خانه هوشمند (smart home) به مجموعه ای از تجهیزات هوشمندسازی ساختمان مانند سنسورهای دما، رطوبت، حرکت و … و مجموعه ای از کلید ها و نمایشگرهای هوشمند و نرم افزارهایی اطلاق می شود که کلیه تجهیزات ساختمان را به صورت یکپارچه و هوشمند کنترل می کند.
ساختمان هوشمند، ساختمانی است که مجهز به یک زیرساختار ارتباطاتی قوی بوده که می‌تواند به صورت مستمر نسبت به وضعیت های متغیر محیط عکس العمل نشان داده و خود را با آنها وفق دهد.
و همچنین به ساکنین ساختمان این اجازه رامی‌دهد که از منابع موجود به صورت موثرتری استفاده نموده و امنیت و آرامش آنها را افزایش دهد .
خانه هوشمند، به عبارت ساده، ساختمان و خانه ای است که همه تجهیزات هوشمندسازی آن، به وسیله یک سیستم کنترل مرکزی که اصولا دستگاه همراه هوشمند شما می باشد، قابل کنترل و ارزیابی است.
در خانه هوشمند، از چهار عنصر سیستم ها، ساختار، سرویس و مدیریت به صورت بهینه استفاده می شود و ارتباط میان آن ها محیطی پویا و مقرون به صرفه همراه با عملکردی بهینه در مصرف انرژی به وجود آورد.
خانه هوشمند، به شما امکان می دهد از طریق دستگاه همراه در هر جای دنیا به دستگاه های کنترلی در خانه خود دسترسی پیدا کنید. این اصطلاح ممکن است برای دستگاه های قابل برنامه ریزی جداگانه مانند ترموستات ها و سیستم های تشخیص بارانی استفاده شود، اما خانه هوشمند، با دقت بیشتری خانه هایی را توصیف می کند که تقریباً همه موارد از جمله چراغ ها، لوازم خانگی، پریزهای برق، سیستم های گرمایشی و سرمایشی را به صورت یکپارچه درنظر داشته و در یک شبکه قابل کنترل از راه دور متصل شده اند.
خانه هوشمند، نه تنها بهره‌وری از انرژی را افزایش می دهد بلکه می تواند باعث کاهش خطاهای انسانی نیز شود. اطلاع از وضعیت ساختمان در هر لحظه و مکان، آسایش و امنیت را به ارمغان می آورد و موجب می شود سطح کیفیت زندگی افراد افزایش پیدا کند.
یکی از راه های ساخت یک خانه هوشمند، خرید بسیاری از اجزای سازنده آن شامل سنسورها، لامپ های هوشمند، دوربین های امنیتی (دوربین مداربسته)، بلندگوها و موارد دیگر و اتصال همه آنها به یک مرکز ، سرور مرکزی یا هاب است که به این تجهیزات خانه هوشمند کمک می کند از طریق تلفن هوشمند خود با یکدیگر و با شما ارتباط برقرار کنند.
خانه هوشمند به معنی واقعی کلمه، زمانی تحقق می یابد که دستگاه ها, مجهز به اینترنت بوده و به این شبکه متصل شده و آن را کنترل می کنند. واحد کنترل کلاسیک، رایانه خانگی است که بسیاری از خانه های هوشمند اولیه برای آن طراحی شده اند.
سیستم های اتوماسیون خانگی امروزه به احتمال زیاد, برنامه کنترلی را بین یک دستگاه اختصاصی در خانه مانند کنترل پنل سیستم امنیتی و رابط برنامه کاربر پسند توزیع می کنند که می توان از طریق رایانه شخصی یا تلفن هوشمند به آن دسترسی داشت.
منبع: https://bmskala.com/
