در بهار 1399، زمانی که مجازی شدند، دانشآموزان احساس می‌کردند که به شدت بی‌انگیزه هستند زیرا مجبور بودند از یادگیری حضوری به یادگیری آنلاین بروند. از آنجایی که سال تحصیلی جدید برگزار می‌شود که اکثراً برای بسیاری کاملاً آنلاین است، دانشآموزان همچنان این حس فرسودگی را احساس می‌کنند. یادگیری آنلاین برای دانشآموزان دشوار است. یادگیری برای دانشآموزان و معلمان، هر هفته همان جلسات مجازی، تکالیف یکسان و پس‌زمینه اتاق خواب یکسان، با انگیزه کمی برای پیشروی همراه است. نبود مدرسه حضوری سنتی و وجود برنامه‌های تکراری در یادگیری آنلاین باعث عدم انگیزه دانش آموزان می‌شود. از آنجایی که یادگیری آنلاین برای هر دانش‌آموزی مناسب نیست، نباید مانعی برای یادگیری دانشآموزان شود. بسیاری از دانش آموزان به دلیل ترجیحات یادگیری، افزایش استرس، مشکلات ارتباطی و کمبود دانش فنی، احساس بی انگیزگی و فرسودگی می‌کنند. همه این مشکلات به طور کلی می‌تواند بر سلامت روانی و جسمی دانش آموزان تأثیر بگذارد.
علیرغم نیاز به تلاش کمتر، حضور در کلاس‌های آنلاین اغلب بسیار کمتر از حضوری است. تقریباً به نظر می‌رسد که دانشآموزان بدون روال بیدار‌شدن و ورود به مدرسه یا دانشگاه، ارزش کمتری برای خود درس یا عمل یادگیری قائل می‌شوند و همچنین به دلیل عدم انگیزه دانشآموزان در یادگیری آنلاین، آنها به یادگیری دروس، زیاد توجهی نمی‌کنند و این کار باعث می‌شود که معلمان نیز انگیزه خود را از دست بدهند. اگر به انگیزه دانشآموزان در کلاس آنلاین توجه نشود، یادگیری آنلاین می‌تواند با محیط یادگیری مثبت ارائه شده در کلاس فیزیکی فاصله زیادی داشته باشد.
ادامه مطلب را در این لینک مطالعه کنید.
