هر محیط ساخته شده با معماری غنی و متنوع با سبک ها و حرکات متداخل است که اغلب در سراسر جهان سفر کرده اند و خود را با اقلیم ها، مناظر و نیازهای فرهنگی مختلف وقف داده اند. در اینجا خلاصه ای از 15 سبک معماری محبوب در طول تاریخ آورده شده است.
معماری کلاسیک
معماری کلاسیک در یونان باستان بین قرن هفتم و چهارم قبل از میلاد ساخته شد. بیشتر به خاطر معابد مذهبی بزرگی که از سنگ ساخته شده‌اند، که بر اساس اصول نظم، تقارن، هندسه و پرسپکتیو طراحی شده‌اند، شناخته شده است. یکی از ویژگی های قابل توجه بیان آن، اصول نظم های معماری است: دوریک، یونی و کورنت. بزرگترین اثر معماری کلاسیک پارتنون است. پارتنون که در قرن پنجم پیش از میلاد در آکروپولیس آتن ساخته شده است، ویژگی‌های قابل توجهی را نشان می‌دهد: حجمی که بر پایه‌ای ساخته شده است که توالی ستون‌ها و سرستون های آن را پشتیبانی می‌کند، که به نوبه خود از یک سکو پشتیبانی می‌کند.
رمانسک
این سبک معماری که بین قرن های 6 و 9 در اروپا توسعه یافت، ارتباط زیادی با بافت تاریخی آن دارد. در دوره ای که کشورهای اروپایی در حال جنگ نگران محافظت در برابر تهاجمات بودند، ساختمان ها با الهام از جمهوری روم باستان با دیوارهای سنگین و مقاوم و حداقل دهانه در طاق های نیم دایره مشخص می شدند. نمونه اصلی آن کلیساهایی بودند که در این دوره ساخته شدند و یکی از مهمترین آثار آن کلیسای جامع سانتیاگو د کامپوستلا در اسپانیا است. این بنا در طول جنگ های صلیبی ساخته شد و بزرگترین نمونه این سبک است.
گوتیک
چیزی که ما اکنون به عنوان معماری گوتیک می شناسیم، در اصل Opus Francigenum یا «اثر فرانسوی» نام داشت، زیرا در اواخر قرون وسطی در فرانسه، بین سال های 900 و 1300 سرچشمه گرفت. تنها در دوران روشنگری بود که نام «گوتیک» پیدا شد. اشاره به معماری عمودی و باشکوه تولید شده در آن دوره است. آثار اصلی گوتیک مربوط به ساختمان‌های کلیسایی است - کلیساها و کلیساهای جامع با طاق‌های دنده دار. بیشتر ساختمان‌های گوتیک، مانند کلیسای جامع نوتردام و کلیسای جامع ریمز، جزو میراث جهانی یونسکو محسوب می‌شوند.
باروک
با شروع قرن شانزدهم تحت رژیم سلطنتی در اروپا، معماری باروک را می توان در ساختمان های مذهبی نیز مشاهده کرد. استفاده از زیور آلات و عناصری که به دنبال ایجاد حس دراماتیک بودند - به ویژه با تضاد نور و تاریکی - معماری باروک به عناصر ساختاری به عنوان سکوهایی برای تزئین نگاه می کرد. یکی از نمونه های اولیه این سبک، کلیسای Gesù در رم است که اولین نمای واقعاً باروک را دارد.
نئوکلاسیک
از قرن هجدهم به بعد، معماری نئوکلاسیک به دنبال احیای ساختمان‌های یونانی و رومی کلاسیک بود. بیان آن به شدت با زمینه اجتماعی و اقتصادی آن، انقلاب صنعتی در اروپا، و دوره ای که در آن دانشجویان طبقه متوسط رو به بالا سنت تور بزرگ را آغاز کردند - در سراسر جهان سفر کردند و با آثار باستانی ارتباط برقرار کردند، مرتبط است. احیای تولید فرهنگی اروپا، معماری معطوف به تقارن عقلانی را به عنوان پاسخی به معماری باروک به ارمغان آورد. این جنبش تا قرن نوزدهم ادامه یافت و در کشورهای مختلف تجلی یافت.
