سال اول زندگی کودک : سال اولیه زندگی کودک به عنوان مرحله دهانی نام برده میشود. کودک در این مرحله با گذاشتن اشیا به داخل دهان،مکیدن و خوردن آن به جستجو و شناسایی می پردازد و این مرحله اعتماد در برابربی اعتمادی نیز میباشد. زمانی اعتماد ایجاد میشود که نیازهای کودک بر آورده شوند.در این مرحله باید رابطه مهربانه، وابستگی و دلبستگی والدین با نوزاد ایجاد شود. هرگونه تداوم و مشکل در این رابطه باعث عدم اعتماد در کودک و ایجاد اضطراب خواهد شد.
یک تا سه سالگی: این دوره به عنوان مرحله معقدی یا مرحله خود مختاری در مقابل تردید شناخته میشود.یکی از مسائل مهم در این مرحله، آموزش اجالت مزاج است. در این حالت معقد مرکز ایجاد لذت در کودک در نگهداری و دفع مدفوع است. این مرحله باید با صبر و واکنش صحیح توسط والدین طی شو، در غیر اینصورت باعث وسواس و اضظراب در کودک خواهد شد.
سه تا پنج سالگی: این دوره مرحله تناسلی و مرحله ابتکار در مقابل احساس گناه نامیده میشود.در این مرحله اندام تناسلی مرکز توجه و علاقه کودک قرار میگیرد و کنجکاوی در مورد تفاوت دختر و پسر بوجود می آید. این تفاوت ها گاهی باعث ناراحتی او میشود و در برخی اوقات دخترها فکر میکنند یک قسمت از بدنشان بریده شده است. در این سن کودکان معمولا پرخاشگر بنظر میرسند. یکی از آموزش های مهم به کودک، توانایی و مهارت نه گفتن در موارد ناخوش آیند است.
شش تا دوازده سالگی: دوره نهفتگی که تا بلوغ ادامه خواهد یافت و انجام بازی های جنسی و عودت نمایی خفیف که میتواند تا هفت سالگی ادامه یابد. گرچه علاقه جنسی میتواند کاهش یابد ولی بیشتر بصورت مخفیانه در می آید. در سنین هشت سالگی مسائل جنسی به موضوعی مهم برای بحث و جلب توجه به دوستان تبدیل میشود. حوالی ده سالگی اغلب کودکان تا حدودی با جنبه های بدنی بلوغ، آشنا میشوند.
نوجوانان: دوره نوجوانی با بلوغ آغاز و در آخر نوجوانی تا اوایل بیست سالگی پایان می پذیرد. مرحله آگاهی از موقعیت خود، آموخته های مرتبط با زندگی، یافتن جایگاهی مناسب در جامعه برای خود و ایجاد ارتباط های اجتماعی و عاطفی بیشتر. مرحله تناسلی با بلوغ شروع میشود.مسائل جنسی در این دوران بیشتر از تغییرات جسمی، فیزیکی و جنسی میباشند. دخترها با قاعده گی نامنظم به مدت ۱۸ تا۲۴ ماه و پسرها با نعوظ غیر قابل پیش بینی و خود به خود آلت تناسلی، انزال شبانه و رشد موهای بدن میباشد.
در دسترس باشین، به صحبت های فرزند خود و سرنخ هایی که میدهد توجه کنید. زمینه صحبت بدون قضاوت، ذهن خوانی و نصیحت گونه را فراهم کنید.اگر موقع سوال کردن ، موقعیت نامناسبی داشتید وضعیت خود را بیان کرده و اعلام کنید در زمان مناسب به سوالاتش پاسخ می دهید. حجم زیادی از اطلاعات را در مدت کوتاه و با جملات سخت در اختیار فرزندتان قرار ندهید. اگر صحبت کردن در مورد مسائل جنسی با فرزندتان مشکل است با همسر یا یکی از اعضای خانواده تمرین کنید. فرزندانتان را خیلی در گیر مسائل جنسی نکنید. والدین باید بطور غیر مستقیم مراقب ارتباط کودک با دیگران به خصوص با افراد بزرگتر از آنها باشند. خندیدن و نادیده گرفتن و پرت کردن حواس کودک به چیز دیگر باعث قطع ارتباط او با شما میشود.
۱- آهسته و با احتیاط پیش روید.
۲- احترام و قدردانی فراموش نشود.
۳- اگر عصبانی بودید وارد بحث شان نشوید.
۴-ا گر گاهی بی حرمتی و رفتار ناشایست از آنها دیدید، نادیده بگیرید.
۵- محیط های مشاجره و پرخاشگری به وجود نیاورید.
۶- نوجوانان در سن بلوغ مانند بمب های ساعتی هستند که ممکن است هر لحظه منفجر شوند.
۷- در رفتار و صحبت کردن با آنها احتیاط کنید.
دو سن برای جدایی جای کودک از والدین مناسب میباشد.
۱- شش ماهگی
۲- بعد از هجده ماهگی
البته بسیاری از مادران باتوجه به شیردهی به فرزندشان راحت تر هستند که نوزاد کنار آنها باشند، پس توصیه میشود تختی مجزا کنار تختخواب خود قرار دهید و بعد از هجده ماهگی که احتمال اضطراب جدایی کمتر است این تفکیک صورت گبرد.
تقریبا در سن دو سالگی بعد از گرفتن کودک از پوشک ترغیب کودک به گفتن ادرار و مدفوع خود باید بدانید چگونه با او رفتار کنید؟ یادتان باشد شما میخواهید با رفتارتان به کودک آموزش محافظت از سواستفاده جنسی بدهید. وقتیکه کودک به دستشویی میرود دور از او ایستاده و به پایین و خارج از آن مکان نگاه کنید و مستقیم به آلت تناسلی کودک نگاه نکنید. به کودک آموزش دهیم خودش بتواند اندام تناسلی اش را بشورد. هیچگاه کودک را برهنه جلوی دیگران نیاورید. بتدریج که کودک بزرگتر میشود در سن سه تا چهار سالگی به بعد تنهایی باید دستشویی برود و خودش را بشورد، لباس زیرش را بپوشد.
۱- تا جایی که امکان دارد کودک با والد همجنس خود به حمام برود.
۲-چه کودک با والد همجنس به حمام برود یا با والد غیر همجنس در هر صورت والد باید با لباس باشد.
۳- بعد از شستشوی کودکتان بدون نگاه کردن به اندام تناسلی اش از او بخواهید لباس زیر خودش را در آورده و خود بشورد و سپس حوله بر تن کند.
۴- اگر فرزندتان خیلی کوچک است تظاهر کنید به اندام تناسلی اش نگاه نمیکنید.
۵- هیچگاه دو کودک را باهم به حمام نفرستید.
از سن سه سالگی کودک شروع میکند به شناسایی اندام تناسلی خود و دیگران، مهمترین سوال والدین این است که اندام تناسلی دختر و پسر را که دائما در حال خارش است چگونه برخورد کنیم؟ اولین قدم اینست که کودک از نظر عفونت های ادراری ـ خارش پوستی و حساسیت ها توسط پزشک چک شود و اگر مشکل جسمی وجود دارد حل شود. در قدم بعدی اگر مطمئن هستید مشکل جسمی وجود ندارد احتمال دارد کودک در اثر مالش احساس خوش آیند پیدا کرده باشد. هر گاه این صحته را دیدید و متوجه تکرار زیاد آن شدید سعی کنید باصدا کردن حواس او را به طرف خودتان پرت کنید.
هیچگاه از لبان کودک خود نبوسین، در هیچ شرایطی کودکتان را به اجبار به بغل کردن و بوسیدن هیچ فردی نکنید. اگر کسی خواست او را ببوسد و کودک احساس ناراحتی کرد حتی از فامیل ها و نزدیکان حتما جلوی فرد را بگیرید. بگذارید کودک بداند که شما حامی او هستید.
والدین الگوی تمام عیار فرزندانشان هستند. گاهی والدین دست به اندام تناسلی کودک زده و شوخی هایی انجام میدهند که اثر مخرب بر کودک خواهد گذاشت. سعی کنید پسر خود را در سن پایین تر ختنه کنید بعد از چهار سالگی خاطرات این عمل اثرات بدی روی کودک میگذارد. والدین در نزد کودک نمی توانند از کلمات جنسی استفاده کنند و از رفتار تحریک کننده پرهیز کنند. دیدن فیلم های سکسی نه تنها برای والدین مخرب است بلکه اثر خیلی بدی روی کودک میگذارد.
بیشترین سو استفاده جنسی زمانی صورت میگیرد که کودک پیش فرد مهاجم تنها باشد. هیچگاه ساعت زیادی کودک یا کودکان را در خانه تنها نگذارید. اینکه فرد متاهل دارای فرزند، مسن و یا فامیل است معیار اطمینان نیست. متاسفانه اکثر افراد متجاوز متاهل بوده اند. در مورد خوابیدن فرزندتان در منزل اقوام احتیاط کنید. خوابیدن خواهر و برادر در کنار هم بخصوص بعد از ده سالگی بسیار کار خطرناکی است.
ایجاد ارتباط صمیمی و بدون ترس، مهمترین قدم در حفاظت از فرزندان است، به نکات و علائم در رفتار فرزند خود دقت کنید. اگر متوجه شدین فرزندتان گوشه گیر وغمگین شده، اگر روی لباسش نشانه هایی از خون، کثیفی، یا پاره گی دیدید، نقاشی هایی با موضوع خشونت، تنفر و ترس می کشد، در مورد مسائل جنسی سوال میکند، اینها همه زنگ خطر میاشند. افراد متجاوز در اکثر مواقع آز آشنایان و فامیل هستند. اگر کودک موضوع تجاوز را بیان کرد، هیچگاه فورا به مراکز درمانی، جهت معاینه مراجعه نکنید، ابتدا احساس امنیت و اطمینان بدهید و وحشت آن واقعه را کمرنگ کنید. فرزند خود را متهم نکنید. به کودکتان بگویید متجاوز فرد بیمار و گناهکاری بوده و باید تنبیه شود. هیچگاه از کودک نخواهید به خاطر حفظ آبرو چیری نگوید و پنهان کند. متجاوز باید در جلوی چشمان کودک تنبیه شود.
از همان ابتدا از یک مشاوره متخصص و متعهد در امر تجاوز کمک بگیرید. در غیر اینصورت ممکن است تا مدت ها کودک دچار اضطراب و وسواس و افسردگی شود. یادتان باشد گاهی صدماتی که والدین به فرزندان میزنند از صدمه ای که متجاوز زده بیشتر است.
