نایلون و نایلکس دو نوع ماده پلاستیکی هستند که در بسیاری از صنایع استفاده می شوند. هر دو از پلیمرهایی ساخته شده اند که در فرآیند تولید آنها، مولکول‌های پلیمر به یکدیگر متصل شده و شبکه‌های پلیمری شکل می‌دهند. این شبکه‌ها باعث شده است که این مواد دارای خواصی مانند مقاومت به کشش و پایداری شیمیایی باشند.
تفاوت اصلی بین نایلون و نایلکس در نوع مواد اولیه استفاده شده در تولید آنهاست.
برای تولید نایلون از پلی اتیلن سبک استفاده می‌شود، در حالی که برای تولید نایلکس از پلی اتیلن سنگین استفاده می‌شود. در واقع، پلی اتیلن سنگین دارای وزن مولکولی بالاتری است که باعث می‌شود نایلکس مقاومت بیشتری نسبت به نایلون داشته باشد.
در ظاهر، نایلون دارای بافتی نرم، براق و با انعطاف‌پذیری بیشتری است. به دلیل همین خصوصیات، چاپ بر روی نایلون به شکل زیبا‌تری نسبت به نایلکس قابل انجام است. اما نایلون به دلیل ویژگی‌هایش، قیمتی بالاتر نسبت به نایلکس دارد. بنابراین، اگر هدف تولید محصولات بسته‌بندی با قیمت پایین است، استفاده از نایلکس به جای نایلون مزیت دارد.
