کسایی که من رو می شناسن می دونن که من از قضاوت کردن خوشم نمیاد. اگرچه دوست دارم پدیده ها رو دقیق ببینم بشناسم و مقایسه کنم. ولی قضاوت نمی کنم.
نگاه سیستمی می گه که برای خروجی متناظر، باید ورودی و سیستم رو در نظر بگیرید. اگه کشور منظم می خواید، اگه می خواین قانون محترم باشه، باید به پلیس اختیار و قدرت بدید.
جدیدا یوتیوب داره ویدئوهایی از پلیس آمریکا برای من میاره که اون ها رو محترم، کنترل کننده هیجان، و قدرتمند نشون می ده. حتی یه بخشایی از یه فیلمی رو هم پیشنهاد می ده که اسمش رو نمی دونم ولی درمورد یه پلیس زن و یه پلیس مرده.
این ویدئو رو جدیدا بهم نشون داد. توش یه پلیس معمولی، یه مامور اف بی آی رو دستگیر می کنه. ماموره شاخ بازی در میاره، این هم می گیره دست بند بهش می زنه.
برای من خیلی جالب بود و می خوام این رو با سیلی آقای نماینده به پلیس راهور خودمون مقایسه کنم. کدوم مامور امنیتی ما، پلیس بیاد بهش بگه مدارک بده نده می گیرن می برنش؟
تو جامعه ای که پیشرفته باشه، پلیس ها هم قوی هستن. البته من منکر اشتباهات حیوانی برخی از این پلیس ها نمی شم، بالاخره قدرت باید با شعور همراه بشه. و گرنه به درد نمی خوره. می شه جورج فلوید.
ولی کلا به نظرم می یاد که یه معیار برای ارزیابی یه تمدن، نیروهای انتظامی ش هستن. این که چی هستن، کی هستن و بقیه برخوردشون باهاشون چی جوریه.
این رو هم بنویسم که نقش شغلی، یه فرعی بر انسانیته. ولی همون طور که قبلا هم گفتم، همون فرع دارای تعاریفیه. نظم دهنده، ناظم یه نقش مردانه س. باید با اقتدار همراه باشه.
