قیمت ها چگونه باید تعیین شود؟ به این سوال می‌توانیم یک پاسخ کوتاه و ساده بدهیم: قیمت‌ها را باید بازار تعیین کرد. پاسخ به اندازه کافی صحیح است، اما برای پاسخ به مشکل عملی مربوط به حکمت کنترل قیمت دولت، کمی توضیح لازم است.
اجازه دهید از سطح ابتدایی شروع کنیم و بگوییم که قیمت ها توسط عرضه و تقاضا تعیین می شود. اگر تقاضای نسبی برای یک محصول افزایش یابد، مصرف کنندگان حاضر خواهند بود برای آن هزینه بیشتری بپردازند. پیشنهادهای رقابتی آنها هم آنها را به طور جداگانه ملزم می کند که برای آن پول بیشتری بپردازند و هم تولیدکنندگان را قادر می سازد که برای آن پول بیشتری دریافت کنند. این امر باعث افزایش حاشیه سود تولیدکنندگان آن محصول می شود.
این به نوبه خود، تمایل دارد تا شرکت های بیشتری را به سمت تولید آن محصول جذب کند و شرکت های موجود را وادار کند که سرمایه بیشتری برای ساخت آن سرمایه گذاری کنند. افزایش تولید باعث کاهش مجدد قیمت محصول و کاهش حاشیه سود در ساخت آن می شود. افزایش سرمایه گذاری در تجهیزات ساخت جدید ممکن است هزینه تولید را کاهش دهد. یا - به ویژه اگر در مورد برخی از صنایع استخراجی مانند نفت، طلا، نقره یا مس نگران باشیم، افزایش تقاضا و تولید ممکن است هزینه تولید را افزایش دهد.
در هر صورت، قیمت تأثیر قطعی بر تقاضا، تولید و هزینه تولید خواهد داشت، همانطور که اینها به نوبه خود بر قیمت تأثیر می گذارند. هر چهار - تقاضا، عرضه، هزینه و قیمت - به هم مرتبط هستند. تغییر در یکی باعث ایجاد تغییراتی در بقیه خواهد شد.
همانطور که تقاضا، عرضه، هزینه و قیمت هر کالایی به هم مرتبط هستند، قیمت تمام کالاها نیز به یکدیگر مرتبط است. این روابط هم مستقیم و هم غیر مستقیم است. معادن مس ممکن است نقره را به عنوان یک محصول جانبی تولید کنند. این پیوند تولید است. اگر قیمت لوله مانیسمان رده 40 بیش از حد بالا رود، مصرف کنندگان ممکن است آلومینیوم را برای بسیاری از مصارف جایگزین کنند. این یک پیوند جایگزینی است. داکرون و پنبه هر دو در پیراهن‌های خشک استفاده می‌شوند. این یک پیوند مصرف است.
علاوه بر این ارتباطات نسبتاً مستقیم بین قیمت‌ها، پیوستگی غیرقابل اجتناب همه قیمت‌ها وجود دارد. یک عامل کلی تولید، نیروی کار، می تواند در کوتاه مدت یا در بلندمدت، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، از یک خط به هر خط دیگری منحرف شود. اگر قیمت یک کالا افزایش یابد و مصرف کنندگان مایل نباشند یا نتوانند کالای دیگری را جایگزین کنند، مجبور خواهند شد مقداری کمتر از کالای دیگر مصرف کنند. همه محصولات در رقابت برای دلار مصرف کننده هستند.
و تغییر در هر یک از قیمت ها بر تعداد نامحدودی از قیمت های دیگر تأثیر می گذارد. بنابراین، هیچ قیمت واحدی را نمی توان به خودی خود یک شی ایزوله در نظر گرفت. با تمام قیمت های دیگر مرتبط است. دقیقاً از طریق همین روابط متقابل است که جامعه قادر است مشکل بسیار دشوار و همیشه در حال تغییر چگونگی تخصیص تولید بین هزاران کالا و خدمات مختلف را حل کند تا هر کدام تا حد امکان در رابطه با فوریت نسبی نیاز عرضه شوند.
از آنجایی که میل و نیاز و عرضه و هزینه هر کالا یا خدمات فردی دائماً در حال تغییر است، قیمت قوطی 2*2
یکی از قیمت هایی است که دائما در حال تغییر است، و روابط قیمتی دائماً در حال تغییر است. آنها سالانه، ماهانه، هفتگی، روزانه، ساعتی تغییر می کنند. افرادی که فکر می‌کنند قیمت‌ها معمولاً در نقطه‌ای ثابت باقی می‌مانند، یا می‌توانند به راحتی در یک سطح «درست» نگه داشته شوند، می‌توانند سودآور یک ساعت را صرف تماشای نوار بازار سهام یا خواندن گزارش روزانه در روزنامه‌ها از اتفاقات دیروز کنند.
در بازار ارز و در بازار قهوه، کاکائو، شکر، گندم، ذرت، برنج و تخم مرغ؛ پنبه، پوست، پشم، و لاستیک؛ مس، نقره، سرب و روی. آنها متوجه خواهند شد که هیچ یک از این قیمت ها هرگز ثابت نمی ماند. به همین دلیل است که تلاش‌های مداوم دولت‌ها برای کاهش، افزایش یا مسدود کردن یک قیمت خاص، یا مسدود کردن رابطه متقابل دستمزدها و قیمت‌ها درست در جایی که در یک تاریخ معین بوده است («حفظ خط») قطعاً در هر کجا که باشند مخل خواهد بود. بیهوده نیستند
