به نقل از سایت بتنو روان کننده بتن در زمانی که اسم ساخت و ساز یا فعالیت عمرانی به گوش میرسد، محال است شما یاد بتن نیفتید و این ماده مهم را در بتن استفاده نکنید. بتن به واسطهی موارد استفادهی فراوان، مقاومت، پایداری و تنوع در کاربرد بسیار حائز اهمیت است. بتن برای داشتن بهترین عملکرد و کارایی نیاز به افزودنیهایی دارد تا بتواند بهترین نقش را در فرآیند ساخت و ساز ایفا کند. این نوع ماده در دستهی همان افزودنیهایی است که باید به بتن اضافه شود تا آن را برای کاربردهای مختلف آماده کند، در این مقاله به معرفی روان کننده بتن، کاربردها، مکانیزم عمل و اثرات افزودن این ماده در بتن تازه و سخت شده و همچنین نحوه فروش روان کننده بتن میپردازیم.
مواد افزودنی از نظر ترکیب از ترسازها و نمک ها و پلیمرهای قابل حل تا کانی های غیر قابل حل متغیر می باشند. ۱۲۵ ASTM C ماده افزودنی را ماده ای غیر از آب، سنگدانه، سیمان هیدرولیکی و الیاف تقویتی تعریف می کند که به عنوان ماده متشکله بتن یا ملات مورد استفاده قرار می گیرد و بلافاصله قبل یا هنگام مخلوط کردن به پیمانه اضافه می گردد. اهدافی که مواد افزودنی برای آنها در بتن مورد مصرف قرار می گیرند، به طور کلی شامل بهبود کارآیی، تسریع یا تعویق زمان گیرش، کنترل افزایش مقاومت و زیادتر کردن مقاومت در مقابل: عمل یخ زدگی، ترک خوردگی حرارتی، انبساط قلیایی سنگدانه و محلول های اسیدی و سولفاتی می شوند.
مواد افزودنی به طور وسیعی از نظر ترکیبات شیمیایی متفاوتند و خیلی از آنها بیش از یک عمل را انجام می دهند؛ بنابراین طبقه بندی آنها طبق کاری که انجام می دهند مشکل است. مواد شیمیایی ای که به عنوان مواد افزودنی مصرف می شوند، می توانند عمدتاً به دو نوع تقسیم شوند. بعضی از مواد شیمیایی فوراً از طریق تأثیر گذاری بر روی کشش سطحی آب و به وسیله جذب سطحی ذرات سیمان شروع به عمل بر روی سیستم سیمان – آب می کنند؛ سایر مواد به مواد متشکله یونی شان تقسیم می شوند.