behnam.sharifi1985
behnam.sharifi1985
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

یادداشتی سینمایی/ روانشناختی بر فیلم «مخمل آبی»

خواندن 2 دقیقه

فیلم و روان -۱۳


مخمل آبی


افسانه‌ی پریانی و هذیانی دیوید لینچ درباره‌ی آنچه در زیر نهفته، همچنان رعب‌انگیز و تازه است. فیلم درباره‌ی بلوغ و ورود به جهان بزرگسالان است. ابتدای فیلم و سکته‌ی مرد و ورود دوربین به زیر چمن‌ها و نشان دادن حشرات در حکم زیر و زبر کردن رویای آمریکایی و زندگی‌های زیرین افراد حاشیه‌نشین جامعه عمل می‌کند. فرانک بوث و ماسکش و اعمال غریبش ما را به سمت و سوی عقده‌ی مادر می‌کشاند. عقده‌ی مادر که معطوف به امنیت خوا‌هی است، جایگاه مادر را در مقام یک ابژه‌ی مقدس بالا می‌برد و فرد دچار این عقده می‌خواهد بار دیگر به بطن مادر و جهان امن و امنیت بگردد. فروید آن را در قالب اسطوره ادیپ و میل به سکس با مادر و رقابت جنسی با پدر می‌دید و یونگ آن را در قالب بازگشت به بطن مادر می‌انگاشت. جفری و فرانک که به تعبیر لاکان می‌تواند نمودی از پدر کِیف باشد، در کشاکش به دست آوردن مادر ( یکی در راستای رسیدن به مردانگی و دیگری برای رسیدن به کودکی) انحراف‌های جنسی خود را روی زنی که دوست دارد تحقیر شود، پیاده می‌کنند. پایان استعاری فیلم و کرم میان دهان پرنده نشان می‌دهد ماجرا ادامه خواهد داشت. مادرانگی و آلودگی‌های روانی در جهان ناامن لینچ فرجام خوبی نخواهند داشت.

بهنام شریفی


#فیلم_و_روان #هنر_و_روان #فیلم_و_روانشناسی #هنر_و_روانشناسی #روانشناسی #روانشناسی_تحلیلی #روانکاوی

#یونگ #فروید #ادیپ

#jung #psychology #analyticalpsychology #bluevelvet #davidlynch

#behnam_sharifi #behnamsharifi #بهنام_شریفی

بهنام شریفی / کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی / تحلیل‌گر سینما و روان‌شناسی تحلیلی / سردبیر سایت دیالوگ‌نیوز / مدیر باشگاه فیلم پرسونا / تحلیل‌گر سینما در مجله‌های تجربه ، دنیای تصویر و فیلم نگار
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید