دستگاه نمابر در سال ۱۳۲۲ هجری شمسی اختراع شد. مخترع آن الکساندرپین اسکاتلندی است. وی دستگاهی ساخت که می‌توانست نوشته‌های دست‌نویس را به جاهای مختلف ارسال کند. تفاوت نحوه‌ی ارسال اطلاعات در آن با دستگاه‌های امروزی این است که به جای خطوط تلفن از تلگراف استفاده می‌شد. دومین تفاوت سرعت پایین ارسال اطلاعات بود. این دستگاه فقط ۲۵۳ کلمه را در دقیقه می‌توانست جابه‌جا کند.
با آن‌که اولین دستگاه‌های نمابر -که آن زمان تلگراف نامیده می‌شدند- امکان ارسال تصویر را هم داشتند ولی اغلب از آن برای ارسال متن و نوشته استفاده می‌شد. اولین بار روزنامه‌ها به‌طور وسیع از از آن برای ارسال تصاویر استفاده کردند.
با رونق گرفتن کامپیوترها و پی‌سی ها در ادارات و منازل، نحوه‌ی ارسال دورنگار نیز سبک و سیاق جدیدی به خود گرفت. در دهه ۱۹۸۰ تجهیزات دورنگاه مبتنی بر کامپیوتر به بازار آمدند و کم‌کم سر و کله‌ی بردهای مودم ویژه‌ی فکس در ادارات و حتی منازل پیدا شد. کامپیوترها به شبکه‌ی تلفن متصل بودند و این باعث می‌شد برای استفاده از ارسال اطلاعات به یک دستگاه دورنگار حتی احتیاج به کاغذ هم نباشد. این‌گونه ارسال اطلاعات سودمندتر و مفیدتر بودند. لازم به ذکر است که این روش همزمان با وجود ایمیل در بازار وجود داشت که البته بعد از مدتی حضورشان در صحنه‌ی تکنولوژی کم‌رنگ‌تر شد.
امروزه به دلیل هزینه‌ی خرید و نگهداری دستگاه، هزینه‌ی جوهر و کاغذ و مشکلات سخت‌افزاری دیگر، نمابر جای خود را به ایمیل داده‌اند. ایمیل‌ها کم‌هزینه‌تر و سریع‌ترند و استفاده از آن‌ها برای خیلی از کاربران اولویت دارد.
دگرگونی تحیربرانگیز تکنولوژی در عصر ارتباطات قادر است در گذر زمان، هر اختراع و دستگاهی را که شاید روزی جدید و فوق‌العاده به نظر می‌رسیده‌اند از یادها ببرد؛ اما فکس با وجود تغییر شکل‌ها و روش‌های گوناگون کماکان جای خود را به دلیل مزیت منحصربه‌فرد خود حفظ کرده‌است. به دنبال تغییرات سخت‌افزاری، نحوه‌ی ارسال اطلاعات با این دستگاه نیز تغییرات گوناگونی را به خود دیده است. آشنایی با انواع دستگاه‌های و نحوه‌ها‌ی مختلف ارسال اطلاعات این امکان را به شما می‌دهد که بتوانید خود را با پیشرفت باشتاب تکنولوژی همراه کنید و از مزیت‌های این تکنولوژی بهره ببرید.
منبع:
https://blog.idehal.org/%D9%81%DA%A9%D8%B3-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA/
