای او هم نمی نویسم. او خیالی بیش نیست. می نویسم بماند.
نمی ماند؟
نوشته ها می روند ولی زیبایی می ماند.
علی
