منبع انبساط بخشی از سیستم گرمایش آب گرم است. این اجازه می دهد تا با گرم شدن آب در دیگ بخار گرم شود بدون اینکه فشار سیستم به طور چشمگیری افزایش یابد. آب ، مانند بسیاری از مواد دیگر ، هنگام گرم شدن ، گسترش می یابد.
اگر منبع انبساط در سیستم وجود نداشته باشد ، با آمدن دیگ فشار آب به طرز چشمگیری افزایش می یابد. این امر باعث ایجاد فشار در اجزای سازنده ، گردش آب در آب سخت تر می شود و ممکن است منجر به انفجار آب گرم شده و بخار شود.
شوک جاذب: منبع انبساط بالشتک هوا یا کمک فنر است. مخزن تا حدی از سیستم دیگ بخار پر می شود. قسمت دیگر مخزن با هوای به دام افتاده پر شده است.
اگر مخزن یک سوم پر از آب باشد وقتی دیگ سرد است ، با آتش گرفتن دیگ ، سطح آب بالا می رود. هوا کاملاً فشرده شده است و بدون افزایش چشمگیر فشار قابل فشار است. مانند یک چشمه به راحتی فشرده عمل می کند. هنگامی که دیگ بخار در حالت پایدار کار می کند ، منبع انبساط ممکن است دو سوم پر از آب باشد.
مواد: منبع انبساط معمولاً از جنس استیل گالوانیزه هستند. مخازن قدیمی اغلب غالباً رنگ آمیزی نشده بودند. مخازن مدرن معمولاً در کارخانه رنگ آمیزی می شوند.
مکان ها و انواع مختلف
مخازن سیستم باز: در خانه های قدیمی با سیستم آب گرم باز ، منبع انبساط در طبقه فوقانی ، اغلب در کمد و گاه در اتاق زیر شیروانی قرار داشتند. قسمت پایین مخزن از بالای بالاترین بالاترین رادیاتور قرار دارد. این مخازن می توانند به صورت استوانه ای ، مستطیلی یا شکل های دیگر باشند. آنها غالباً لیوان دید داشتند به طوری که می توانید سطح آب در مخزن را ببینید.
لوله های سرریز: یک لوله سرریز از بالای مخزن وجود داشت که معمولاً از فولاد گالوانیزه ساخته شده است. این لوله سرریز خارج از منزل یا به زیرزمین نزدیک به تخلیه کف تخلیه می شود. گاهی اوقات شیر آب و لوله آرایش وصل شده به مخزن انبساط بود تا بتوان از طریق لوله های لوله کشی منبع آب اضافه کرد. آب حاصل از سیستم گرمایش به پایین مخزن وصل شده بود.
مخازن سیستم بسته: در سیستم های بسته ، دو نوع مخازن انبساط وجود دارد:
• مرسوم
• مخزن دیافراگم یا مثانه (مورد استفاده در تمام سیستمهای مدرن)
تفاوت در مخازن: مخزن معمولی فقط یک استوانه فلزی است. مخزن دیافراگم یک لاستیک / مثانه نئوپرن شل دارد که مخزن را به دو محفظه جدا می کند. یکی طرف هوا و دیگری طرف آب است که از طریق لوله به دیگ وصل می شود. مثانه از جذب هوا به مرور زمان جلوگیری می کند
ف: در سیستم های بسته معمول است که منبع انبساط بین تیرچه های سقفی در بالای دیگ را پیدا کنید. اگر سقف گچ زده شود ، مخزن ممکن است به سختی قابل مشاهده باشد. این مخازن به طور معمول سیلندرهای افقی نصب شده ، 8 تا 10 اینچ قطر و طول 18 اینچ تا 3 فوت دارند.
اتصالات لوله: معمولاً یک لوله به سیستم گرمایشی متصل است که معمولاً در لوله انتقال آب داغ که از دیگ بخار خارج می شود ، شیر می خورد. مخزن انبساط دارای دریچه تخلیه است و ممکن است دریچه ورودی هوا داشته باشد که می تواند باز شود تا هوا به محض خارج شدن آب از داخل مخزن امکان پذیر باشد.
شیر عایق: لوله کشی بین سیستم گرمایش و منبع انبساط دارای دریچه ایزولاسیون است که می تواند به صورت دستی بسته شود تا امکان تخلیه مخزن فراهم شود
مخازن دیافراگمی: مخازن معمولی باید بالای دیگ نصب شوند. مخازن دیافراگمی (مخازن مثانه) می تواند در هر نقطه باشد ، از جمله بالا یا کنار دیگ. مخازن می توانند در قسمت عرضه یا برگشت دیگ بخار باشند. مخازن در اکثر سیستم های مدرن در قسمت عرضه نزدیک به دیگ بخار هستند. دیگهای دارای مخازن دیافراگم معمولاً دارای دریچه هوا هستند.
شیر دوچرخه در مخازن دیافراگم: طرف هوای مخزن دیافراگم معمولاً دارای یک "تایر دوچرخه" استوانه استایل (شیر شرودر) است که می تواند برای فشار هوا بر روی مخزن هوا استفاده شود. اگر این شیر را کار کنید و آب بگیرید ، به معنای پارگی مثانه است. با این حال ، ما توصیه نمی کنیم که شیر را کار کنید.
عمل
راه‌اندازی سیستم با یک مخزن معمولی: وقتی سیستم گرمایش برای اولین بار تنظیم شود ، تمام لوله‌ها از هوا پر می شوند. مخزن انبساط نیز کاملاً با هوا پر شده است. شما می توانید مخزن انبساط را به عنوان یک قسمت بزرگ بن بست سیستم گرمایشی فکر کنید. با ورود آب لوله ها و رادیاتورها با آب پر می شوند ، اما هوا در مخزن انبساط قرار می گیرد. این چیزی هست که ما میخواهیم. مقداری آب وارد مخزن انبساط می شود ، اما اکثر مخزن پر از هوا است.
عملکرد عادی: هرچه دیگ کار می کند و آب گرم می شود و منبسط می شود ، هوا در مخزن فشرده می شود و مخزن ممکن است بیش از نیمی از آب پر شود.
هوا با گذشت زمان حل می شود: در نهایت هوا از مخزن انبساط معمولی از بین می رود. گاهی اوقات از طریق دریچه هوا به آرامی نشت می کند ، اما اکثر آنها با گذشت زمان در آب حل می شوند.
مخزن Waterlogged: هنگامی که مخزن از آب پر می شود ، گفته می شود که از آب غرق می شوید. این سیستم کمک فنر خود را از دست می دهد. با روشن شدن دیگ ، فشار در سیستم به سرعت بالا می رود. اگر همه چیز خوب پیش برود ، شیر تسکین دهنده کار می کند و آب از طریق لوله تخلیه از دریچه تسکین خارج می شود. دریچه تسکین قطره غالباً به معنی مخزن انبساط آب است. اگر دریچه تسکین از دست رفته یا غیرفعال باشد ، یا اگر تخلیه آن مانع شده باشد ، می توان وضعیت خطرناک با فشار زیاد ایجاد کرد.
بازگرداندن سیستم: صاحبخانه یا مسئول سرویس متوجه تخلیه شیر امدادی شده و درنهایت متوجه می شوند که منبع انبساط آب دیده نشده است. بازیابی هوا در مخزن به شرح زیر است:
1. شیر جدا کننده بین دیگ و مخزن انبساط بسته است.
2. یک شلنگ به اتصالات روی شیر تخلیه وصل شده و شیر تخلیه باز می شود.
3. شیر ورودی هوا (معمولاً در نزدیکی بالای مخزن قرار دارد) نیز باز می شود.
4- آب از خط تخلیه خارج شده و هوا از طریق ورودی هوا وارد می شود.
5. هنگامی که مخزن خالی است
آ. شیلنگ از اتصالات خارج می شود ،
ب دریچه تخلیه بسته است ،
ج ورودی هوا بسته است ، و
د شیر جدا کننده باز می شود.
6. آب از سیستم گرمایشی باعث می شود تا به پایین مخزن برسد و هوا را فشرده کند.
7. سیستم دوباره آماده بهره برداری است.
مخازن دیافراگمی کم مصرف هستند: همانطور که گفته شد منبع انبساط مدرن دارای مثانه یا دیافراگم لاستیکی (نئوپرنی) هستند که هوا و آب را از هم جدا می کند. این سیستم دقیقاً یکسان عمل می کند ، اما دیافراگم لاستیکی انعطاف پذیر مانع از حل شدن هوا در آب می شود. این سیستم ها به ندرت دچار آبگرفتگی می شوند و بنابراین راحت تر هستند.
بهترین نقطه برای مخزن توسعه کجاست؟ در مورد مکان منبع انبساط به بهترین وجه اختلاف نظر وجود دارد. با این حال ، به منظور معاینه در منزل ، تا زمانی که وجود دارد و به سیستم گرمایش متصل است ، دیگر لازم نیست نگران باشیم. در بیشتر موارد ، یک مخزن مثانه را در لوله توزیع آب داغ از بالای دیگ مشاهده می کنید. (مخازن معمولی در سیستم های بسته باید بالاتر از بالای دیگ باشد.) اگر مخزن به قسمت برگشت دیگ متصل باشد ، این سیستم همچنان کار خواهد کرد.
جهت مشاهده لیست قیمت منبع انبساط روی لینک روبرو کلیک نمایید.www.bamintahvie.com
