سرطان مثانه ( Bladder Cancer ) نوعی سرطان شایع است که از سلولهای مثانه شروع می شود. سرطان مثانه اغلب از سلولها (سلولهای ادراری) که در داخل مثانه قرار دارند ، شروع می شود. سرطان می تواند در کلیه ها نیز اتفاق بیفتد، اما شیوع آن در مثانه بسیار بیشتر است.
بیشتر این سرطان در مراحل اولیه، زمانی که سرطان قابل درمان است، تشخیص داده می شوند. اما حتی سرطانهای مثانه در مراحل اولیه نیز پس از درمان موفقیت آمیز می توانند عود مجدد داشته باشند. به همین دلیل، افراد مبتلا به سرطان مثانه معمولاً برای سالها پس از درمان به غربالگری نیاز دارند.
نشانه های این سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اگر مشاهده کردید که رنگ ادرار تغییر رنگ داده و نگرانید که ممکن است حاوی خون باشد، برای بررسی آن با پزشک خود صحبت نمائید. همچنین اگر علائم یا نشانههای دیگری دارید که شما را نگران می کند با پزشک خود مطرح نمائید.
این سرطان از زمانی شروع می شود که سلولهای مثانه تغییراتی (جهش) در DNA آنها ایجاد شده باشد. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. سلولهای غیرطبیعی توموری را تشکیل میدهند که می تواند به بافت طبیعی بدن حمله کرده و آنها را از بین ببرد. با گذشت زمان، سلول های غیر طبیعی می توانند پخش گردند (متاستاز ایجاد کنند).
انواع مختلف سلولهای مثانه شما می توانند سرطانی شوند. نوع سلول مثانه که سرطان در آن شروع می شود ، نوع این سرطان را تعیین می کند. برخی از این سرطان ها بیش از یک نوع سلول را شامل می شوند.
پزشکان از این اطلاعات برای تعیین این که کدام روش های درمانی می توانند برای شما بهتر باشند استفاده می کنند.
سیگار ممکن است با تجمع مواد شیمیایی مضر در ادرار، خطر این سرطان را افزایش دهد. هنگام سیگار کشیدن، بدن شما مواد شیمیایی موجود در دود را از طریق ادرار دفع می کند. این مواد شیمیایی مضر ممکن است به مخاط مثانه آسیب برساند، که می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
با افزایش سن خطر ابتلا به سرطان مثانه افزایش می یابد. اگر چه ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر افرادی که مبتلا به این سرطان هستند بیش از 55 سال دارند.
مردان بیشتر از زنان به سرطان مثانه مبتلا می شوند.
کلیه های شما در فیلتر کردن مواد شیمیایی مضر از جریان خون و انتقال آنها به مثانه نقش اساسی دارند. به همین دلیل، تصور می شود که وجود برخی مواد شیمیایی فاکتورهای خطر ابتلا به سرطان مثانه هستند. مواد شیمیایی مرتبط با خطر این سرطان شامل آرسنیک و مواد شیمیایی است که در تولید رنگ، لاستیک، چرم، منسوجات و محصولات رنگی استفاده می شود.
پرتودرمانی و درمان با داروی ضد سرطان سیکلوفسفامید خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد.
عفونت یا التهاب مزمن یا مکرر ادراری
اگر به سرطان مثانه مبتلا شده اید، احتمال ابتلا دوباره به آن وجود دارد. اگر یکی از خویشاوندان خونی شما – والدین ، خواهر و برادر یا کودک – سابقه این سرطان داشته باشد خطر ابتلا به این بیماری در شما افزایش مییابد، اگرچه به ندرت پیش می آید که سرطان مثانه در خانوادهها دیده شود. سابقه خانوادگی سندرم لینچ (HNPCC) می تواند خطر ابتلا به سرطان را در سیستم ادراری و همچنین در روده، رحم، تخمدان ها و سایر اندام ها افزایش دهد.
اگر چه هیچ روش تضمینی برای جلوگیری از سرطان مثانه وجود ندارد ، شما می توانید برای کاهش خطر ابتلا به بیماری اقدام نمائید. برای مثال:
منبع:
