اجماع مهمترین ویژگی هر سیستم پرداخت غیرمتمرکز است. در سیستم‌های پرداخت متمرکز سنتی، یک مدیر معتبر در مورد نحوه و زمان پرداخت‌ها حرف آخر را می‌زند. سیستم های غیرمتمرکز، طبق تعریف، مدیری برای انجام این کار ندارند. در عوض، سیستم‌های غیرمتمرکز مانند XRP Ledger مجموعه‌ای از قوانین را تعریف می‌کنند که همه شرکت‌کنندگان از آن پیروی می‌کنند، بنابراین هر شرکت‌کننده می‌تواند دقیقاً در مورد مجموعه‌ای از رویدادها و نتیجه آنها در هر مقطع زمانی توافق کند. ما این مجموعه قوانین را پروتکل اجماع می نامیم.
ویژگی های پروتکل اجماع
XRP Ledger برخلاف هر دارایی دیجیتالی که قبل از آن ارائه شده بود از یک پروتکل اجماع استفاده می کند. این پروتکل که به عنوان پروتکل اجماع XRP Ledger شناخته می شود، به گونه ای طراحی شده است که دارای ویژگی های مهم زیر باشد:
همه کسانی که از XRP Ledger استفاده می کنند می توانند در مورد آخرین وضعیت و اینکه کدام تراکنش ها به ترتیب انجام شده اند توافق کنند.
تمام تراکنش های معتبر بدون نیاز به اپراتور مرکزی یا داشتن یک نقطه شکست پردازش می شوند.
دفتر کل می تواند پیشرفت کند حتی اگر برخی از شرکت کنندگان بپیوندند، ترک کنند یا رفتار نامناسبی داشته باشند.
اگر تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان غیرقابل دسترسی باشند یا رفتار نادرست داشته باشند، شبکه به جای واگرایی یا تأیید تراکنش‌های نامعتبر، پیشرفت نمی‌کند.
تایید تراکنش ها بر خلاف اکثر سیستم های بلاک چین دیگر نیازی به استفاده بیهوده یا رقابتی از منابع ندارد.
گاهی اوقات این ویژگی ها به ترتیب اولویت به عنوان اصول زیر خلاصه می شود: درستی، توافق، پیشرفت رو به جلو.
این پروتکل همچنان در حال تکامل است، همانطور که دانش ما در مورد محدودیت‌ها و موارد خرابی احتمالی آن نیز ادامه دارد. برای تحقیقات آکادمیک در مورد خود پروتکل، به تحقیقات اجماع مراجعه کنید.
پس زمینه :
پروتکل های اجماع راه حلی برای مشکل دوبار خرج کردن هستند: چالش جلوگیری از خرج کردن موفقیت آمیز یک پول دیجیتال مشابه. سخت ترین بخش در مورد این مشکل، نظم دادن به تراکنش ها است: بدون یک مرجع مرکزی، حل و فصل اختلافات در مورد اینکه کدام تراکنش اول می شود، زمانی که شما دو یا چند تراکنش متقابل انحصاری را در همان زمان ارسال می کنید، می تواند دشوار باشد. برای تجزیه و تحلیل دقیق مشکل دوبار خرج کردن، نحوه حل این مشکل توسط پروتکل اجماع لجر XRP، و معاوضه ها و محدودیت های موجود، به اصول و قوانین اجماع مراجعه کنید.
تاریخچه لجر
XRP Ledger تراکنش ها را در بلوک هایی به نام "نسخه های دفتر" یا به اختصار "دفتر کل" پردازش می کند. هر نسخه دفتر کل شامل سه قطعه است:
وضعیت فعلی همه موجودی ها و اشیاء ذخیره شده در دفتر کل.
مجموعه معاملاتی که در دفتر کل قبلی اعمال شده است تا به این مورد منتج شود.
فراداده مربوط به نسخه دفتر کل فعلی، مانند فهرست دفتر کل آن، هش رمزنگاری که محتویات آن را به طور منحصربه‌فرد شناسایی می‌کند، و اطلاعات مربوط به دفتر کل اصلی که به عنوان مبنایی برای ساخت این دفترچه استفاده شده است.
هر نسخه دفتر کل با یک فهرست دفتر شماره گذاری می شود و بر اساس نسخه دفتر کل قبلی که شاخص آن یک عدد کمتر است، ساخته می شود، به نقطه شروعی به نام دفتر کل پیدایش با شاخص لجر 1 برمی گردد.¹ مانند بیت کوین و سایر فناوری های بلاک چین، این شکل می گیرد. تاریخچه عمومی همه تراکنش ها و نتایج آنها. برخلاف بسیاری از فناوری‌های بلاک چین، هر «بلوک» جدید در XRP Ledger شامل کل وضعیت فعلی است، بنابراین برای دانستن آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد، نیازی به جمع‌آوری کل تاریخ ندارید.²
وظیفه اصلی پروتکل توافقی XRP Ledger این است که بر روی مجموعه ای از تراکنش ها برای اعمال در دفتر کل قبلی به توافق برسند، آنها را به ترتیبی کاملاً تعریف شده اعمال کنید، سپس تأیید کنید که همه نتایج یکسانی داشته اند. هنگامی که این امر با موفقیت اتفاق می افتد، یک نسخه دفتر کل معتبر و نهایی در نظر گرفته می شود. از آنجا، این روند با ساخت نسخه دفتر کل بعدی ادامه می یابد.
اعتبارسنجی مبتنی بر اعتماد
اصل اصلی در پس مکانیسم اجماع XRP Ledger این است که اندکی اعتماد راه طولانی را طی می کند. هر یک از شرکت‌کنندگان در شبکه مجموعه‌ای از اعتبارسنجی‌ها را انتخاب می‌کنند، سرورهایی که به‌طور خاص برای مشارکت فعال در اجماع پیکربندی شده‌اند، که توسط طرف‌های مختلفی اداره می‌شوند که انتظار می‌رود بیشتر اوقات صادقانه رفتار کنند. مهمتر از آن، مجموعه اعتباردهنده های انتخاب شده نباید به احتمال زیاد با یکدیگر تبانی کنند تا قوانین را دقیقاً به همان روش زیر پا بگذارند. این لیست گاهی اوقات یک لیست گره منحصر به فرد یا UNL نامیده می شود.
همانطور که شبکه پیشرفت می کند، هر سرور به تایید کننده های مورد اعتماد خود گوش می دهد³. تا زمانی که درصد زیادی از آنها موافق باشند که مجموعه ای از تراکنش ها باید رخ دهد و نتیجه یک دفتر کل معین است، سرور اجماع را اعلام می کند. اگر موافق نباشند، اعتبارسنجی‌ها پیشنهادات خود را تغییر می‌دهند تا با اعتبارسنجی‌های دیگری که به آنها اعتماد دارند مطابقت بیشتری داشته باشد، و این فرآیند را در چندین دور تکرار می‌کنند تا زمانی که به اجماع برسند.
