کوین معادل دیجیتالی پول است. درواقع کوین یک پول دیجیتال است که با استفاده از کدهای رمزگذاری شده ساخته شده است . در روش این پول‌های دیجیتال، هیچ بانک، دولت و شخص ثالثی دخالت نداشته و هم‌چنان هم ندارد.
تاریخچه کوین به سال 1983 بر می‌گردد. آقای دیوید چام (David Chaum)، یک ارز دیجیتال به نام ای‌کش (E-cash) اختراع کرد. دومین ارز دیجیتال هم توسط همین شخص در سال 1995 اختراع شد و دیجی‌کش (DigiCash) نام گرفت. اما اولین کوین یا رمزارز که عملاً به طور غیر متمرکز فعالیت خود را در دنیا شروع کرد، در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto)به نام بیت‌کوین (Bitcoin) ایجاد شد.
یک عامل بسیار مهم در شناسایی کوین می‌توان داشتن بلاک‌چین اختصاصی نامید. کوین‌ها برای این که در بازار کریپتوکارنسی (cryptocurrency) یا همان ارزهای دیجیتال فعالیت داشته باشند، باید توسط الگوریتم شبکه‌ای هدایت شوند. این الگوریتم شبکه‌ای بلاک چین است. اگر یک کوین دارای بلاک‌چین اختصاصی نباشد، نمی‌توان آن را در جز کوین‌ها دسته‌بندی کرد.
کوین‌ها را به طور کلی می‌توان به ۲ دسته متمرکز و غیر متمرکز دسته‌بندی کرد.
مانند پول‌های رایج و ارزهای فیات هستند. کوین‌های متمرکز در دنیای دیجیتال وجود دارند. دقیقاً همانند بانک‌ها برای کنترل میزان عرضه و تقاضا و کنترل ارزهای فیات در بازار عمل می‌کنند. در واقع توسعه دهنده‌های کوین‌های متمرکز به نوعی روی آن‌ها نظارت و دسترسی دارند و درباره نحوه عرضه و تقاضای آن، کنترل شده عمل می‌کنند.
رمزارزهای هستند که تیم توسعه دهنده آن نمی‌تواند در کنترل آن نقشی داشته باشد. داده‌های داخلی کوین‌های غیرمتمرکز بر روی یک سرور مرکزی ذخیره نمی‌شوند، بلکه روی هزاران سرور و به صورت شبکه ای ذخیره می شوند. به این وسیله سعی دارند تا هک و دزدی را در این سیستم غیرممکن کرده و اعتماد را در بین کاربران به وسیله بالا بردن شفافیت افزایش دهند.
توکن نوع دیگری از دارایی‌های دیجیتال است.توکن این ویژگی را دارد که به دیگران منتقل شود و ارزش را در خود ذخیره کند.
تاریخچه توکن‌ها نیز به قبل از کریپتوکارنسی برمی‌گردد. در آن زمان در سیستم‌های کامپیوتری به نوعی مجوز رمزنگاری بودند. اما در سال‌های اخیر نام توکن‌ها را در بازار کریپتوکارنسی به کرات می‌شنویم. توکن‌ها بر بستر بلاک‌چین به وجود می‌آیند و کاربرد هرکدام از آن‌ها متفاوت و منحصر به فرد است.
توکن‌ها ارزش‌های متفاوتی دارند و ارزش‌های آن‌ها بر اساس اهمیت آن‌ها برای بشریت و میزان رسیدن آن‌ها به موفقیت، تعیین می‌شود.
در دنیای کریپتوکارنسی، توکن را می‌توان به دسته‌ای از ارزهای دیجیتال اطلاق کرد که بلاک‌چین مخصوص خود را ندارند و برای ثبت تراکنش‌های خود از بلاک‌چین‌های پلتفرمی کمک می‌گیرند. هرچند اگر بخواهیم نگاهی کلی به دارایی‌های ارز دیجیتال داشته باشیم باید گفت همه آن دارایی‌ها، توکن نامیده می‌شوند. مزیت بلاک‌چین‌های پلتفرمی این است که توانایی ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز را به وسیله قراردادهای هوشمند دارند. به این وسیله می‌توانند توکن‌های خود را بدون طراحی شبکه بلاک چین، ایجاد کنند.
در این قسمت به بررسی انواع توکن می‌پردازیم. سعی داریم تا شناسایی کوین و توکن را تا حد امکان برای شما عزیزان آسان کنیم.
دوره تکنیکال مقدماتی و کنترل ذهن ـ رایگان دریافت کن
توکن‌های ارزی (currency tokens) یکی از انواع توکن در ارز دیجیتال است. از توکن ارزی به عنوان یک روش به منظور پرداخت و ذخیره ارزش آن، استفاده می‌شود. کاربرد توکن ارزی مانند بیت کوین است . این توکن در صرافی های مختلف مانند صرافی کوینکس (CoinEx) وجود دارد وقابل خرید و فروش است.
یک نوع دیگر توکن‌ها، توکن های کاربردی (utility tokens) است. سردسته توکن‌های کاربردی، اتریوم (Ethereum) است. با استفاده از این توکن‌ها شما می‌توانید به یک محصول و یا یک سرویس دسترسی داشته باشید. توکن‌های کاربردی عموماً چند کاربره هستند و بر روی یک بلاک‌چین ساخته می‌شوند. توکن‌های کاربردی روی هر شبکه‌ای که ساخته شوند می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.
دسته دیگری از توکن‌ها، توکن‌های بهادار (securities tokens) هستند. شما برای خرید محصولات یا خدمات می‌توانید از توکن‌های بهادار استفاده کنید. از طرفی می‌توانید با نگهداری آن‌ها، به نوعی سرمایه‌گذاری کنید. فعالان بازارهای مالی در سراسر دنیا این توکن‌ها را بخاطر ویژگی‌هایشان، به عنوان اوراق بهادار به حساب می‌آورند. درواقع توکن‌های بهادار به نوعی قرارداد سرمایه‌گذاری هستند و پتانسیل کسب سود را دارند.
دوره تکنیکال مقدماتی و کنترل ذهن ـ رایگان دریافت کن
این توکن‌ها به عنوان نماینده دیجیتال یک دارایی در یک پلتفرم یا سازمان شناخته می‌شوند. مثلا ممکن است یک توکن، نماینده و نشانگر مقدار مشخصی املاک یا دارایی فیزیکی مانند طلا باشد. شما به عنوان یک دارایی، می‌توانید از توکن‌های دارایی استفاده کنید.
توکن‌های سهمی را می توان به صورت تئوری به حساب آورند. این توکن ها به دارنده های خود مالکیت سهام منتشرکننده خود را می‌دهند. ( درواقع چیزی مانند سهام شرکت)
توکن‌های جایزه را معادل امتیاز وفاداری می‌دانند. از این توکن‌ها برای پرداخت جایزه استفاده می‌شود.
توکن های سودده مورد استفاده برخی سازمان‌ها و شرکت‌ها است. درآمد این سازمان‌ها به واسطه توکن‌های سودده، بین دارندگان تقسیم می‌شود. هرچند پرداخت به دارندگان توکن‌های سودده می‌تواند به صورت هفتگی یا چند ماه یکبار باشد، اما آن‌ها هیچ مالکیتی در سازمان مورد نظر ندارند. این نوع توکن‌ها فارغ از توکن‌های ارزی در نظر گرفته می‌شوند و یک نوع درآمد انفعالی به شمار می‌آیند. توکن‌های سودده به شکل‌های مختلف وجود دارند. شما با استخراج یا نگهداری این توکن‌ها می‌توانید به سوددهی برسید. برخی بلاک‌چین‌ها حالت پرداخت سود دارند. درواقع ارز این بلاک‌چین‌ها شبیه یک توکن سودده می‌باشد.
برای تسلط کامل روی دنیای ارز دیجیتال و کسب سود از بازار ارزهای دیجیتال دوره جامع ارز دیجیتال و توحید عملی یک دوره بی‌نظیر است. وجه تمایز این دوره، آموزش هم‌زمان ۲ بال موفقیت ( بال ذهن قدرتمند و بال تخصص ارز دیجیتال) است.
یکی از اساسی‌ترین تفاوت‌های کوین و توکن را می‌توان کیف پول ذخیره این ۲ دارایی دیجیتال دانست. هر کوین نیازمند یک کیف پول با آدرس اختصاصی است که در یک بلاک‌چین مخصوص قرار داشته باشد. یعنی به عنوان مثال می‌توان به مجزا بودن کیف پول بیت‌کوین و اتریوم اشاره کرد. شما هیچ‌گاه قادر نخواهید بود دارایی بیت‌کوین را به آدرس کیف پول اتریوم منتقل کنید. اما درباره توکن‌ها چنین نیست. شما یک توکن را می‌توانید به هر آدرسی در یک شبکه ارسال کنید و هیچ مانعی وجود ندارد.
یک تفاوت دیگر کوین و توکن این است که کوین ها در یک بلاک‌چین اختصاصی ایجاد می‌شوند اما توکن‌ها چنین شرایطی را دارا نیستند. شما برای ساخت کوین‌ها به مدت زمان بسیار بیشتری نسبت به ساخت توکن ها احتیاج دارید. درواقع ساخت یک کوین ماه‌ها زمان می‌برد، اما ساخت یک توکن فقط چند ساعت زمان نیاز دارد.
ویژگی‌های کوین‌ها کاملاً منحصر به فرد است و در اشتراک با ارز دیجیتال دیگری نیست اما توکن‌ها همگی ویژگی‌های شبکه بلاک‌چین اصلی را به ارث می‌برند.
عموماً اهداف کوین‌ها خاص و عالی است. اما توکن‌ها در اکثر موارد به جز مواردی خاص بی‌هدف هستند. شما برای ساخت یک توکن به هزینه خاصی احتیاج ندارید و فقط باید هزینه تراکنش‌های شبکه بلاک‌چین مبدا پرداخت بشود اما برای ساخت کوین ها نیاز به سرمایه قابل توجهی است. کوین‌ها از ابتدا به منظور پرداخت‌های بازار کریپتوکارنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این درحالی است که کاربرد توکن‌ها متفاوت است.
به خاطر داشته باشید تیم بحر تحلیل برای پاسخگویی به سوالات شما همیشه حضور دارد.
دوره تکنیکال مقدماتی و کنترل ذهن ـ رایگان دریافت کن
