عایق‌بندی منجر به صرفه جویی در انرژی می‌شود که نگاهی دیگر تقاضا برای سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط و سایر اثرات زیست محیطی را کاهش می‌دهد.
تخمین زده می‌شود که بهبود در سطح عایق ساختمان موجود می‌تواند نیازهای گرمایشی را بین دو تا چهار درصد کاهش دهد.
خانه‌های جدید ساخته‌شده بر اساس آخرین فن‌آوری و طراحی موجود در کشورهای مختلف با آب و هوای سرد، کمتر از 10 درصد انرژی را برای گرمایش مصرف می‌کنند تا خانه‌هایی که بر اساس قوانین ملی ساختمان محلی ساخته شده‌اند.
برای کشورهایی که زمستان‌های معتدل‌تری دارند، جایی که گرمایش همچنان مورد نیاز است، مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، سطوح متوسط عایق با هزینه معقول ممکن است نیازهای گرمایشی را تا بیش از نیمی از سطوح فعلی کاهش دهد و علاوه بر این ممکن است به کاهش دمای داخلی در تابستان کمک کند.
اگر تهویه مطبوع وجود نداشته باشد، دمای پایین‌تر در تابستان آسایش داخل خانه را بهبود می‌بخشد، یا اگر از تهویه مطبوع استفاده می‌شود، منجر به صرفه جویی بیشتر در انرژی می‌شود.
