وقتی واژه "عشق" را میشنوید یاد چه می افتید؟ وقتی موضوع چالش این ماه را دیدم یاد داستان های زیادی افتادم داستان هایی مثل لیلی و مجنون، سیندرلا یا حتی کوپیدو با آن تیرهای جادویی اش. عشقی که در یک نگاه بوجود می آید و عاشقی که هیچوقت خسته و دلزده نمیشود. تصاویری کاملا ایده آل، هر چه بخواهیم هست بدون نیاز به تلاش.
اما چه میشود که برای بعضی پس از مدت کوتاهی این تصاویر ایده آل فرو می ریزند؟ مثلا میگویند زندگی مشترک فقط دوسال اولش خوب است.
چیزی که باعث شد برای موضوع این ماه سراغ کتاب طرز فکر برم همین مطلب است. عاشق ماندن در برابر عاشق شدن. اگرچه موضوع اصلی کتاب عشق و رابطه نیست اما اگر صبور باشیم میتواند برای این موضوع کمک کننده باشد.
کتاب با این پرسش شروع می شود: چرا بعضی ها چالش را دوست دارند و خود را درگیر حل مسئله و یادگیری می کنند در حالیکه بعضی دیگر از چالش و شکست گریزانند؟ جواب کوتاه: پای ارزیابی بیرونی در میان است.
نویسنده توضیح می دهد دو نوع طرز فکر وجود دارد: ثابت و رشد.
در طرز فکرِ ثابت، فرضمان این است که باید جور خاصی باشیم تا تایید شویم. قضاوت می شویم و درنهایت یا برنده خواهیم بود یا بازنده.
در طرز فکرِ رشد، نگران قضاوت و ارزیابی دیگران نیستیم.
نتیجه چه می شود؟ در طرز فکر ثابت در برابر انتقاد و شکست آسیب پذیر می شویم. اجازه نداریم خود واقعی مان را ابراز کنیم و خودمان را پشت تصویر ایده آل و مقبولی پنهان می کنیم. چون ترس لو رفتن و قضاوت شدن داریم برای حفظ این تصویر حتی دست به دروغ و تقلب هم میزنیم. از طرف دیگر چون معتقدیم یا برنده ایم یا بازنده، برد دیگران به معنای شکست ماست و نمیتوانیم صادقانه از موفقیت کسی غیر از خودمان خوشحال شویم.
و درآخر نکته ای که برای من خیلی جالب بود این است که تلاش کردن با ایده آل بودن متناقض است! اگر میخواهیم نشان دهیم کاملا خوب، باهوش، موفق یا ... هستیم، تلاش برای بهتر شدن نشان می دهد که آنقدرها هم ایده آل نبوده ایم وگرنه نیاز به تلاش نداشتیم و این یعنی شکست تدریجی. در حالیکه در طرز فکرِ رشد بدون نگرانی بابت قضاوت دیگران خطر شکست را می پذیریم و برای حل مسئله تلاش می کنیم.
حالا این مطالب چه ربطی به عشق دارد؟ فرض کنید خودمان یا شریکمان طرز فکرش ثابت باشد. آن وقت:
- طاقت انتقاد نداریم و مدام نیاز به تایید بیرونی داریم.
- به خاطر میل به برنده بودن همکاری را به رقابت تبدیل میکنیم.
- به خاطر حفظ تصویر ایده آل و بی عیب و نقصمان به دروغ و تقلب پناه می بریم.
- برای بهتر شدن تلاش نمیکنیم.
به این ترتیب هر چقدر هم معشوقمان ایده آل و عشق مان در ابتدا جادویی به نظر برسد با وجود طرز فکر ثابتمان، عمر این جادو طولانی نخواهد بود. این ویژگی ها هر عشقی را به نفرت تبدیل می کنند.
برقراری ارتباط درست نیازمند تلاش است و نشان دادن و حل و فصل کردن باورها و امیدهای مغایر نیازمند تلاش کردن در راستای آن هاست. به این معنا که جمله "آن ها پس از آن تا همیشه خوش و خرم زندگی کردند" وجود ندارد بلکه بیشتر شبیه این است "آن ها پس از آن تا همیشه خوش و خرم تلاش کردند".
بخشی از کتاب
