معمار ایتالیایی دوناتو برامانته معماری رنسانس را به میلان و سبک رنسانس عالی را به رم معرفی کرد، جایی که طرح او برای کلیسای سنت پیتر اساس طراحی و اجرا شده توسط میکل آنژ را تشکیل داد. تمپیتو (سن پیترو در مونتوریو) آغاز رنسانس عالی در رم (1502) زمانی که پاپ ژولیوس دوم او را به ساختن پناهگاهی بر روی محلی که گفته می‌شود پیتر به صلیب کشیده شده بود، منصوب کرد.
کارهای اولیه او در میلان شامل سرای سنت آمبروجیو و کلیسای سانتا ماریا دل گرازیه بود. در رم، برامانته به عنوان برنامه ریز اصلی پروژه جامع پاپ جولیوس دوم برای بازسازی شهر خدمت کرد. کلیسای سنت پیتر، که او معمار اصلی آن بود، در سال 1506 آغاز شد. دیگر آثار مهم رومی تمپیتو در سن پیترو در مونتوریو (1502) و بارگاه بلودر در واتیکان (شروع حدود 1505) بودند.
دوناتو برامانته از خانواده ای کشاورز به دنیا آمد. جورجیو وازاری، زندگی‌نامه‌نویس و هنرمند قرن شانزدهمی، در دوران کودکی‌اش می‌گوید: «او در کنار خواندن و نوشتن، در چرتکه نیز تمرین میکرد.» احتمالاً پدرش او را به سمت نقاشی سوق داده است.
اطلاعات کمی از زندگی و آثار برامانته قبل از سال 1477 وجود دارد. او احتمالاً به عنوان دستیار پیرو دلا فرانچسکا در اوربینو خدمت می کرد که در زمان نجیب زاده فدریکو دا مونتفلترو (متوفی 1482) به یک مرکز اومانیستی با اهمیت قابل توجهی تبدیل شده بود. در سال 1477، برامانته در برگامو به عنوان نقاش نقاشی‌های دیواری توهم‌گرایانه معماری مشغول به کار بود. او احتمالاً آموزش خود را نه تنها از آثار هنرمندان فعال در اوربینو، بلکه از هنرمندان دیگری که ممکن است در سفرهای خود مشاهده کرده باشد، مانند آثار لئون باتیستا آلبرتی (در ریمینی و مانتوآ)، آندره آ مانتنیا (در مانتوا و مانتوآ)، پادوآ ارکول د روبرتی (در فرارا)، و فیلیپو برونلسکی (در فلورانس) گرفته است.
هیچ یک از تولیدات و اثرات دوران جوانی او برجای نمانده است، اگرچه برخی از مورخان دیدگاه های مختلف معماری را به او نسبت می دهند. تقریباً همه آنها برخی از ویژگی های کار برامانته را نشان می دهند، اما آنها بسیار متفاوت از یکدیگر به نظر می رسند. قبل از سال 1477 برامانت ممکن است اساساً یک برنامه ریز، طراح و نقاش دیدگاه های معماری بوده باشد که سایر هنرمندان تا حدی آن را اصلاح کرده و در نقاشی های خود وارد کرده اند یا در ساخت و ساز انجام داده اند. تعدادی از نمونه های بعدی وجود دارد که در آنها شناخته شده است که او نقاشان را با چنین دیدگاه های معماری مجهز کرده است.
اولین اثر معماری که به طور قطع میتوان به برامانته نسبت داد، یک طرح است: چاپی که در سال 1481 توسط یک حکاکی میلانی، برناردو پریوداری، از نقاشی برامانته که معبدی ویران شده با پیکره های انسانی را نشان میدهد، انجام شد. تقریباً در همان زمان، برامانته روی کلیسای سانتا ماریا پرسو سان ساتیرو کار میکرد، اولین سازه ای که قطعاً به او نسبت داده می شود.
----------------------------------------------------------------
تیم تولید محتوا بخشی آفیشیال
