دریافت حق اشتراک یا آبونمان، مدل درآمدی رایجی است که یک کسب‌وکار به جای دریافت جزء به جزء هزینه خدمات خود، این هزینه‌ها را در بازه‌های زمانی مشخص شده، از مشتری دریافت می‌کند. به این ترتیب در دوره‌های ماهیانه هزینه مشخصی به عنوان حق عضویت یا حق اشتراک از مشتری دریافت کرده و اجازه می‌دهد مشتری به صلاحدید خود و به اندازه نیازش از خدمات‌شان استفاده کند.
از مدتی پیش تعدادی از بانک‌ها، زیرساخت‌های لازم برای برداشت مستقیم از حساب مشترکان خود را پیاده‌سازی کرده‌اند. اما استانداردهای گوناگون اعمال شده در پیاده‌سازی این ابزار در بانک‌های مختلف و متصل نبودن آنها به یکدیگر، استفاده از این خدمات را برای کسب‌وکارهای ایرانی دشوار کرده بود.
در طی یک سال گذشته، مجموعه وندار که در حوزه خدمات مالی سرویس‌دهی می‌کند با یکپارچه‌سازی زیرساخت‌های پراکنده برداشت مستقیم بانک‌های مختلف، آنها را به محصولی قابل ارایه به کسب‌وکارهای آنلاین تبدیل کرده است. محصولی به نام «برداشت خودکار حق اشتراک».
پس از پیاده‌سازی این ابزار:
مجوز برداشت حق اشتراک، سندی شفاف است که در آن کاربر اطلاعات زیر را دریافت می‌کند:
این مجوز سندی اعتمادساز بین مشتریان نهایی، کسب‌وکارها و بانک‌هاست. مشتری می‌تواند با مراجعه به سایت هر کسب‌وکاری که اجازه برداشت خودکار را به آن داده، مشاهده کند که دقیقا چه اجازه‌ای را با چه شرایط و مبالغی به آن کسب‌وکار داده است و در هر زمان امکان لغو این مجوز را دارد.
به‌علاوه، بانک نیز مطمئن شده است که کسی غیر از صاحب حساب نمی‌تواند چنین مجوزی را صادر کرده باشد، و کسب‌وکار پذیرنده توانسته گامی در جهت پایدارسازی درآمد حاصل از حق اشتراک از کاربران خود بردارد.
ویژگی‌های اعتمادساز این ابزار در کنار مزایای ذاتی مدل درآمدی حق اشتراک، سرویس «برداشت خودکار حق اشتراک وندار» به رایج‌ترین مدل در میان کسب‌وکارهای نوآور تبدیل کرده و عامل خوشبینی شماری از فعالان صنعت پرداخت کشور به آینده این ابزار شده است. آینده‌ای که با پیوستن شماری از کسب‌وکارهای بزرگ و معتبر آنلاین به جمع مشتریان حق اشتراک خودکار، این روزها چندان دور به نظر نمی‌رسد.
