بابک سرانی آذر - آلفردو رلانیو سردبیر روزنامه آس اسپانیا به سؤالاتی درباره ماهیت و چرایی تحریم‌های آمریکا علیه کشورهای مختلف جهان به خصوص ورزش این کشورها پاسخ داد.
منبع:
oursocialchallenges.com
او در ابتدا با اشاره به شرایط حاکم بر روزگار کنونی ورزش جهان گفت: در زمانی که کشورهای بزرگ و ثروتمند جهان باید به فریاد ورزش کشورهای دیگر برسند، تحریم ورزش این کشورها فقط معنای عمل غیرانسانی و غیراخلاقی دارد.
به عنوان سؤال اول به سراغ خود آمریکا می‌روم. کشوری که به خصوص در زمان ریاست جمهوری ترامپ عادت به تحریم کشورها دارد.
کشورهایی که آمریکا با آن‌ها مشکل دارند، کشورهایی هستند که نمی‌خواهند متحد امریکا باشند، کشورهایی که شاید بتوان گفت مستقل هستند و این استقلال برای مدیران جهانی معنای دلنشینی ندارد. البته گاهی یک فدراسیون جهانی کشوری را تحریم می‌کند، من اکنون با دلیل آن کاری ندارم اما تحریم یک فدراسیون جهانی علیه ورزش خاصی در یک کشور با تحریم غیرمنصفانه آمریکا علیه ورزش یک کشور خیلی فرق دارد.
به نکته مهمی اشاره کردید، اصولاً مگر امکان دارد آمریکا به عنوان یک کشور عضو سازمان ملل متحد در امور ورزش یک کشور دیگر دخالت کند؟
بر روی کاغذ مسلماً چنین احتمالی وجود ندارد. درواقع مثلاً وقتی فدراسیون جهانی کشتی داریم، این تنها سازمانی است که حق دارد درباره اعضای خودش مثلاً فدراسیون کشتی ایران یا هر کشور دیگری تصمیم‌گیری کند. نه این‌که یک کشور با اعمال نفوذ خود برای ورزش یک کشور دیگر دردسرساز شود.
می‌خواهم به یک مورد مهم اشاره کنم که شاید در خاطرات شما زنده شود. وقتی تیم ملی فوتبال ایران به مربیگری علی دایی به اسپانیا آمد، در کنار شما گزارشی از تیم ملی ایران تهیه شد. در آن روزها ایران مورد تحریم فیفا نبود اما در همان سفر بارها اردوی ایران دچار مشکل شد.
بله به یاد دارم. تیم شما حتی برای سفر از یک شهر به شهری دیگر مجبور به هماهنگی بود و این برای من به عنوان یک خبرنگار فقط یک معنا داشت و آن هم دخالت سیاست در فوتبال بود. فراموش نمی‌کنم که ایران به احترام اسپانیا دیدار با تیم ملی موسوم به باسک را لغو کرد اما برای بازی با تیم منتخب منطقه کاتالونیا دچار مشکل شد و حتی برای داشتن حق پخش تلویزیونی شما را تحت فشار گذاشتند.
نظر شما چیست؟ در همان روزها مشخص بود که چه کسانی این شیطنت‌ها را می‌کردند!
بله مشخص بود. متأسفانه کاملاً از دخالت سیاسیون در ورزش حکایت می‌کرد. مشکل اینجا بود که به من هم به عنوان یک خبرنگار و شهروند اسپانیا پاسخ درستی نمی‌دادند.
به‌طورکلی نظر شما درباره تحریم‌های یک سویه و ناعادلانه آمریکا علیه برخی کشورهای جهان چیست؟
به عقیده من این مایه تأسف و سرافکندگی است. شعار بسیاری از ورزش‌ها در جهان رعایت عدالت و داشتن استقلال است اما این تنها چیزهایی هستند که در آن‌ها دیده نمی‌شود. مثل فیفا بارها شعار داده که اجازه نمی‌دهد، ملیت، قومیت، سیاست و غیره در فوتبال دخالت کند اما همیشه شاهد همین ماجرا بوده‌ایم. فوتبال به نظر من اکنون شرمنده جهان است و حرفی برای گفتن ندارد.
فدراسیون‌های جهانی مدام شعار عدم دخالت سیاست در ورزش سر می‌دهند اما چرا در این خصوص مطیع آمریکا هستند؟
چاره‌ای ندارند، البته این را نمی‌شود اثبات کرد؛ اما همه از این موضوع باخبر و آگاه هستیم. فشارهای سیاسی گاهی مثل یک دستور لازم‌الاجرا صادر می‌شوند و رئیس فدراسیون یک ورزش خاص که هیچ، گاهی ریاست جمهور یک کشور هم فقط مجبور به اجرای یک دستور خاص است. این اوج شرمندگی است که البته نزد مدیران جهانی حتی همین هم دیده نمی‌شود.
آیا این صحت دارد که حتی تماس تلفنی یا ارسال ایمیل به یک فدراسیون ورزشی در ایران برای فدراسیون‌های جهانی دردسرساز است؟
دستکم درباره وزنه برداری و فدراسیون فوتبال در سطح جهان این را دیده‌ام. وقتی فدراسیون فوتبال اسپانیا با ونزوئلا برای یک بازی دوستان تماس گرفت تا فقط پاسخ آن‌ها را داده باشد، از مرکزی که برای ما مشخص نبود، هشدار امنیتی دریافت کرد و برای چند روز حساب بانکی آن‌ها نیز دچار اختلال شده بود.
نقش اسپانیا به عنوان یک متحد سیاسی آمریکا در اجرای تحریم‌ها علیه کشورهای تحریم شده در حوزه ورزش چه بوده است؟
البته اسپانیا اینگونه که می‌گویید متحد امریکا نیست، به نوعی تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا تحت قوانین رایج با آمریکا اتحاد دارند و این باعث نمی‌شود زیر نظر آمریکا باشند. البته متوجه منظور شما هستم و گاهی این اتفاقات هم رخ می‌دهد.
اگر جای بایدن بودید در خصوص تحریم‌های آمریکا علیه ایران چه تصمیمی می‌گرفتید؟
سؤال سختی است، شاید دوست داشتم همه جای جهان را پر از صلح و دوستی و آرامش کنم اما باید واقع بین باشیم. بایدن کار خاصی جز اجرای سیاست خارجی آمریکا نمی‌کند و این سیاست چندان تغییر نخواهد کرد و چندان مهم نیست که چه کسی و با چه اسمی بخواهد این سیاست را اجرا کند.
راه‌های تعامل و برون رفت از این فشارها و شیطنت‌های آمریکا چیست؟
اگر از داخل کشور شما مشکلی ایجاد نشود، بخش مهمی از این فشارها کارساز نخواهند بود. من از داخل ایران خبر ندارم اما امیدوارم مدیریت ورزشی در ایران خوب باشد. اگر مدیران خوبی داشته باشید، تحریم‌های بین‌المللی چندان اثری نخواهند داشت. وضعیت مشابهی را در مکزیک و ونزوئلا دیده‌ام که متأسفانه گاهی خیانت‌های داخلی به این وضعیت دامن می‌زنند.
