وقتی مغزت رو میدی اجاره: ChatGPT و مرگ تفکر!

امروز به مقدار خیلی زیادی از ChatGPT استفاده کردم و از او برای نوشتن کدهای زیادی کمک گرفتم و در مورد چند مسئله با این ابزار همراه و مهربون کار کردم اما بعد از گذشت یکی دو ساعت فکری به سرم خطور کرد. دیدم از وقتی که ChatGPT به بازار آمده است به مرور دارم آدم احمقی می‌شوم. دیگر آن روحیۀ کاوشگرانه را ندارم و خیلی راحت با ChatGPT جواب سوالم را می‌گیرم. قبل‌ترها بین سرچ‌هایم برای یافتن پاسخ، کلی چیز جدید هم یاد می‌گرفتم و در نهایت به جواب می‌رسیدم، اما الان با یک جمله به جوابم می‌رسم. کارها سریع‌تر و راحت‌تر می‌شوند، و همینطور سطحی‌تر. حس می‌کنم این چند وقت قدرت تفکرم خیلی آسیب دیده است، به واسطه استفاده از ChatGPT. و نمی‌توانم متمرکز بشوم روی یک موضوع و با تلاش به نتیجه برسم.

شبکه‌های اجتماعی به اندازه کافی تمرکز و قدرت فکر را از ما گرفته‌اند و حالا ChatGPT آمده است تا ضربۀ آخر را بر پیکر در آستانۀ مرگِ قدرت تفکر ما وارد کند؛ و به مرور ما برده‌های موجودی خواهیم شد که امروز آن را ChatGPT صدا می‌زنیم و روزانه به مقدار زیادی از او کمک می‌گیریم، شبیه سالمندانی که در خانۀ سالمندان تحت مراقبت هستند و خودشان به تنهایی قادر به انجام کارهایشان نیستند. در دنیای امروز، ذهن و قدرت تفکر ما -به خصوص نوجوانان- بدون اینکه بزرگ شود و پا به سن بگذارد و کارهای شاقی کند، به سرعت کهولت سن می‌یابد و خیلی زود از دنیا می‌رود و انسان امروزی باقی عمرش را بدون ذهن و فکرش می‌گذراند و هرچه را که رسانه‌ها و قدرتمندان دنیا می‌خواهد را ناآگاهانه تقلید می‌کند.

بعد از تلنگری که خوردم کمی در اینترنت چرخ زدم و به مقالات جالبی رسیدم. محققان دانشگاه MIT بر روی گروهی از افراد 18 تا 39 ساله تحقیق کرده‌اند و آن‌ها را گروه‌بندی کردند، یک گروه با استفاده از چت‌بات‌هایی نظیر ChatGPT متن‌هایی را نگارش کنند و گروهی بدون هیچ ابزاری این کار را انجام دهند. در نتایج آمده است که افرادی که از چت‌بات‌ها استفاده کردند به مرور تنبل و تنبل‌تر می‌شدند و بدون مطالعۀ کامل متن، آن را کپی و پیست می‌کردند. به نظر می‌آید هر چه جامعه به این ابزارها اعتماد بیشتری می‌کنند، قدرت تفکر و رشد مغز بیشتر از پیش قربانی می‌شود و نگارندۀ مقاله اعلام نگرانی می‌کند که به مرور انسان‌ها از مهد کودک با ChatGPT رشد می‌کنند و این آسیب‌های جبران‌ناپذیری را می‌تواند بر روی نسل‌های فعلی و آینده بگذارد.

نمی‌توانم بیشتر از این مقاله را بال و پر بدهم، این هم احتمالا یکی از عوارض استفاده از ChatGPT در این چندوقت است. به هر حال، باید استفاده از این ابزار را مدیریت کنیم و تا جایی که می‌توان راه سخت‌تر را برویم، تا ذهنمان آماده بماند، ذهن هم مانند ماهیچه‌های بدن است، اگر مدتی در کمترین حالت ممکن از آن استفاده کنیم به مرور تحلیل می‌رود و مسیر زندگی‌مان را ابزارها و افرادی تعیین خواهند کرد که خود واقعی‌مان از آن‌ها متنفر است اما از آنجایی که ذهنمان دیگر توانایی تحلیل ندارند، هر چه را که به او بگوید بدون هیچ مقاومتی می‌پذیرد. امیدوارم جامعۀ به اصطلاح مدرن انسانی بیشتر از پیش دچار به رخوت و سستی و مرگ نشود.