در ادامه مطلب قبل که در مورد نقش منابع طبیعی و انسانی کشور چین و واردات و صادرات کشور چین در اقتصاد چین صحبت کردیم.همچنین ویژگی های اقتصاد چین که شامل بخش تعاونی کلکتیو ،وجود یک واحد دولتی گسترده ،بخش سرمایه داری ،اقتصاد بهره ای ،نظارت اقتصاد کلان، خدمات عمومی ،سیاست اقتصادی و بخش های اقتصادی می شود را برشمردیم در ادامه در مورد ویژگی های اقتصاد چین که شامل کشاورزی ،صنایع ،ساختار نظام مالکیت ،کشور چین و هزینه های زندگی در آن می شود بحث خواهیم کرد.
چین علارغم آنکه در حوزه صعنتی و اداری رونق بسیاری دارد اما برخلاف انتظار اکثر جمعیت این کشور کشاورز هستند و کشاورزی در اقتصاد چین جایگاه مهم و قابل توجه ای دارد.این کشور با مساحت 9 میلیون و 600 هزار کیلومتر مربع سرزمین پهناوری است اما تنها 1 میلیون و 270 هزار کیلومتر مساحت این کشور را مزارع تشکیل می دهند که این مقدار 7% کل مساحت زمین های کشاورزی جهان را شامل می شود.
توسعه این بخش اقتصاد چین پس از اصلاحات سال 1978 شروع شد،این اصلاحات باعث شده است که کشاورزان به سود بیشتری دست یابند و باعث شده است که این بخش به ویژه در تولید سریع غلات و بهبود مستمر ساختار کشاورزی پیشرفت چشم گیری داشته باشد به گونه ای که در حال حاضر در تولید غلات، پنبه، تخم کلم، برگ تنباکو، گوشت، تخم مرغ، محصولات آبزی و سبزی کشور چین در مقام اول جهان قرار بگیرد.
شروع به توسعه در بخش صنعت چین از دهه 50 قرن 20 کار خود را شروع کرده است.این در حالی است که کشور چین پس از تاسیس در سال 1949 میلادی وارد مرحله احیا و توسعه همه جانبه شده بود اما پس ده 50 به این امر سرعت بخشیده است.
نقطعه اوج گیری دیگر صنایع چین از اصلاحات سال 1978 می باشد که پس از اجرای اصلاحات چین مکانیسم نسبتا کامل اقتصاد صعنتی را مبنای کار خود قرار می دهد.
پس از این تغییرات صنایع سنتی پتروشیمی، صنایع شیمیایی و الکتریکی به عنوان صنایع جدید رشد چشم گیری داشتند و در کنار آن ها نیز صنایع هسته‌ای و صنایع فضاپیمایی به عنوان صنایع نوپا با پیشرفت علوم و فنون و رشد صنایع رشد قابل ملاحظه ای داشته اند.
طبق قانون اساسی کشور چین، این کشور هم اکنون در مرحله اولیه سوسیالیستی بوده و نظام اقتصادی بر مبنای مالکیت عمومی و توسعه نظام‌های مالکیت اقتصادی گوناگون و نظام توزیع با محوریت توزیع به اندازه کار و وجود شیوه‌های گوناگون توزیع را اجرا می‌کند.
اکنون، اقتصاد چین اقتصاد دولتی، اقتصاد اشتراکی، اقتصاد خصوصی، اقتصاد با سرمایه مشترک، اقتصاد سهامی، اقتصاد با سرمایه‌گذاری خارجی و اقتصاد با سرمایه‌گذاری هنگ کنگ، مکائو و تایوان نیز در چین مشاهده می‌شود و جذب اقتصاد این کشور شده‌است.
اقتصاد دولتی شامل اقتصادی است که وسایل تولیدی در آن تعلق به کشور دارد. اقتصاد اشتراکی گونه ای از اقتصاد می باشد که وسایل تولیدی در آن متعلق به چند گروه از اتباع می باشد. در اقتصاد خصوصی وسایل تولیدی متعلق به اتباع فردی بوده و بر اساس کار، نیروی کار است. در اقتصاد شخصی وسایل تولیدی تعلق به کارکنان شخصی دارد و بر اساس نیروی کار شخصی بوده و نتایج کار از آن کارکنان می باشد و توسط کارکنان توزیع می‌شود. اقتصاد با سرمایه مشترک شاخه ای از اقتصاد است که انواع گوناگون موسسه ها با سرمایه گذاری مشترک جامعه اقتصادی جدید را تشکیل می‌دهد. اقتصاد سهامی گونه ای از اقتصاد است که به وسیله سرمایه گذاری سهامداران و ایجاد چندین موسسه به شیوه سهامداری شکل گرفته‌است.
اقتصاد با سرمایه گذاری بازرگانان خارجی به این معنا می باشد که سرمایه گذاران خارجی طبق قوانین و مقررات مربوط به اقتصاد خارجی چین، به طریق سرمایه گذاری مشترک، همکاری یا سرمایه گذاری مستقل موسسات را در چین ایجاد کنند. این گونه از اقتصاد سه شکل موسسات با سرمایه مشترک چینی و خارجی، موسسات با همکاری مدیریت چینی و خارجی و موسسات با سرمایه گذاری مستقل را شامل می‌شود. اقتصاد با سرمایه‌گذاری هنگ کنگ، مکائو و تایوان نوعی اقتصاد است که سرمایه گذاران سه منطقه مد نظر در جریان آن طبق قوانین و مقررات مربوطه اقتصاد خارجی چین، با شیوه‌های سرمایه کاری مشترک، همکاری یا سرمایه گذاری مستقل در خاک اصلی چین موسسات تأسیس کنند. این نوع اقتصاد همانند اقتصاد با سرمایه‌گذاری بازرگانان خارجی، سه شکل تحت نظر را دربر گرفته‌است.
طبق قانون اساسی کشور چین، تصاحب یا آسیب زدن به اموال کشور یا دسته جمعی توسط هر سازمان و شخصی به هر شیوه ای ممنوع است. کشور از منافع اقتصاد های غیر دولتی مانند اقتصاد های شخصی و خصوصی حفاظت می‌کند و اموال قانونی تابعان غیرقابل تجاوز است.
کشور چین هم اکنون در عصر حاضر پر جمعیت ترین کشور می باشد که بیش از 1.5 میلیارد جمعیت دارد. این کشور آب و هوای بسیار گوناگونی دارد و در مجموع کشوری معتدل در فصل سرما و گرما است.
با توجه به مختصات جغرافیایی این کشور، بارندگی به طور مرتب در این کشور صورت می گیرد. پایتخت این کشور شهر پکن است؛ و بزرگ ترین شهر این کشور شانگهای می باشد. از لحاظ موقعیت جغرافیایی، چین از جهت شمال با کشور های مغولستان، قزاقستان و روسیه؛ از سمت غرب با کشورهای قرقیزستان، تاجیکستان، افغانستان، پاکستان، نپال و هند؛ از سمت جنوب با کشور های ویتنام، لائوس، بوتان و میانمار مرز مشترک خاکی دارد.
همچنین از جهت شرق این کشور، به اقیانوس آرام شمالی محدود می شود. از نظر موقعیت اقتصادی، هزینه زندگی در چین بسیار مناسب و هزینه زندگی در چین هر فرد ماهانه کمتر از 1 میلیون تومان می باشد.
هزینه های زندگی در کشور چین 19.56% به نسبت هزینه های زندگی در ایران بالا تر است. واحد پول در این کشور یوان می باشد، و هر یوان معادل 530 تومان ایران است.
