ماندارین‌ها و کانتونی‌ها برخلاف تصور اکثر افراد غیر چینی زبان، تفاوت‌های زیادی دارند. در اینجا ما تفاوت میان ماندارین و کانتونی را بررسی خواهیم کرد.
کاراکترهایی که برای ماندارین و کانتونی استفاده می‌شود منشأ یکسانی را در چین باستان دارند. یکی از تفاوت‌های اصلی بین ماندارین و کانتونی این است که ماندارین از کاراکترهای ساده‌ای استفاده می‌کند، که در دهه 1950 توسط دولت چین به عنوان استاندارد تعیین شده بود. در عوض کانتونی هنوز از کاراکترهای سنتی استفاده می‌کند.
همانطور که از نام‌ها پیداست، کاراکترهای سنتی "پیچیده‌تر" هستند و در بسیاری از کاراکترهای ساده‌تر از کارارکترهای ساده ساخته می‌شوند.
کسانی که کاراکترهای سنتی می‌خوانند، می‌توانند کاراکترهای ساده شده را درک کنند، اما کسانی که ساده می‌خوانند، درک دشواری را با درک کاراکترهای سنتی تجربه خواهند کرد.
در ارتباط کلامی، کانتونی و ماندارین از نظر متقابل، قابل تشخیص نیستند. در اصل، از همان پایه هجا، کاراکتر، استفاده می‌شود، تلفظ متفاوت است و در بعضی موارد از نظر بنیادی متفاوت است. فردی که فقط به زبان ماندارین صحبت می‌کند، به طور کلی قادر به درک کانتونی نیست و برعکس.
سبک نوشتاری برای هر دو ماندارین و کانتونی تقریباً با کاراکترهای پایه یکسان است. حتی اگر در واژگان و دستور زبان نیز اختلافات کمی وجود داشته باشد، افراد بومی اغلب می‌توانند این تفاوت‌ها را استنباط کنند.
تفاوت دیگر بین ماندارین و کانتونی تعداد تن‌ها است. ماندارین شامل 5 تن است، در حالی که کانتونی دارای 9 تن مختلف است.
هنگام تلاش برای انتقال معنای خود استفاده از تلقین بسیار مهم است و از این رو یادگیری کانتونی سخت‌تر از ماندارین است. در کانتونی، سه تن از این نه تن با هم ادغام شده‌اند، بنابراین در واقعیت گفتاری، در حال حاضر فقط شش تن وجود دارد. به این شش تن، تخت تاریک، طلوع تیره، عزیمت تاریک، نور صاف، بالا آمدن نور و حرکت نور گفته می‌شود.
از زبان چینی "پین‌ین" می‌توان برای روان صحبت کردن چینی استفاده کرد. صداهای مورد استفاده برای مصوت‌ها و صامت‌ها در مبانی زبان چینی گفتاری، اشکال "لاتین" را که در انگلیسی کمی مورد استفاده قرار می‌گرفت، با هم همپوشانی دارند. برخی مشابه هستند؛ و برخی کاملاً متفاوت هستند و باید به عنوان صداهای جدید یاد بگیرند. یک بلندگو انگلیسی باید یاد بگیرد که چگونه این صداهای جدید را در چین درک کند.
پین‌ین، سیستم آوایی رسمی برای پیاده کردن تلفظ حروف چینی به الفبای لاتین است. از پین‌ین علاوه بر تلفظ، تن کلمه را نیز متوجه می‌شوید. انتخاب حروف صدادار معمولا آسان است، اما آنچه خارجی‌ها ممکن است در انتخاب آن اشتباه کنند، حروف صامت است. مانند "Zh” “Ch” “J” برای داشتن پایه قوی در زبان چینی این بخش را باید به خوبی یاد بگیرید.
سیستم پن‌ین
برای دیدن تصاویر بیشتر روی عکس کلیک کنید
