ای کولای از انواع بیماری های طیور محسوب می شود. ای کولای (E.coli) یک باسیل گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) و یک ارگانیسم فرصت طلب است که تنها چند سروتیپ آن در انسان ها، پرندگان و حیوانات اهلی بیماری زا است. ای کولای جزء فلور طبیعی دستگاه گوارش پرندگان محسوب می شود و در قسمت های انتهایی روده باریک و روده بزرگ انسان و دام و طیور وجود دارد.
اشریشیا کولی یکی از شایع ترین عوامل بیماری زا در طیور به شمار می رود. میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری 5% تا 50% است. علائم بیماری بسته به حاد بودن و یا تحت حاد بودن بیماری متفاوت است. در صورتی که باکتری وارد خون شود موجب کِز کردن پرنده و مرگ سریع او شده ولی اگر باکتری در اندام های مختلف جایگزین شود موجب عوارض متفاوتی می شود. گاهی اوقات وارد دستگاه تنفس شده و عوارض تنفسی ایجاد می کند که معمولا ناشی از تهویه بد محل نگهداری پرنده و گرد و خاک زیاد می باشد. اگر در مفاصل موضعی شود، تورم مفصل و پا درد ایجاد می کند. در صورتی که وارد مجرای تخم شود موجب چسبندگی تخم و عفونت مجرا و نهایتا مرگ می شود. در جوجه ها یا موجب تلفات قبل از خروج تخم می شود و یا جوجه به دنیا آمده ضعیف و کوچک بوده، دچار اسهال شده و به زودی تلف خواهد شد.
این سندروم در جوجه های گوشتی عمدتا در سنین 3 تا 7 هفتگی رخ می دهد، اما احتمال وقوع آن در 5 تا 6 هفتگی به اوج خود می رسد.
پرندگان مبتلا معمولا ظرف 6 ماه پس از عفونت از بین می روند و هیچگاه تخم نمیگذارند. مجرای تخم توسط اگزودایی که ممکن است پنیری و متعفن باشد، متسع می شود در این حالت هیچگونه علائم اختصاصی به چشم نمیخورد و پرنده مبتلا مانند پنگوئن می ایستد.
پروبیوتیک‌ها به‌عنوان میکروارگانیسم‌های زنده‌ای تعریف می‌شوند که باعث ایجاد بیماری نمی‌شوند و تعادل میکروارگانیسم‌های روده را ارتقا می‌دهند. این ماده همچنین به عنوان باکتری‌های فعالی در نظر گرفته می‌شوند که باعث ارتقای تعادل میکروبی سیستم گوارشی پرندگان پرورشی می‌شوند.
پروبیوتیک‌ها یا باکتری‌های مفید برای مرغ و سایر گونه‌های پرندگان معمولاً به غذای طیور یا آب آشامیدنی اضافه می‌شوند تا به سلامت، عملکرد بهتر بدن و رشد پرندگان کمک کنند. این امر به ویژه در جوجه‌ها که باکتری‌های روده‌ای پایدار در آن‌ها هنوز ایجاد نشده‌اند بسیار مهم است. با افزودن پروبیوتیک‌ها به غذا یا آب، روده با باکتری‌های مفید پر می‌شود و از میزان عوامل بیماری‌زا در پرندگان می‌کاهد.
البته باید به این نکته توجه داشته باشید که پروبیوتیک ها به عنوان دارو و به صورت مستقیم بیماری‌های پرندگان را درمان نمی‌کنند اما می‌تواند روند بهبودی را تسریع کرده و یا مقاومت بدن این پرندگان را در برابر بیماری‌ها بهبود دهند.
در ادامه به روند و نتایج تحقیق انجام شده در خصوص بررسی تاثیر پروبیوتیک ها بر بیماری ایکولای با عنوان ” مقایسه کارایی پروبیوتیک های گرم مثبت و گرم منفی با آنتی بیوتیک بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی” منتشر شده توسط دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس می پردازیم: به منظور ردیابی باکتری های پروبیوتیکی در دستگاه گوارش جوجه های گوشتی و مقایسه سویه های گرم مثبت و گرم منفی پروبیوتیک ها با آنتی بیوتیک بر عملکرد و سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی دو آزمایش انجام شد.
آزمایش اول: در یک گروه شاهد و چهار گروه تیمار، برای ردیابی مسیر عبور باکتری لاکتوباسیلوس ها در دستگاه گوارش توسط واکنش های زنجیره ای پلیمراز، پس از تجویز در هچری، لاکتوباسیلوس پلانتاروم توسط پلاسمید حاوی پروتئین سبز فلوئورسانت، ترانسفورم ( تبدیل کردن، تغییر شکل دادن) شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده شد که باکتری ترانسفورم شده:
نتایج این آزمایش نشان می دهد که در روش گاواژ دهانی که پرنده دوز کامل پروبیوتیک را در آغاز هچ از قسمت ابتدایی دستگاه گوارش دریافت کرد بهترین جایگزینی باکتری ها را در طول دستگاه گوارش داشته است.
آزمایش دوم: در این آزمایش پرندگان در سه تیمار پروبیوتیک های گرم مثبت برویباسیلوس لاتروس پیروس و لاکتوباسیلوس رامنوسوس و پروبیوتیک گرم منفی ای کولای نیسل 1917 را به صورت روزانه در آب آشامیدنی و آنتی بیوتیک ویرجینامایسین را در خوراک دریافت کردند. بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده شد که:
