مبلمان اداری ارگونومیک

تحقیقات نشان می دهند که مولفه های غیر ارگونومیک در محل کار، ریسک مشکلات اسکلتی- ماهیچه ای را افزایش می دهد.

ارگونومیک - یا علم طراحی محیط کار- طی چند سال اخیر به کلمه ای پرکاربرد و مشهور تبدیل شده است. همانطور که میز های ایستاده شدیدا مرسوم شده اند .

به گفته وزارت کار ایالات متحده «ارگونومیک دانش طراحی شغل است برای اینکه با فرد شاغل سازگار باشد.نه اینکه فرد شاغل برای سازگاری با شغل به خودش فشار جسمی بیاورد.»

جاناتان پولیو، مدیر عامل Humanscale :«ریشه اصلی رشد شهرت وسایل ارگونومیک میان کارکنان دفتر ها، مشکلات اسکلتی- ماهیچه ای بودند که به خاطر کار طولانی مدت و طراحی ضعیف محیط کار به وجود می آمدند. کاربران کامپیوتر در واقع دارند به درد و سختی که هنگام کار تحمل می کنند، پاسخ می دهند. افزایش تمرکز روی بهبود محیط کار از نظر سلامت باعث جلب علاقه و توجه مردم به محیط کار ارگونومیک شده است.»

پولیو می گوید: « ولی درست در همان حال که این تمرکز می تواند همه گیر باشد، بیشتر مردم برخلاف آن عمل می کنند. آنها بدنشان را با محیط کار تطبیق می دهند و همین باعث خستگی می شود.»

شما حتی متوجه نمی شوید که به صورت ناخودآگاه تا چه حدی دارید بدنتان را با فضای اطرافتان تطبیق می دهید. شما بدنتان را برای گرفتن موس و کیبورد حرکت می دهید. ارتفاع صندلیتان را بالا می برید تا چشم هایتان با صفحه مانیتور در یک راستا قرار بگیرد و به سمت جلو مایل می شوید تا متون روی صفحه را بخوانید. ولی هر یک از این حرکات بدن شما را با ریسک مواجه می کند.

ارگونومیک، علم طراحی فضای کاری برای سازگاری با فرد شاغل است. نه اینکه فرد بدن خود را با کار هماهنگ کند.

تحقیقات نشان می دهدکه محیط کار غیر ارگونومیک ریسک مشکلات و بیماری های اسکلتی- عضلانی را افزایش می دهد

پولیو می گوید:« بیماری های متعددی هستند که می توانند به خاطر فضاهای غیر ارگونومیک به وجود بیایند. نشستن طولانی مدت و وضعیت ثابت بدن می توانند باعث بیماری های قلبی عروقی و گردش خون، افزایش وزن و اختلال کمر درد شوند. مشکلات اسکلتی- عضلانی مربوط به اعصاب و تاندون مثل سندروم تونل کارپ و اپیکندیلیت می تواند به خاطر حالت نامناسب بدن و حرکات مکرر با استفاده از موس و کیبورد به وجود بیایند. حالت مانیتور می تواند باعث درد شانه و گردن شود. بدون توجه به منبع، ناراحتی و درد در محیط کار کارآیی فرد و رضایت شغلی او را کاهش می دهد.»

اینکه بدانید شما 8 ساعت در روز را پشت میز تحریرتان می گذرانید، حقیقت ترسناکی است.

خوشبختانه این ها تغییرات بسیار ساده ای هستند که شما می توانید همین الان انجامشان بدهید و زندگی پشت میزیتان به شدت ایمن شود. و یا حتی بر میزان بازده شما بیافزاید.

صندلی

تحقیقات نشان داده که نوع مشخصی از نشستن می تواند ریسک اختلالات و مشکلات اسکلتی- عضلانی را کاهش دهد. پس دقیقا چگونه باید بنشینیم؟

پولیو می گوید:« میز تحریر استاندارد تا آرنج یک فرد با قد 190 سانتی متر تقریبا 16 سانتی متر، ارتفاع دارد. همین باعث شرایطی می شود که فرد ارتفاع صندلی اش را بالا ببرد تا به کیبورد و موس دسترسی داشته باشد و این باعث افزایش احتمال بیماری های مختلف می شود.»

او اضافه کرد:« این چالش ابتدایی با صندلی های اداری فعلی این است که کاربرانش نمی توانند به راحتی آن را به گونه ای تنظیم کنند که به سودشان باشد. نتیجه ی تحقیق اخیر دانشگاه کرنل در مورد نشستن روی صندلی، نشان می دهد که کمتر از 5 درصد افراد دستگیره ی کنترل را به خوبی می شناختند. حتی میان افرادی که آن را می شناختند، کمتر از 50% گزارش دادند که از آن استفاده کرده اند.»

کمتر از 5 درصد افراد دستگیره ی کنترل را به خوبی می شناختند.

از فرصت استفاده کنید و یاد بگیرید که چگونه صندلیتان را تنظیم کنید. پولیو پیشنهاد می کند که ارتفاع صندلیتان را تا حدی بالا یا پایین ببرید که وقتی کف پاهایتان را کامل روی زمین قرار می دهید، ران هایتان با زمین موازی باشند. دسته ی صندلی نباید از ارتفاع شانه بالاتر باشد.

پولیو همچنین اضافه کرد که بیشتر مردم پشتی صندلیشان را قفل میکنند که یک اشتباه اساسی است. "پشتی صندلی نباید قفل شده باشد و باید به گونه ای قرار بگیرد که اجازه ی حرکات آزادانه را به بدن فرد بدهد. برخی صندلی های به خصوص به صورت خودکار با وزن بدن فرد سازگاری پیدا می کنند و دیگر نیازی به نگرانی شما نیست."

مطمئن شوید که می توانید به صندلیتان راحت تکیه بدهید، در حالی که کمرتان، به پشتی صندلی تکیه داده شده است و به پشتی اجازه می دهد که از نیم تنه ی بالاییتان محافظت کند.

کیبورد

پولیو می گوید:« مردم معمولا ترجیح می دهند که بدنشان را با میز تحریر سازگار کنند تا برعکس آن. این برای بسیاری از کاربران امری عادیست که تمام روز را به سمت جلو خم شده باشند. و اتفاقی که در این صورت می افتد، این است که شما ارتباطتان با پشتی صندلی را از دست می دهید. مردم سریعا صندلی را تقصیرکار می دانند، ولی ایراد از طراحی صندلی نیست.»

به جای آن، پولیو ارزیابی دوباره کیبوردتان را پیشنهاد می کند.

ارتفاع میز های تحریر استاندارد برای 95% مردم جامعه ما زیادی بالا است.

پولیو می گوید:« میز تحریر های استاندارد برای 95% مردم جامعه ما زیادی مرتفع هستند. در نتیجه، کاربران خودشان را به سمت بالا می کشند و تمام روز روی شانه هایشان فشار می آورند. و حتی بدتر از آن، این است که آن ها بدن خود را به سمت جلو متمایل می کنند که ریسک کمر درد را به شدت افزایش می دهد. وضعیت ایده آل کیبورد آن است که روی پاهایتان قرار بگیرد، همانطور که یک لپ تاپ را روی پاهایتان قرار می دهید. شانه ها باید آرامش داشته باشند. و مچ ها باید صاف باشند تا دستتان آسیب نبیند. با نزدیکتر کردن کیبورد و ماوس به بدن، شما وزنتان را روی پشتی صندلی می اندارید و این کار بلافاصله باعث آسودگی بیشتر شما می شود.

اگر کیبورد شما روی میز تحریرتان قرار دارد، پولیو چند پیشنهاد برای کاهش آسیب به مچ برایتان دارد. یک پالم ساپورت (پشتیبان دست) بخرید و جلوی کیبوردتان قرار دهید. و بخش گوشتی کف دستتان را هنگام تایپ کردن روی آن قرار دهیدو هدف این است که مچ های شما همواره صاف و مستقیم قرار بگیرند.

ماوس

بله. حتی طرز گرفتن و استفاده از ماوس هم می تواند روی سلامتی شما تاثیرگذار باشد.

پیشنهاد پولیو خرید ماوسی است که خودش پالم ساپورت دارد. که از آویزان شدن مچ شما به میز تحریر جلوگیری می کند و اجازه می دهد که ماوس را با بازو و شانه هایتان حرکت بدهید، در حالی که مچتان صاف و مستقیم قرار گرفته است.

تا وقتی که دستتان روی یک ماوس با پالم ساپورت باشد، متخصصان Humanscale قرار دادن ماوس در نزدیکی کیبورد یا کنار صفحه کلید اعداد، را بهترین روش برای کاهش فشار روی مچ می دانند. آن ها همچنین می گویند:« به جای اینکه مچتان را از میز تحریر آویزان کنید، پاشنه ی دستتان را روی سطح ماوس قرار دهید و از کل بازویتان برای حرکت دادنش استفاده کنید.»

مانیتور

ارتفاع و وضعیت نامناسب مانیتور می توانند یکی دیگر از دلایل خم شدن شما به سمت میز تحریرتان باشد.

در ابتدا، مانیتورتان را جایی قرار دهید که حداقل به اندازه ی بازویتان از شما دور باشد.

پولیو می گوید:« بیشتر کاربران مانیتور هایشان را به گونه ای قرار می دهند که از زاویه ی مناسب چشم به مانیتور (15 درجه) خیلی بیشتر است. برای افزایش آسودگی هنگام نگاه کردن به صفحه مانیتور ، خط بالایی متن باید کمی از ارتفاع چشم هایتان پایین تر باشد. مانیتور باید نسبت به بدن مقدار کمی زاویه داشته باشد تا زاویه دید صحیح نگاه به مانیتور در آن رعایت شود.

نور

اضافه کردن نور به میز تحریرتان، فقط به منظور تزیین کردن آن نیست. بلکه برای سلامت چشمانتان خیلی بهتر است. متخصصان می گویند که روشن بودن میز تحریر همانقدر که برای دیدن برگه های کپی شده لازم و واجب است، به جلوگیری از سندروم بینایی کامپیوتری کمک می کند. سندروم بینایی کامپیوتری مشکلی است که برای بیش از 90درصد کاربران کامپیوتری رخ می دهد و خستگی چشم، سردرد، خشکی چشم، حساسیت بیش از حد به نور و تار بینی از علائم آن است.

در واقع، هرچقدر سنمان افزایش می یابد، میزان حساسیت به نور هم به شدت افزایش می یابد.

پولیو می گوید:« ما درواقع تاثیر نور را نادیده می گیریم. مردم میزان نور مورد نیاز برای یک کار را دست کم می گیرند. البته میزان نیاز به نور به سن کاربر هم بستگی دارد. در اواسط دهه پنجم زندگیمان، چشم های ما به شدت تغییر می کنند و شرایطی به نام پیش دیابت به وجود می آورد. که جدیت آن وابسته به توانایی ما برای تشخیص اجسام نزدیک، متغیر است. تا60 سالگی، 250% بیشتر به نور برای دیدن همان کاغذ ها نیاز خواهیم داشت.»

تنها راه حل این است که از یک چراغ مطالعه قابل جابه جایی استفاده کنیم.

تا60 سالگی، 250% بیشتر به نور برای دیدن همان کاغذ ها نیاز خواهیم داشت.

پولیو اضافه می کند:« چراغ مطالعه های قابل کنترل به کاربر این اجازه را می دهند که میزان نور را با توجه به مقدار نوری که شخصا نیاز دارند، تنظیم کنند. وقتی از یک چراغ مطالعه استفاده می کنید، ممکن است سطح نور محیط برای دیدن مانیتور کامپیوتر کم به نظر برسد. نور تولید شده توسط چراغ مطالعه و فضای اطراف، با هم می توانند راحتی بیشتر هنگام نگاه کردن به اجسام، و کمینه کردن انرژی مصرفی را تا 40% کاهش دهند.»

چراغ مطالعه را در جهتی مخالف جهت نوشتنتان قرار دهید، و آن را روی صفحه بتابانید ولی از صفحه مانیتور دور نگه دارید.

یک قدم فراتر بروید

یک میز ایستاده بخرید: دلیلی وجود دارد که بسیاری از همکاران شما این نوع میز را با میزهای عادی عوض می کنند. تحقیقات نشان می دهد که این میز های ایستاده بازده زمان های استراحت را به گونه ای افزایش می دهد، که حین کار شخص به تدریج نیاز کمتری به استراحت احساس می کند. در واقع، میز های غیر ایستاده باعث شدند کاربران آن 47% استراحت بیشتری داشته باشند و هر زمان استراحتشان 56% بیشتر از افرادی بود که میزهای ایستاده داشتند. طی یک دوره 3 روزه، شخصی که میز ایستاده نداشت، بیش از دوبرابر کل زمان استراحت فرد با میز ایستاده، استراحت کرد که مشخصا روی میزان بازده فرد تاثیر زیادی داشته است.

پس درخواست خرید میز ایستاده را در اولویت های خود قرار دهید . کارکنان بیشتر و بیشتری روز به روز این درخواست را به گوش رئیسشان می رسانند.