از روزگارهای قدیم تمام انسان ها از خودشان پرسیده اند که معنای زندگی خوب و رازهای خوشبختی چیست؟ اجزای یک زندگی خوب چه چیزهایی هستند؟ نقش پول در این میان چیست؟ آیا باید فعالانه در پی شادی باشیم یا صرفا از غم ناراحتی دوری کنیم؟ هرنسلی به طوری متفاوت پاسخ این سوال ها را می دهد. قانون واحدی وجود ندارد. آنچه باید برای خوشبختی رخ دهد در ذهن ما است.
در چند دهه ی اخیر، انقلابی خاموش در مکتب های فکری رخ داده است. ما برای درک جهان به برنامه های روان شناختی و ابزارهای ذهنی گسترده ای نیازمند هستیم و همچنین برای داشتن یک زندگی معقول به آن ها احتیاج داریم. برای داشتن این ابزار های ذهنی و معرفی رازهای خوشبختی در این مقاله همراه ما باشید. این مقاله از کتاب هنر خوب زندگی کردن اثر رولف دوبلی گرفته شده است.
شما در پرواز لندن به نیویورک هستید. فکر می کنید، چقدر هواپیما در مسیر پرواز گیر می افتند؟ ۹۰ درصد زمان؟ ۸۰ درصد؟ یا ۷۰ درصد؟ هیچ کدام از جواب ها صحیح نیستند. اگرکنار پنجره نشسته اید، می توانید به لبه ی بال هواپیما خیره شوید. شهپرهای کوچک متحرک را ببینید. آنها برای تنظیم مسیر پرواز هستند.
دستگاه هدایت خودکار در هر ثانیه هزاران بار فاصله ی جایی که هواپیما الان در آنجا قرار دارد را با جایی که باید باشد بازبینی می کند. و دستورالعمل های اصلاحی را صادر می کند. من اغلب از پرواز با هواپیماهای کوچک بدون دستگاه هدایت خودکار لذت می برم. زیرا وظیفه ی من خلبان است که این تنظیمات ظریف و دقیق را انجام دهم.
اگر یک ثانیه دسته کنترل (فرمان) هواپیما را رها کنم، از مسیر منحرف می شوم. همه می توانند این حس را در رانندگی با ماشین تجربه کنند. شما حتی در یک بزرگ راه کاملاً مستقیم هم نمی توانید فرمان را رها کنید. زیرا از مسیرتان منحرف می شوید و خطر تصادف را به جان می خرید.
زندگی ما نیز مانند یک ماشین یا هواپیما است. ما ترجیح می دهیم این اتفاقات رخ ندهند و زندگی مان مطابق برنامه قابل پیش بینی و کنترل پیش برود.
. البته مطمئنم که شما هم میدانید زندگی کاملا مطابق برنامه پیش نمی رود و گاهی در معرض مشکلات و آشوب قرار می گیرد.
به عنوان یک خلبان تازه کار می دانم که آنچه ازشروع مهم تر است، هنر اصلاح و حل مشکلات بعدی است. برنامه و نقشه ی اصلی ویژه ای وجود ندارد ، زیرا تهدیدات و خطرات زندگی غیر قابل پیش بینی هستند.
قبل از آن که از بزرگ راه برن خارج شوم، باید می دانستم که چندین سال است، یک دوربین کنترل سرعت قدیمی منتظر رانندگان بی دقت است.
در فکر بودم که، با بی توجهی از دوربین رد شدم و از من عکس گرفت. نور فلش دوربین کنترل سرعت مرا از خیالاتم بیرون آورد. با یک نگاه سریع به کیلومتر شمار متوجه شدم که ترسم بی دلیل نبوده است. زیرا حداقل حدود ۱۰ مایل بر ساعت از سرعت مجاز بیشتر می رفتم و هیچ ماشین دیگری در اطراف من نبوده که بگویم دوربین از آنها عکس گرفته است.
فردای آن روز در زوریخ، از فاصله ی دور افسر پلیسی را دیدم. که برگه ی جریمه ای را زیر برف پاک کن ماشینم گذاشت. بله من در جای نامناسب پارک کرده بودم. چون خیلی عجله داشتم و پارکینگ پر بود.
در حالی که سعی می کردم مشکلم را برایش توضیح دهم. سال ها تجربه به من یاد داد که چنین کارهایی تنها باعث می شوند که شما احساس حماقت و نادانی کنید. . معمولاً قبض های جریمه ی پارک ممنوع مرا عصبی می کردند. اما این روزها آن ها را با لبخند پرداخت می کنم.
اغلب آن ها را از حسابی می پردازم، که آن را برای کمک های مالی به دیگران اختصاص داده ام. هر سال ده هزار فرانک برای کارهای خیر کنار می گذارم و تمام جرایمم را از آن پرداخت میکنم. در دنیای روان شناسی چنین ترفندهای ساده ای به عنوان حسابداری ذهنی شناخته میشوند.
مردم براساس روشی که پول در می آورند، آن را به اشکال مختلف خرج می کنند. بنابراین اگر شما پولی را در خیابان پیدا کنید، آن را با بی توجهی، بیخیالی و بسیار سریع تر از پولی که خودتان به دست آورده اید، خرج می کنید. مثال جریمه های پارک ممنوع نشان داد که چگونه شما می توانید چنین سفسطه منطقی را به مزیت و فایده تبدیل کنید. عمداً خودتان را به خاطر آرامش روانتان فریب دهید.
تصور کنید که در حال سفر به یک کشور فقیر هستید و کیف پولتان ناپدید شد. چند لحظه بعد آن را پیدا می کنید. در حالی که تمام پول های نقدتان دزدیده شده اند. آیا شما این کار را دزدی می نامید؟ یا به عنوان بخشش به شخصی که وضعش خیلی بدتر از شما بوده، در نظر میگیرید؟ هیچ یک از ابزارهای ذهنی این حقیقت را تغییر نمی دهد.
بلکه اهمیت آنچه که اتفاق افتاده، تفسیر شما از رویدادی است که می توانید، بر آن تاثیر بگذارید.
یک زندگی خوب به تفسیر سازنده واقعیت ها مرتبط است . من همیشه به طور ذهنی ۵۰ درصد به قیمت های مغازه ها و رستوران ها اضافه می کنم. بدین منظور که هزینه ی این جفت کفش با در نظر گرفتن هزینه ی مالیات بر درآمد، برای من، در واقع چقدر تمام خواهد شد. اگر یک نوشیدنی ۱۰ دلار است، برای پرداخت این هزینه باید ۱۵ دلار پول به دست بیاورم.
به نظر من حساب داری ذهنی بسیار خوب است. زیرا به من کمک می کند تا هزینه هایم را دائماً بررسی کنم.
می خواهم از شما بپرسم اگر در ساحل میامی زندگی می کردید چقدر شادتر بودید؟ من قبل از این که به سوییس نقل مکان کنم حدود ده سال در ساحل میامی بدون هیچ برف اذیت کننده و شیشه های یخ زده و ... زندگی کردم. اما از زندگی در ساحل میامی چقدر راضی و خوشحال تر بودم؟ هیچی.
این همان توهم تمرکز است. دنیل کانمن بیان می کند: هیچ چیز در زندگی مهم تر از آنچه که به آن فکر می کنید نیست. هر قدر بیشتر و با دقت تر بر جنبه های مهم زندگی مان تمرکز کنیم تاثیر ظاهری آن بر زندگی بیشتر خواهد بود.
غلبه بر توهم تمرکز یکی از رازهای خوشبختی است. این کلید شما را قادر می سازد تا از بسیاری تصمیمات احمقانه اجتناب کنید. وقتی شما چیزهایی مانند ماشین، شغل، مقصد سفر را مقایسه می کنید؛ می خواهید به طور ویژه بریک جنبه تمرکز کنید و صدها عامل دیگر را نادیده بگیرید. شما یک جنبه را به خاطر توهم و سراب تمرکز بی اندازه مهم در نظر می گیرید. این جنبه را بسیار حیاتی تر از آنچه که هست، تصور می کنید.
چند بار تا به حال از خودتان پرسیدید که اگر شغل دیگری داشتم، یا خانه ام جای دیگری بود و یا مدل موهایم متفاوت بود، چقدر زندگیم از الان بهتر بود؟ بله کمی متفاوت تر بود. اما نه آنقدر چشم گیر که به آن فکر می کنید.
تصور کنید، سازنده هستید و یک گونه ی جدید را آفریده اید. برایش یک سخت افزار انتخاب کرده اید. - حیوان جدیدی که شبیه شامپانزه- است. حالا در جستجوی یک نرم افزار برای این حیوان هستید. این حیوان چقدر قدرتمندانه سریع و حساس باید به خطرات - به خصوص به خطرات مبهم و فرضی - واکنش نشان دهد.
اگر «حسگر خطر» مخلوق شما ضعیف باشد، به زودی از روی یک صخره سقوط می کند. یا ظرف دو ثانیه خوراک حیوانات دیگر می شود. اما اگر برای این حیوان یک حسگر قوی تعبیه کرده باشید مخلوقتان از ترس و وحشت خطرات دائماً در یک جا مستقر می شود و قبل از آن که بتواند تولید مثل کند از گرسنگی می میرد. که باز هم با همان نتیجه ی قبلی یعنی انقراض مواجه خواهید شد.
بنابراین شما به مقداری مناسب و کافی از نگرانی نیازمند هستید. و باید ردیاب نگرانی تان را درست تنظیم کنید. اما چه میزان نگرانی مناسب است؟
دقیقاً وسط این خط مرگبار بهترین مکان است. شما باید مخلوقتان را طوری برنامه ریزی کنید، که جانب احتیاط را رعایت کند. بهتر است اغلب از سایه های محرک فرار کند تا از چیزهای دیگر. بنابراین شما باید به گونه تان مقدار بسیار زیادی استرس نگرانی و ترس القا کنید، البته نه آنقدر که حتی به دنبال غذا هم نرود.
این دقیقاً همان کاری است که تکامل با تمام موجودات کره ی زمین از جمله ما انجام داده است.
منبع : baratbooks.com
