حتی احتیاج ندارد برگه‌ای چیزی امضا کنی یا اینکه اطلاعاتت را جایی ثبت کنی، بالاخره تورا پیدا می‌کند و از آن گه دونی نجاتت می‌دهد!
این تنها شعار دوست من است، بدون اینکه این شعار را بر زبان آورده باشد یا اشاره‌ای به آن کرده باشد همه‌ی این شعار را عملی به تصویر می‌کشد تا عمق میدانی به موضوع پیدا کنید.
برای شروع استفاده از دوست من که ما از این خط به بعد خانم دارا صداش می‌زنیم چون واقعا داراست ( نه این جمله حاوی هیچ کلمه‌ی مستتری نبود!) باید ابتدا یک بدبختی بزرگ تجربه کنید و از آنجا که در خاورمیانه متولد شده‌اید، امکان تجربه نکردنش تقریبا ممکن نیست؛ خلاصه‌ی کار را اگر بخواهم بگویم؛ نه حیف است باید کل ماجرا را تعریف کنم.
مثلا اگر دوای چشم شما بال خر مگسی در کثافط خوک‌ها باشد، خانم دارا می‌گوید: اوه نگران نباشید!نه اینطوری نمی‌گوید واقعا، تلفنش را بر می‌دارد و به دوستش که منشی معاون دفتر اداره‌ی کثافط خوک‌هاست تلفن می‌زند و حداکثر طی ۴۷ساعت کاری، کثافط به دست شما می‌رسد، بعدش هم برای بقیه تعریف می‌کنید و احتمالا شماره‌ی چند مرکز ترک اعتیاد را با واسطه به دست شما برسانند،بعد درست خانم دارا سر می‌رسد و گل سَری که دختر خانواده در بچگی توی رودخانه گم کرده را از کارخانه‌ی گل‌سر جمع کنان شمال شرق تهران پس گرفته‌است.
یکبار هم دوستمان در روستایی در نروژ بی‌خانمان شد و خانم دارا با یک تلفن فرستادش منزل پسرداییِ مادرِ همکار سابق پدرش که در یک روستای دیگر نروژ زندگی می‌کند.
خود من، وقتی میخواستم پاترول بخرم خیالم راحت بود که اگر قطعه‌ای خراب شد خانم دارا یک نفر را پیدا می‌کند و شبانه در پوست گوسفند قطعه را وارد می‌کند و من میتوانم صبح با پاترول، خودم را به شرکت برسانم.
حالا نمیدانم اگر بیمه‌ی خوب توصیف بود، توصیفِ خانم دارا می‌شد یا حیف باشد آن توصیف بر ساختمان آن لغت، اما یک بیمه‌ی خوب باید تمام سعی‌اش را بکند تا شبیه خانم دارا باشد چون احتمالا این تنها راه حل موجود است، احتمالا چیزی که شما را به اینجای داستان کشانده نوشته‌های من نیست، دنبال یک لینک ارتباطی با خانوم دارا می‌گردید، اما مسئله را دوباره مرور کنید، احتمالا دور بعدی متوجه می‌شید که این وظیفه‌ی خانم داراست که شمارو پیدا کنه و وقت‌تون رو برای خوندن تمام این متن صرف نمی‌کنید .
بعدش هم حتما دنبال بدبختی‌های جدیدتر می‌رید تا خانوم دارا زودتر پیداتون کنه ولی خبر بد اینه که من همچین دوستی ندارم واین ایده توسط یک مغز آلوده شده توسط غبارهای ساکن تهران ساخته شده، اما خبر بهتر اینکه می‌توانیم پول‌های نداشته‌مان را بدهیم و خودمان را بیمه کنیم تا اگر احتمالا شد و زنده ماندیم یک هزارم کارهای خانم دارا را قبول کنند و زندگی کمی راحت‌تر بگذرد.
#بسپرش_به_ازکی
