عمل آوردن بتن فرایندی است که طی آن از افت رطوبت بتن جلوگیری شده و دمای بتن در وضعیت رضایت بخشی حفظ شود.
این کار تاثیر بسزایی روی ویژگیهای بتن سخت شده از جمله کاهش نفوذ پذیری و مقاومت در برابر یخ زدن و آب شدن؛ مقاومت فشاری و دوام دارد. در نمودار فوق علاوه بر اختلافات زیاد بین مقاومت فشاری در دوحالت مشاهده می شود. با بالا رفتن عیار بتن این اختلافات به مراتب بیشتر شده است؛ و بیانگر حساسیت بیشتر بتن های پر عیار به موضوع عمل آوری میباشد.
عمل آوردن بلافاصله پس از تراکم بتن آغاز می شود تا بتن را از وقوع عوامل زیانبار مثل ترکها و غیره حفظ کند. لازم به ذکر است که در رطوبت نسبی کمتر از 80 درصد هیدراسیون تقریبا متوقف می شود. ضمن اینکه جلوگیری از این امر نیاز به دقت بسیار دارد.
مراقبت به مجموعه تدابیری گفته می شود که باعث می شود سیمان موجود در بتن به مدت کافی مرطوب نگه داشته شود . به طوری که حداکثر میزان ابگیری آن چه در لایه های سطحی دانه ها وچه در حجم آنها صورت پذیر و حداکثر تا 30 روز بعد از بتن ریزی می بایست انجام شود.
محافظت به مجموعه تدابیری اطلاق میشود که مانع اثر نامطلوب عوامل بیرونی مانند شسته شدن بوسیله باران، یا آب جاری و سرد شدن سریع، یا یخبندان، یا گرمای شدید و تابش آفتاب، لرزش، ضربه و مشابه آنها بر روی بتن جوان میشوند.
منظور از پروراندن بتن، تسریع گرفتن و سخت شدن آن به کمک حرارت میباشد. عبور و مرور کارگران بروی قطعات بتنی ریخته شده تا 24 ساعت بعد از اتمام بتن ریزی به هیچ عنوان مجاز نیست. پیمانکاران باید تدابیر لازم را در این موارد برای عبور و مرور کارگران فراهم نمایند. تهیه تمامی تجهیزات و لوازم مورد نیاز برای عمل آوردن صحیح بتن طبق مندرجات نشریه 55 سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عهده پیمانکار است.
