ابتدا چنین پنداشتم که سخت ترین حقیقت زندگی، باور شرنگ حقیقت "هرگز" است
اما دانستم بعد از تمام رسيدن‌ها یک قدم دیگه باقیست و اون ترک کردن و دل بریدنه
پس چنین زندگی را تعریف کردم:
"فرصتی بین بودن و نبودن"
اما یک چیز قطعی بود؛ رفتن
نردبان خلق این ما و منیست
عاقبت زین نردبان افتادنیست
هر که بالاتر رود ابله‌ترست
که استخوان او بتر خواهد شکست
