قبل از شروع متن و در همین ابتدا باید به اطلاعتون برسونم که قراره متنی طولانی بخونین که به‌طور کامل نظر شخصی خودم هست و قطعاً این احتمال وجود داره که با خیلی از نظرهام موافق نباشین و در نهایت خوندن این نوشته رو اتلاف وقتتون تصور کنین. با اشاره به این موضوع، اگه هنوز دلتون می‌خواد این نوشته رو بخونین و از خوندن متن‌های طولانی خسته نمیشین، خوندن این متن و بیان دیدگاهتون قطعاً باعث خوشحالیم میشه.
چیزی که همیشه توی نوشته‌هام بهش اشاره کردم، علاقه‌ی بسیار زیادم به شخصی‌سازی دستگاه‌هایی هست که ازشون استفاده می‌کنم؛ دلیلی که همیشه و حتی هنگام انتخاب گوشی هم برای من تاثیرگذاره. برای من، بزرگ‌ترین دلیل انتخاب یک گوشی، وجود کاستوم رام و پشتیبانی کاستوم رام‌های مورد علاقه‌ام از اون گوشی هست؛ چرا که بهم قدرت شخصی‌سازی و تغییر در تمامی بخش‌های مورد نظرم رو میده. برای توضیح این که این میزان علاقه در چه حدی هست، وقتی ۲سال و نیم پیش نکسوس ۶ به دستم رسید، بعد از یک ساعت و حتی قبل از اینکه برای اولین بار گوشی رو شارژ کنم، بوت‌لودر اون رو آنلاک، ریکاوری TWRP رو فلش، گوشی رو روت و کاستوم رام مورد علاقه‌ام (در اون زمان، کاتاکالیسم که در حال حاضر وجود خارجی نداره) فلش کردم.
بعد از تعطیل شدن خط تولید نکسوس و شروع خط تولید پیکسل، تصمیم گرفتم تا سری دوم پیکسل‌ها از نکسوس ۶، که هنوزم ازش استفاده می‌کنم و از اون به‌عنوان دیو و دلبر یاد می‌کنم، استفاده کنم. برخلاف نکسوس‌ها، پیکسل‌ها هنوز جایگاهی که باید رو در بین توسعه‌دهنده‌های رام‌ها پیدا نکردن. هنوز خیلی از رام‌های نام آشنای جامعه‌ی کاربری اندروید مثل درتی یونیکورنز، GZR، پارانوید اندروید، OmniROM، اسلیم رام و ... برای هیچ یک از گوشی‌های سری پیکسل هیچ کاستوم رامی منتشر نکردن. این در حالیه که هنوزم برای گوشی‌هایی مثل نکسوس ۴ و ۵، این رام‌ها منتشر میشه. در این بین اما گوشی‌های کمپانی وان‌پلاس همیشه گوشی‌های محبوبی برای توسعه‌دهنده‌های رام‌های کاستوم در جامعه‌ی اندروید به حساب میان. به عبارت دیگه، گوشی‌های این کمپانی در حال گرفتن جای نکسوس در بین این توسعه‌دهنده‌ها هستن.
تاثیرگذارترین دلیل بعدی، قدرت گوشی در اجرای انبوه نرم‌افزارهایی هست که همیشه روی گوشی نصب دارم. از اونجایی که همواره در حال آزمایش اپ‌ها، بازی‌ها و سرویس‌های جدید روی گوشیم هستم و تقریباً هیچوقت اپی رو کم‌تر از ۱ هفته روی گوشی نگه نمی‌دارم، گاهی شده که تعداد اپ‌های نصب‌شده روی گوشیم به حدوداً ۳۰۰ اپ هم برسه که همین موضوع باعث میشه که حافظه داخلی، رم و سی‌پی‌یوی گوشی‌ای که حمل می‌کنم اهمیت بسیار بیش‌تری واسم پیدا کنه و در نهایت عامل آخر هنگام انتخاب یک گوشی برای من، قدرت باتریِ اون و به‌ویژه میزان SoT اون هست.
نکته‌ای که در این دلایل وجود داره اینه که این ۳ دلیل به شدت به وابسته هستن. اگر بخوام به‌طور عادی این عبارتم رو توضیح بدم، لازمه پشتیبانی یک تیم توسعه‌دهنده‌ی رام از یک گوشی خاص، محبوب بودن اون گوشی هست که قطعاً یکی از بزرگ‌ترین دلایل محبوب شدن یک گوشی قدرت بخش سخت‌افزاری یک گوشی به حساب میاد و قدرتمند بودن بخش سخت‌افزاری یک گوشی در کنار یک رام و کرنلِ عالی باعث میشه تا باتری گوشی قدرت خودش رو نشون بده و به کاربر بیش‌ترین میزان روشن بودن صفحه نمایش (SoT) رو بده.
به عنوان مثال، یکی از بخش‌هایی که کاربرهایی که از رام و کرنل اصلی نکسوس استفاده می‌کردن و از اون ایراد می‌گرفتن، ضعیف بودن باتری اون بود که بر خلاف همین افراد، اسکرینشات‌های زیادی از قدرت خوب باتری این گوشی می‌دیدم که بعد از استفاده از گوشی و فلش کردن رام و کرنل مورد علاقه‌ی خودم، قدرت واقعی باتری گوشی رو دیدم.
همون‌طور که در اسکرین‌شات بالا مشخصه، میزان باور اشتباه افرادی که تصور می‌کردن باتری نکسوس ۶ ضعیف بوده رو می‌بینیم و علاوه بر اون، میزان اهمیت و قدرت جامعه کاربری اندروید در ارائه‌ی رام‌ها و کرنل‌های قدرتمندتر از اندروید خالص و کرنل رو شاهد هستیم و در کنار اون‌ها، می‌بینیم که استفاده‌ی درست از اقداماتی مثل روت کردن گوشی و استفاده درست از ابزارهای دستکاری کرنل و سی‌پی‌یو، می‌تونه تا چه میزان کارایی یک گوشی رو برای کاربران افزایش بده.
تقریباً میشه گفت به‌جز این ۳ دلیل، هیچ دلیل دیگه‌ای نمی‌تونه روی انتخاب گوشی برای من تاثیر بذاره و در واقع تمامی گزینه‌های دیگه صرفاً گزینه‌هایی هستن که عملاً هنگام انتخاب یک گوشی به چشمم نمیان. چیزهایی مثل ظاهر اون گوشی و حتی دوربین گوشی که برای خیلی‌ها ممکنه تاثیرگذارترین بخش گوشی حساب بشه، هیچوقت برای من عوامل تاثیرگذاری نبودن.
بعد از تمامی این حرف‌ها، چرا از نظر من وان‌پلاس ۵تی بهترین گوشی سال بوده؟ اجازه بدین این بار دلایلم رو از آخر به اول مرور کنیم.
وان‌پلاس از اولین گوشی‌ای که تولید کرد ثابت کرده که وقتی صحبت از باتری میشه، برنده‌ای بی‌رقیب در این زمینه محسوب میشه. با کمی گشتن در وب می‌تونین به اسکرین‌شات‌هایی از وان‌پلاس ۱ برسین که کاربران این گوشی تونستن ۱۲ ساعت SoT دریافت کنن که هیچ صحبتی رو در این زمینه برای رقبای این گوشی باقی نمی‌گذاره. در ادامه، وان‌پلاس با ارائه راه‌حل شارژ منحصر به فرد خودش، یعنی دش‌شارژ، علاوه بر قدرت باتری، در زمینه‌ی سرعت شارژ کردن گوشی‌ها هم خودش رو از رقبای خودش به‌طور کامل جدا کرده.
تو سالی که پیکسل می‌تونست حتی با ارائه‌ی یک گوشی با ۶ گیگ رم، برنده‌ی بی چون و چرای این رقابت باشه، وان‌پلاس ۵تی با ۲ گزینه‌ی ۶ گیگ رم (در نسخه‌ی با حافظه‌ی ۶۴ گیگ) و ۸ گیگ رم (در نسخه‌ی با حافظه‌ی ۱۲۸ گیگ) در کنار چیپست اسنپدراگون ۸۳۵ خودش رو به‌عنوان سریع‌ترین و قدرتمندترین گوشی در این زمینه معرفی کرد.
و در نهایت، در بخش کاستوم رام، همون‌طور که در اول نوشته بهش اشاره کردم، گوشی‌های وان‌پلاس یکی از محبوب‌ترین گوشی‌ها برای توسعه‌دهنده‌های کاستوم رام‌ها به حساب میان که پشتیبانی محبوب‌ترین رام حال حاظر برای من یعنی درتی یونیکورنز از وان‌پلاس ۵تی درکنار پشتیبانی کرنل‌هایی مثل فرانکو، المنتال ایکس، بلو اسپارک و فلش باعث شد تا هیچ شکی برای خرید وان‌پلاس ۵ تی برای من وجود نداشته باشه.
وان‌پلاس ۵تی، قطعاً در زمینه‌های دیگه مثل سرعت تشخیص اثرانگشت (۱۴ صدم ثانیه)، سرعت تشخیص چهره در فیس‌آنلاک (۲ دهم ثانیه) و ... از بهترین گوشی‌های سال، اگر نگیم بهترین گوشی سال، به حساب میاد و همچنین در خیلی از زمینه‌های دیگه مثل دوربین، صفحه‌نمایش و ... در مقابل خیلی از گوشی‌ها کم میاره. اما همون‌طور که اشاره کردم، این دلایل هیچوقت برای من دلایل تاثیرگذاری در انتخاب یک گوشی نبودن و این متن هم، کاملاً نظر شخصی خودم هست.
