سلام!
بذارید اول یکم از این روزهای خودم بگم تا مقدمه‌ای بشه برای ادامه حرفم.
مثل اکثر شماها، منم حالم به اندازه کافی خوب نیست. منم هفته‌ای چندبار برای آدم‌هایی که حتی یک‌بار هم ندیدمشون گریه می‌کنم. آدم‌هایی که حس می‌کنم یک‌عمر می‌شناختمشون.
بگذریم. می‌خوام به اینجا برسم که "پناه همیشگی من، کتاب‌ها هستند". کتاب‌هایی که این چندوقت بیشتر از هرموقع دیگه‌ای قدرشون رو می‌دونم. کتاب‌هایی که مثل پناهگاهی امن، من رو به درونشون راه میدن. درنهایت هم با کلی چیز جدیدی که یاد گرفتم، از اون‌ها بیرون میام و با اطلاعات جدیدی به زندگی‌ام ادامه میدم.
داشتم فکر می‌کردم که "ایده خوبیه که یک چالش کتابخونی راه بیفته!". چالشی که بتونه محرک کسانی باشه که این چندوقت از کتاب‌هاشون فاصله گرفتند.
ماجرا از این قراره که هروقت که وقت آزاد داشتید و خواستید برید سراغ گوشی، بگید «فقط یک صفحه» و برید یک صفحه بخونید.
همین‌قدر ساده! باور کنید اون یک صفحه بیشتر از دو دقیقه وقت نمی‌گیره.
ممکنه به جای حساسی از کتاب برسید و چند صفحه بخونید. ممکنه در طول روز چندتا از این «فقط یک صفحه»ها براتون پیش بیاد.
شاید هم اصلا موقع وقت آزادتون نخواید برید سمت گوشی. مهم اینه که فقط دو دقیقه وقت بذارید و یک صفحه کتاب بخونید.
با یک حساب‌کتاب ساده هم می‌فهمیم که:
اگر روزی پنج تا «فقط یک صفحه» گیر بیاریم: روزی 5 صفحه، هفته‌ای 35 صفحه و ماهی 150 صفحه کتاب می‌خونیم.
یعنی هر ماه حداقل یک کتاب کم حجم 150 صفحه‌ای رو تموم می‌کنیم.
این بهتر از هیچی کتاب خوندن نیست؟!
تازه اگر روزهای تعطیلی که احتمالا میشه بیشتر توشون کتاب خوند و وقت آزادهای بیشتری که بعضی‌ها دارن رو حساب نکرد.
اینم از چالش. بنظرم که ایده خوبیه و کمک می‌کنه که حتی شده یک قدم نسبت به دیروزمون جلوتر باشیم. این جلوتر بودن از دیروزمون هم توی این شرایط، یکی از مهم‌ترین چیزها است.
خیلی خیلی خوشحال میشم اگر نظرتون رو راجع به این چالش بگید.
اگر هم چالش رو امتحان کردید، تجربه‌تون رو باهام به‌اشتراک بزارید.
