این موارد از کتاب 365 روز با مولانا است.
1- رها شدن از خودبینی و خودرایی شرط لازم برای رسیدن بوی خوش عشق به مشام است.
2- برای رسیدن به کمال در یک هنر باید مست شد و با هوشیاری نمیشود.
3- سعدی: هرکه را تو بگیری زخویشتن برهانی
4-زن از نگاه مولانا: تجلی رحمت پروردگار است و اعلام حضور او در روی زمین
5-آن آرامش و سکون و مقام امن که خاص پروردگار است تنها در صحبت زن بر روی زمین حاصل میشود.
6-پیامبر(ص): ای گل سرخ کوچک با من سخن بگو
7-چو عاشق میشدم گفتم که بردم گوهر مقصود، ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد.
8-سختی مسیر--> در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم، سرزنش ها گر کند خار مقیلان غم مخور
9-صبر- صبر آرد عاشقان را کام دل، بیدلان را صبر شد آرام دل
10-کمال آدمیت- کمال آدمیت انسان در داشتن اختیار و توانایی بر عصیان و طاعت است.
11-تنظیمات اولیه- من عاریتم در آنچه خوش نیست، چیزی که در آن خوشم من آنم
12- معجزه انسان- تو نطفه بودی خون شدی، آنگه چنین موزون شدی، نزد من آی ای آدمیف تا زینت موزون تر کنم
13-توصیه به تمرکز در فعالیت ها
14-مزیت عشق- هر که را جامع ز عشقی چاک شد، او ز عیب و حرص کلی پاک شد.
15-اولویت مستی بر هوشیاری- شر و شور دوران نکنند مستان ، سر هوشمندان هنری ندارد.
16- خیلی ساده: وآنچه به گفت ناید آن از تو به جان عطا رسد.
