دلم می خواد یکم براتون از چیزی که می بینم بگم...از چیزی که فکر می کنم واقعا هست ولی بقیه جور دیگه ای می بینن. چیزی که می بینن چیز خوبیه ولی فکر می کنم که حقیقی نیست...واقعی نیست...زندگی با دروغ فقط حال بدی که قراره داشته باشیم رو به تأخیر میندازه...هیچ وقت درستش نمی کنه هیچ وقت اونو از بین نمی بره هیچ وقت نمیشه ازش فرار کرد...دنیای من دنیایی پر از غم و افسردگی نیست...این حرفا معنیش پایان دنیا و خودکشی هم نیست...این دقیقاً همون مشکلاتی توی زندگی اکثرمونه که وقتی باهاش مواجه میشیم نمی فهمیم از کجا خوردیم و فقط هم دنبال مقصر براش می گردیم که خب همینطوری هم که همتون می دونین هیچ وقت تقصیره خودمون نیست :) فالو می...ایتس ده بیگینینگ...
