لوله درزدار نوار یا صفحه ای است که به شکل دایره ای، مربعی و غیره خم شده و سپس به سطح لوله اتصال جوش داده می شود. لوله استفاده از فولاد یا نوار فولادی است.
با پیشرفت تولید فولاد نورد با کیفیت و توسعه سریع فناوری بازرسی جوش، کیفیت جوش به طور مداوم بهبود می یابد. انواع و مشخصات اتصالات لوله فولادی به طور مداوم در حال افزایش است. مناطق بیشتر و بیشتری جایگزین لوله بدون درز می شوند. درزها هزینه کمتری نسبت به لوله فولادی بدون درز دارند، راندمان تولید بالا.
با توجه به روش های مختلف جوشکاری می توان به لوله های جوش داده شده با قوس الکتریکی، لوله با فرکانس بالا یا مقاومت فرکانس پایین، لوله گاز، لوله کوره، لوله باندی تقسیم کرد.
با توجه به طبقه بندی شکل جوش را می توان به لوله های جوش داده شده درز مستقیم و لوله های جوش داده شده مارپیچی تقسیم کرد.
با توجه به هدف، به لوله های جوشی عمومی، لوله گالوانیزه، لنس، کمند، لوله اندازه گیری، لوله غلتکی، لوله پمپ چاه عمیق، لوله خودرو، لوله ترانسفورماتور، لوله جدار نازک جوش داده شده، لوله جوشی و لوله جوش مارپیچی تقسیم می شود.
با توجه به شکل انتهای طبقه بندی را می توان به لوله های گرد و شکل (مربع، مساوی) تقسیم کرد.
همانطور که کاربردهای صنعتی تکامل یافته و پیچیده تر شده اند، محصولات لوله کشی و سیستم هایی که به آنها خدمت می کنند باید سرعت خود را حفظ کنند.
در حالی که بسیاری از روش‌های تولید لوله وجود دارد، مهم‌ترین بحث در صنعت، مقایسه لوله‌های فولادی جوشی با مقاومت الکتریکی (ERW) در مقابل لوله‌های فولادی بدون درز (SMLS) است.
هر دو روش ERWو تولید لوله های فولادی بدون درز برای دهه ها مورد استفاده قرار گرفته اند. با گذشت زمان، روش های مورد استفاده برای تولید هر کدام پیشرفت کرده است. پس کدام بهتر است؟
لوله جوش داده شده به عنوان یک نوار فولادی بلند و پیچ خورده به نام اسکلپ شروع می شود. اسکله به طول مورد نظر بریده می شود و در نتیجه یک ورق مستطیلی مسطح ایجاد می شود. عرض انتهای کوتاه‌تر آن ورق به محیط بیرونی لوله تبدیل می‌شود، مقداری که می‌توان برای محاسبه قطر خارجی نهایی آن استفاده کرد.
ورق های مستطیل شکل از طریق یک دستگاه نورد تغذیه می شوند که اضلاع بلندتر را به سمت بالا به سمت بالا می پیچد و یک استوانه را تشکیل می دهد. در فرآیند ERW، جریان الکتریکی با فرکانس بالا از بین لبه ها عبور می کند و باعث ذوب و جوش خوردن آنها می شود.
مزیت لوله ERWاین است که از فلزات همجوشی استفاده نمی شود و درز جوش دیده نمی شود یا احساس نمی شود. این با جوشکاری زیرپودری دوبل (DSAW) مخالف است، که یک مهره جوش آشکار را بر جای می‌گذارد که بسته به کاربرد باید حذف شود.
تکنیک های تولید لوله های جوش داده شده در طول سال ها بهبود یافته است. شاید مهم ترین پیشرفت تغییر به جریان های الکتریکی با فرکانس بالا برای جوشکاری بوده است. قبل از دهه 1970 از جریان فرکانس پایین استفاده می شد. درزهای جوش تولید شده از ERWبا فرکانس پایین بیشتر در معرض خوردگی و شکست درز بودند.
اکثر انواع لوله های جوش داده شده پس از ساخت نیاز به عملیات حرارتی دارند.
لوله کشی بدون درز به عنوان یک قطعه استوانه ای جامد از فولاد به نام بیلت شروع می شود. در حالی که هنوز گرم است، بیلت ها با یک سنبه از وسط سوراخ می شوند. مرحله بعدی غلتاندن و کشش بیلت توخالی است. بیلت دقیقاً رول شده و کشیده می شود تا زمانی که به طول، قطر و ضخامت دیواره مطابق با سفارش مشتری برسد.
