باز هم برایم ویدئویی فرستاده اند که در آن مردی چکمه پوش روی حجم زیادی از جوجه های یک روزه در بار یک کامیون راه میرود و با بیل داخل آنها میزند و به بیرون میریزد. فرستنده پرسیده، همیشه اینجوریه؟ تایپ میکنم بله! همیشه بوده.
ویدئوی یکی از معتبرترین پروش دهندگان مرغ را میبینم که به میکروفون رسانه ملی میگوید، این روش معدوم سازی یکی از سه روش معدوم سازی جوجه ها در دنیاست و ... تلاش میکند توضیح دهد اتفاق خاصی نیفتاده و آنچه به این صورت در شبکه های اجتماعی پخش شده حاصل دشمنی عده ای نامعلوم است و در کشورهای اروپائی هم از همین روشها استفاده میشود. پس همیشه هم چنین خواهد بود!
در خبرها می خوانم، قرار بوده 130 تا 140 میلیون قطعه جوجه ریزی در دی و بهمن انجام شود اما، بروز شرایط کرونا، تعطیلی نزدیک به صددرصدی رستورانها، تالارهای پذیرائی، هتلها و فست فود ها و همچنین توقف صادرات باعث شده حجم زیادی از گوشت تولید شده روی دست تولیدکنندگان بماند. مصرف خانگی کافی نبود و حدود 20 درصد مصرف مرغ در کشور کاهش پیدا کرد و به یکباره زنجیره ای تامین گوشت مرغ با اختلال جدی مواجه شد. در همین اثنا تولیدکنندگان گوشت مرغ تلاش کردند تا به نیت تامین مرغ مورد نیاز بازار در ماه مبارک رمضان، وزارت جهاد کشاورزی را مجاب نمایند تا قیمت خرید گوشت را بالا ببرد تا بخشی از زیان وارده جبران شود. حجم زیاد گوشت تولید شده، رقابت های داخلی و مسائلی از این دست...
خب! اینجا یک اتفاق دیگر هم افتاده است. فارغ از اینکه جایگاه بازاریابی و فروش و تولید قراردادی مرغ گوشتی و تخم مرغ کجاست! روشن نیست که چرا نهادهای مربوطه بخصوص انجمنهایی که در این زمینه فعالیت میکنند، از ابزارهای متعدد روابط عمومی برای اغنای افکار عمومی و اهرم مجاب کردن دولت برای افزایش حضور در بازار و خرید بخش عمده ای از موجودی آنها، استفاده نکرده اند! نه تنها استفاده نکرده اند که بخش بقولی نامعلومی از آنها با هدف تحت تاثیر قراردادن افکار عمومی و به اشتباه کلیپهای بسیاری از روشهای مختلف معدوم سازی جوجه های مفلوک گرفته و در گستره شبکه های احتماعی منتشر کرده است. نیت واضح منتشرکنندگان این کلیپها احتمالا این بوده که مثل سایر تولیدکنندگان کشاورزی نشان دهند که چگونه حاصل دسترنج آنها در سایه بی توجهی دولت ! (آیا اساسا دولت مسئول فقدان مکانیسمهای بازاریابی و فروش تمام نظام تولید در کشور است؟) به باد میرود، غافل از آینکه آنچه که دارد بیل زیرش زده میشود یا در کیسه زباله دورن چاله میریزد یا هر روش دیگری، گوجه فرنگی و خیار و پیاز نیست! بلکه موجودی زنده است که اتفاقا در منظر افکار عمومی حیوان ضعیف و رنجوری محسوب میشود. کلیپهای تولیدی به سرعت برق و باد در سراسر کشور گوشی به گوشی میچرخد و باعث موضوع گیری شدیدا منفی افکار عمومی علیه خود تولیدکنندگان میشود!
گل بخودی در این حد، هر تدبیری را برهم میزند. حالا تمام بخش باید به تکاپو بیفتند و ده ها خبر و بیانیه و اطلاعیه و مصاحبه تولید کنند که آنچه دیدید اصلا عمل غیر انسانی نیست و حتی تمام انسانها در همه دنیا از همین روشها برای معدوم سازی جوجه ها استفاده میکنند!
این نوشته برای تبیین راهکارهای احتمالی نیست و قرار بود خیلی کوتاه باشد! هدف آن بود که گل بخودی با کیفیتی که عزیزان این بخش رقم زده اند شفاف در منظر چشم گذاشته شود! البته و قطعا رهایی از این معضل و گره های آتی و پیش رو با بهره مندی از ابزارهای رایج و معمول روابط عمومی و بازاریابی و فروش بسهولت و دقیقا مثل همان کشورهای اروپائی که از همین روشهای معدوم سازی استفاده میکنند, ممکن و عملیاتی است!
خداقوت!
فرزاد زمانی
