behnam.sharifi1985
behnam.sharifi1985
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

یادداشتی سینمایی / روانشناختی بر فیلم «جوکر»

خواندن 2 دقیقه

فیلم و روان-۱۴

جوکر

روند تبدیل شدن آرتور فلک به جوکر در فیلم تاد فیلیپس با طمانینه و دقت صورت پذیرفته است . آرتور که درگیر عقده‌ی حقارت است و به خاطر رابطه‌ی مریضش از عقده‌ی مادر نیز رنج می‌برد، در سرتاسر روایت به دنبال پدر غایبش می‌گردد. گای کارنو در کتاب درخشان پدران غایب از حضور کمرنگ پدران در زندگی پسران جوامع مدرن می‌نویسد. وقتی الگوی مردانه‌ی مناسبی برای یک پسر وجود نداشته باشد، فرآیند مردانگی به درستی شکل نخواهد گرفت. آرتور موری فرانکلین و توماس وین که تصویرها و الگوهای مردانه‌اش هستند را مستقیم و غیرمستقیم از میان می‌برد. مادرش را می‌کشد تا بند ناف روانی‌اش را از بین ببرد و بالاخره در پایان فیلم میل به دیده شدن و تٲییدطلبی و امنیت‌خواهی‌اش که از دل شرایطی ناامن بیرون آمده، ارضا می‌شود. او به جای حل کردن تناقض‌های درونی صورت مسٲله را پاک کرده است. حالا قربانی به شمایل شر تبدیل شده است و قصه ادامه خواهد یافت.

بهنام شریفی

#فیلم_و_روان #فیلم_درمانی #هنر_و_روانشناسی #هنر_و_روان

#روانشناسی #یونگ #روانشناسی_تحلیلی #سینما #جوکر

#psychology #analyticalpsychology #joker

#behnam_sharifi #behnamsharifi #بهنام_شریفی

بهنام شریفی / کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی / تحلیل‌گر سینما و روان‌شناسی تحلیلی / سردبیر سایت دیالوگ‌نیوز / مدیر باشگاه فیلم پرسونا / تحلیل‌گر سینما در مجله‌های تجربه ، دنیای تصویر و فیلم نگار
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید