تاریخ ابریشم بافی و اولین نسل پارچه های امروزی در حدود سال 400 پس از میلاد به هند برگشته، در حالی که تاریخ نخ ریسی به 3000 سال قبل از میلاد به منطقه سومر برمی گردد. پارچه از قدیم انواع مختلفی را تجربه کرده گونه هایی مثل الیاف نمدی ، تابیده ، نخ ، توری، حلقه ای، بافندگی . اولین اکتشافات بافته شدن برای ساختار پارچه در اواخر عصر حجر در خاورمیانه در منطقه زابلستان و در تمدن 8000 ساله ایلامی واقع در شهر سوخته ظاهر شد است. از زمان‌های قدیم تا امروز، روش‌های تولید پارچه پیوسته دستخوش تغییر فراوان و تکامل بسیاری بوده است و انتخاب نوع پوشش در انواع پارچه های موجود تاثیر مستقیمی به دارایی افراد و محیط اطراف آنها دارد. اما منابع موجود در مطالعه لباس و پارچه که شامل بقایای مواد کشف شده از طریق باستان شناسی و نمایش تاریخ نساجی، مراحل اولیه آن را به فرهنگ مادها نسبت داده است.
اولین لباس ها
قدمت اولین نوع خیاطی به حداقل 50000 سال پیش به غار دنیسوا واقع در منطقه سیبری می رسد و احتمالاً توسط آلتار یکی از نئاندرتال های شناخته شده ی ساکن در این غار ساخته شده است. حدود 10000 سال قبل از ورود نئاندرتال ها و گروه های انسانی به غار ها چند نمونه قدیمی تر که مربوط به 60000 سال پیش است که هم در غار سیبودو واقع در آفریقای جنوبی یافت شده است. دیگر نمونه‌های اولیه لباسها مربوط به 41000 تا 15000 سال پیش در مکان‌های مختلف یافت می‌شوند، به عنوان مثال. فلات ایران ، روسیه، چین، اسپانیا و فرانسه
تحولات قرن بیستم
با ورود و تولید الیاف مصنوعی در قرن بیستم کاربردهای جدیدی برای منسوجات تعریف شد ، اختراعات در الیاف مصنوعی و سیستم های تولید در اوایل قرن بیستم، کارگران صنایع پوشاک و نساجی را با خطر بیکاری روبرو کرد تا جایی که در ایالات متحده کارگران متحد شدند و شروع به اعتصابات گسترده کردند. تحصیلات صنعتی در قرن بیستم وارد رشته های دانشگاهی شد و به سرعت به صنعت در حال رشد پیوست این گسترش به حدی بود که مؤسسات آموزشی یک بخش را به منسوجات و پوشاک اختصاص دادند. دانشگاه نبراسکا-لینکلن یک گروه نساجی، پوشاک و طراحی ایجاد کرد که اولین دانشگاه مُد در دنیا بود. پس از آن بود که لباس‌های خاص با تولید از مواد اولیه طبیعی که توسط مجموعه‌هایی کوچک اما گران تولید میشدند و مشتریان برای خرید لباس های خاص خود و موارد منحصر به فرد یا مورد علاقه ای که در نظر گرفته بودند به آنها مراجعه می کردند
بانوان ایرانی از قدیم به پاکدامنی و زنان پوشیده ملقب بودند که با چادر یا هر لباس دیگری تن و مو های خود را محافظت می کردند. در اولین لباس هایی بود که مو و تنه بالایی را در برمی گرفت و خود را از نامحرمان می پوشاندند. در کشور فرانسه موزه ی لوور مهر سنگی از دوران هخامنشی وجود دارد که یک شاهزاده ایرانی به همراه خدمتکارانش دیده می شود که شاهزاده چادر به سر دارد و ندیمه هایش سرپوش انداخته اند. همینطور در ارگیلی ترکیه طرحی بر روی سنگی نقش دارد که زن ایرانی را با پوششی چادری سوار بر اسب نشان می دهد. که جتی سرپوش های پارچه ایی در زمان هخامنشی از زیر برف های پازریک روسیه به چشم می خورد که تمامی مکان های نامبرده در گذشته قسمتی از بخش پهناور پارس بوده اند.
