قهوه ی لایت رست: این قهوه بادی (body) سبک و اسیدیته ی بالایی داره. اگه می خواید طعم واقعی یک قهوه رو بچشید این قهوه می تونه گزینه خوبی برای شما باشه. چون بیشتر خصوصیات اصلی قهوه در این نوع رست حفظ می شه. نام های دیگه ای هم برای رست لایت و سبک بکار میره. مثل: امریکن رست(American Roast)، سینامون رست (Cinnamon Roast)، نیو انگلند رست (New England Roast)، هاف سیتی رست (Half City Roast) و مودریت لایت رست (Moderate Light Roast)
قهوه مدیوم رست: قهوه مدیوم رست تا حدودی طعم اصلی قهوه رو داره و تعادلی بین بادی قهوه و اسیدیته برقراره. بادی بالای قهوه به دلیل فرآیند کاراملی شدن قندهای موجود در قهوه است. در حالی که این عمل از اسیدیته قهوه کم می کنه. در این سطح قهوه طعم و رایحه ی (آروما) خاص خودشو پیدا می کنه. بنابراین رست متوسط یا مدیوم تیره تر از لایت رست خواهد بود. نام های رایج معادل مدیوم رست شامل: سیتی رست (city roast)، سیتی پلاس رست (City + Roast)، فول سیتی رست (Full City Roast)، برکفست (Breakfast)،رگیولر (Regular) و امریکن رست (American roast) هستند.
دارک رست یا رست تیره: خصوصیات دونه سبز قهوه در رست دارک بسیار کمتر احساس میشه. بیشتر از اینکه آروما و طعم اصلی قهوه رو احساس کنید طعم تلخی رو احساس خواهید کرد. بادی ای نوع قهوه بسیار مشخصه و طعم واضحی داره. سطح قهوه دارک رست روغنی به نظر می رسه و رنگ قهوه ای تیره تا سیاه داره. اسامی رایج برای این نوع قهوه عبارتند از: فول سیتی پلاس رست (Full City + Roast)، رست ایتالیایی (Italian Roast)، وینا رست (Vienna Roast) و فرنچ رست یا رست فرانسوی (French Roast)
علاوه بر منشا دانه قهوه و محیط رشد رست قهوه، نوع رست هم میتونه روی طعم قهوه تاثیرگذار باشه. طعم قهوه و رنگ دانه سبز در طول فرآیند رست با افزایش دمای داخلی قهوه تغییر می کنه. در رست سبک و لایت دان سبز در دمای پایین تری رست می شه در حالی که در رست تیره یا دارک رست دانه های قهوه در دمای بالاتری برشته می شن. هر چه رست تیره تر (دارک تر) باشه مقدار کافئین، اسیدیته و طعم های اصلی قهوه کمتر خواهد بود.
