باکو، یکی از پرجمعیت ترین شهرهای کشور آذربایجان و همچنین پایتخت این کشور است که بر ساحل غربی دریای خزر واقع شده است و به دلیل ذخایر ارزشمند نفت اهمیت استراتژیک زیادی برای کشور آذربایجان دارد. شهر باکو در باور مردم به معنای باد کوبه یعنی جایی که باد زیاد می وزد تلقی می‌گردد. مرکز این شهر، میدان فواره است که در اطراف با انبوهی از پاساژها، مغازه ها، رستوران ها و ... احاطه می‌شود. از خیابان‌های مهم شهر نیز می‌توان به خیابان نظامی اشاره کرد که در واقع پیاده رویی بزرگ و عریض است، بوتیک‌ها و فروشگاه‌های مختلفی داشته و محبوبیت بسیاری در نزد باکونشینان و گردشگران دارد.
از دیگر ویژگی‌های مشخص این شهر می‌توان به ارتفاع منفی ۲۸ متری‌اش اشاره کرد که در واقع پایین‌تر از سطح دریا قرار گرفته است. به این ترتیب باکو عنوان کم ارتفاع‌ترین پایتخت دنیا را به خود اختصاص داده و همچنین بزرگترین شهر دنیاست که پایین تر از سطح دریا قرار دارد.
این پست را برای علاقه مندانی که قصد اقامت اذربایجان و مهاجرت به این کشور را دارند اماده کرده ایم تا با دیدی باز تر بتوانند این کشور را بشناسند و سپس تصمیم به مهاجرت بگیرند.
فستیوال‌های آذربایجان کم نیستند و آذری‌ها در تمام طول سال بهانه‌های رنگارنگی برای خوشحالی دسته‌جمعی و جشن گرفتن دارند. به خصوص ماه می که زمان اوج کنسرت‌ها و اتفاقات شاد دیگر است.
اهالی باکو عاشق موزیک جاز هستند و سبک مخصوص خودشان را هم دارند. باکو یک جایی به نام مرکز جاز هم دارد که در خیابان رشید بهبود قرار گرفته و پاتوق اهالی موسیقی است. فستیوال بین‌المللی جاز باکو مهم‌ترین فستیوال باکو است که هر سال در اکتبر برگزار می‌شود و علاقه عمیق آذری‌ها را به این سبک موسیقی به همه دنیا نشان میدهد.
یکی دیگر از جشنواره‌های باکو جشن روز جمهوری است. روز ۲۸ مه ۱۹۱۸ آذربایجان از جماهیر شوروی جدا شد و جمهوری دموکراتیک آذربایجان شکل گرفت. توی این روز اهالی باکو به خیابان می‌آیند، کارناوال راه می‌اندازند و استقلال کشورشان را جشن می‌گیرند.
هیجان‌انگیزترین و پرشورترین فستیوال باکو جشن نوروز است. آذری‌ها هم مثل ما بهار طبیعت را جشن می‌گیرند، سفره هفت سین پهن میکنند و رقص و پایکوبی حسابی راه می‌اندازند. هیچ نوروزی در باکو بدون موسیقی سنتی آذری، آوازخوانی عاشیق‌ها و رقص فولکلور آذری با آن حرکات چست و چابک کامل نمی‌شود. البته شیرینی‌های هوس‌انگیز مثل باقلوا و شکربورا هم پای ثابت مهمانی‌ها و جشنواره‌های نوروزی باکو هستند.
عیدهای اسلامی هم جزء مهم‌ترین فستیوال‌های آذربایجان هستند. اهالی باکو روز عید قربان یا قربان بایرام بز یا گوسفند قربانی میکنند، غذاهای سنتی می‌پزند و مهمانی می‌گیرند. توی این روزها اگر در باکو باشید، کلی نذری خوشمزه در خیابان پخش میکنند که می‌توانید دلی از عزا درآورید. رمضان و عید فطر هم جزء جشن‌های مذهبی باکو هستند. بعد از افطار خیابان‌ها شلوغ می‌شود و همه رستوران‌ها منوی مخصوص افطار آماده میکنند. روز عید فطر هم شهر باکو غرق شیرینی‌های خوش و عطروبو و غذاهای لذیذ آذری می‌شود.
جشنواره غذای باکو هر سال در ۲۳ نوامبر شروع می‌شود و تا بیست و ششم همین ماه ادامه دارد. در این مراسم انواع غذاهای محلی آذری به نمایش درمی‌آید و بازدیدکنندگان می‌توانند طعم غذاهای محلی و سنتی آذربایجان را به صورت رایگان امتحان کنند. اجرای زنده خوانندگان معروف و سایر فعالیت‌های سرگرم کننده نیز اوقات لذت‌بخشی را برای هر شرکت‌کننده‌ای فراهم می‌کند.
قلعه دختر یکی از مهم‌ترین نمادهای تاریخی آذربایجان و نماد شهر باکوست. اهمیت این بنا به قدری است که عکسش بر روی اسکناس های 10 مناتی دیده می‌شود. جالب است بدانید که قلعه دختر در باکو را بسیاری متقدند که آتشکده‌ای زرتشتی در دورۀ ساسانیان به شمار می‌آمده است و علت آن وجود هفت دودکش در این بناست، چرا که به اعتقاد زرتشتیان، 7 پله یا 7 آسمان نیاز است تا به بهشت دست پیدا کرد.
این قلعه تاریخی 8 طبقه دارد که ارتفاع آن به 29.5 متر می‌رسد. قطر بخش پایه قلعه برابر با 16.5 متر است و ظرفیت آن به گونه‌ای است که می‌تواند 200 نفر را در خودش جای دهد. جالب است بدانید ضخامت دیوار قلعه در هر یک از طبقاتش متفاوت است؛ به طوری که در پایه قلعه از 5 متر آغاز می‌شود و هر چه بالاتر می‌رود، از ضخامتش کاسته شده و در طبقات فوقانی به 4.2 تا 3.2 متر نیز می‌رسد. یک موضوعی که باعث جذابیت بیشتر قلعه دختر دَر باکو شده است وجود چاه آبی است که در آن وجود دارد. این چاه آب ۲۱ متری در طبقۀ سوم قلعۀ دختر دَر باکو قرار دارد و قطر دهانۀ آن ۷۰ سانتی متر است که در دیوار قلعه جاسازی شده است.
یکی از معروفترین گلفشان‌های این کشور کوه یانار داگ است که به کوه سوزان معروف است. همانطور که از اسم کوه معلومه از وقتی که همه یادشان است در حال سوختن است و هیچ نشانه‌ای از تمام شدن آتش سوزی همیشگی اش ندارد.
این کوه در شبه جزیره آبشرون در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی باکو پایتخت آذربایجان قرار دارد و تپه‌ای ۱۱۶ متری است که بر روی منابعی از گاز طبیعی قرار دارد. این گازها به طوردائم از دل زمین بیرون می‌آیند و همین که به سطح زمین می‌رسند شعله ور می‌شوند. این شعله‌ها از بین لایه مخلخل سنگ ماسه‌ها حداقل سه متر به هوا می‌روند و چشم اندازی خیره کننده رابه وجود می‌آورند. نکته جالب توجه این است که اگر باران و برف هم ببارد باز هم یانار داگ به سوختن ادامه میدهد، برای همین هم هست که مردم آذربایجان این کوه را مقدس می‌دانند و در کنار خارجی‌هایی مثل هندی‌ها از این کوه زیارت میکنند.
کاخ شیروان شاه در قرن پانزدهم توسط سلسله شروان شاهان ساخته شد و یونسکو آن را یکی از مرواریدهای معماری آذربایجان توصیف کرده است. در قرن پانزدهم بعد از زلزله ویرانگری که در شهر شماخی اتفاق افتاد، ابراهیم یکم پادشاه آن زمان تصمیم گرفت که پایتخت خود را از شماخی به باکو منتقل کند و برای خود کاخی زیبا بسازد. پس از اینکه سلسله صفوی در سال ۱۵۰۱، باکو را فتح کرد، این کاخ به ویرانه تبدیل شد اما بعدها با مرمت و بازسازی به عنوان موزه ای مرکزی معرفی و در لیست یونسکو قرار گرفت. این مجموعه شامل قصر اصلی، مسجد یک مناره شاه، چنبره دفن، دروازه مراد، پورتالی در ضلع شرقی، مقبره سید یحیی باکویی، مخزن آب و باقی‌مانده‌های حمام می‌شود.
یکی از جاهای دیدنی باکو که هرساله گردشگران زیادی از آن دیدن میکنند ، شهر قدیمی باکو یا ایچری شهیر باکو است که جزو میراث تاریخی شهر باکو محسوب می گردد. شهر قدیمی باکو ، به تدریج بین قرن ۱۱ و ۱۹ میلادی ساخته شده است. این شهر که دارای حصار بلندی است که دور تادور آن را فرا گرفته است، به نام ارگ باکو نیز مشهور است. این شهر در طول تاریخ اقوام و فرهنگ‌ها و تمدن‌های متفاوتی را از جمله ساسانی، زرتشتی، ایرانی، عربی، عثمانی و نهایتاٌ روسی تجربه کرده است و از هر کدم از این اقوام نیز یادگارهایی را در دل خود نگه داشته است. خیابان‌های سنگفرشِ داخل این شهر، چهره قدیمی آن را بیشتر مملوس کرده‌اند. در داخل این شهر ۲۳ محله، ۲ کاروانسرا، ۳ چشمه آب و بازار قرار گرفته است که با اینکه مرتباٌ مرمت و بازسازی شده‌اند اما هنوز چهره قدیمی و زیبای این شهر را به خوبی حفظ کرده‌اند.
مرکز فرهنگی حیدر علی‌اُف در باکو (آذربایجان) یکی دیگر از آثار تکرار نشدنی بانوی معمار شرقی زاها حدید است که به راستی در همه ابعاد معماری و غیر معماری پروژه‌ی موفقی بوده است. فرم و هندسۀ شگفت‌انگیز این بنا در مقابل معماری خشک دوران شوروی که در باکو بسیار رواج داشته، قرار گرفته است و به جرأت آن را در هم می‌شکند. از سوی دیگر این بنا درک و احساسات لطیف فرهنگ آذری را به نمایش می‌گذارد و چهرۀ خوش بین یک ملت را نشان میدهد که نگاه‌شان رو به سوی آینده است. سبک کاری حدید دیکانستراکشن یا ساختار‌شکنی است که همیشه توانسته به خوبی تصویری متفاوت از ساختارها خلق کند.
آتشگاه باکو ساختمانی به شکل قلعه است که در منطقه سوراخانی شهر باکو در جمهوری آذربایجان واقع شده است. نمای ظاهری بنای آتشگاه به شکل پنج ضلعی است و دیوارهایی در اطراف آن قرار دارد. یک ورودی مرکزی دارد که در بالای آن هم اتاقی برای پذیرایی از مهمانان به نام بالا خانه ساخته شده است. در حیاط مرکزی ساختمانی چهارگوش قرار دارد که گنبدی بر روی آن قرار گرفته و آتشی در زیر آن گنبد روشن است. این محراب در قرن هفدهم و هجدهم ساخته شده است. اتاق هایی در اطراف حیاط قرار دارد که در گذشته بزرگان دینی در آن ها زندگی می کردند. این اتاق ها امروزه به شکل موزه مورد بازدید قرار می گیرد و در آن ها مجسمه هایی هم وجود دارد.
برج‌های شعله، بلوار باکو، موزه فرش آذربایجان و خیابان شهدا از دیگر جاهای دیدنی شهر باکو می‌باشند.
در فرهنگ آذری غذاها بخش مهمی از فرهنگ مردم را تشکیل می‌دهند و حتی ارزش ملی دارند. آشپزی در باکو ریشه‌ای از آشپزی ایرانی، ترکی، گرجی، روسی و آذری دارد. چای نیز بخش جدا ناشدنی فرهنگ آذربایجانی است، در آذربایجان وقتی وارد رستوران و یا چایخانه میشوید و درخواست صرف چای دارید، در کنار چای از لیموی تازه ورقه شده و انواع مرباها پذیرایی می‌شود. یک نوع نوشیدنی خاص به نام شربت آذربایجانی نیز در این کشور تهیه می‌شود که از قوام آمدن انواع میوه‌ها و نعناع در کنار شکر تهیه می‌شود.
اگر شما هم تصمیم به مهاجرت به کشور آذربایجان را دارید می توانید از طریق سایت نیولند جهت مشاوره رایگان و اخذ ویزا و مهاجرت به باکو و کشور آذربایجان استفاده کنید.
