اسید اچ:کلید ماندگاری ترمیم های دندانی

هنگامی که صحبت از بازیابی عملکرد و زیبایی دندان های آسیب دیده می شود، ترمیم کننده های چسبی گزینه ای عالی هستند. ما در مورد اسید اچ، یک مرحله اساسی در این نوع درمان، به شما خواهیم گفت. اسید اچ یک روش دندانپزشکی ضروری برای زمانی است که باید دندان ها را برای استفاده از چسب آماده کنید. این یک مرحله اساسی برای چسباندن هر ماده دندانی به سطوح دندان است.

تاج ، روکش، بریج، اینله یا پرکننده نیاز به استفاده از سیستم‌های چسبی دارد که امکان اتصال مواد به بافت‌های دندان را فراهم می‌کند. برای اینکه این اتصال به طور موثر انجام شود، آماده سازی دندان ها ضروری است و اسید اچ بخشی از این فرآیند است.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

کاربرد اسید اچ در دندانپزشکی

اسید اچینگ چیست؟

اسید اچ روشی است که در دندانپزشکی هنگام انجام اقداماتی که نیاز به چسب دارند استفاده می شود. این یک مرحله قبل از استفاده از مواد باندینگ دندانی روی دندان است.

هنگام ترمیم دندان آسیب دیده، یکی از بزرگترین چالش ها این است که مواد پرکننده محکم به ساختار دندان بچسبند. رطوبت در دهان، نیروهای جویدن و تغییراتpH و دما موانعی هستند که باید بر آنها غلبه کرد تا پرکردگی در دندان باقی بماند و عملکرد آن بازگردد.

اسید اچ نقش کلیدی در این فرآیند چسبیدن مواد دندانی به بافت‌های دندانی دارد. قرار دادن ساختارهای دندانی در برابر این محصولات، دستیابی به سطوح متخلخل بیشتری را برای تسهیل چسبندگی ممکن می سازد.

بسته به سطح دندانی که قرار است اچ شود، می توان از دو نوع اسید اچینگ استفاده کرد:

• اسید فسفریک: این ماده محبوب‌ترین ماده در تکنیک اسید اچ است، زیرا می‌توان آن را هم روی مینا و هم روی عاج استفاده کرد. این می تواند هر دو بافت را با یک سطح بهینه برای اتصال فراهم کند.

• هیدروفلوریک اسید: برای حکاکی شیشه و سرامیک و بهبود چسبندگی و استحکام مکانیکی آنها استفاده می شود.

انواع دیگری از اسیدها نیز برای تهویه عاج وجود دارند، مانند اسید پلی اکریلیک و اچانت بدون شستشو. به طور کلی این محصولات از یک ژل رنگی برای نمایان شدن آن تشکیل شده اند. آنها در سرنگ های از پیش پر شده به بازار عرضه می شوند که کار آنها را در کلینیک تسهیل می کند.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

اسید اچ بافت های دندان را برای سیستم باندینگ آماده می کند

اسید اچ با دندان چه می کند؟

همانطور که قبل از رنگ آمیزی یک مبلمان را سمباده می زنیم، اسید اچ بافت های دندان را آماده می کند تا سیستم باندینگ بهتر عمل کند. با استفاده از مواد اسیدی به ساختارهای دندان، این مواد متخلخل تر می شوند و در نتیجه ماندگاری مواد مورد استفاده افزایش می یابد.

در سطح میکروسکوپی، اسید اچ باعث فرسایش کنترل شده سطوح دندان می شود. این محصول برخی از مواد معدنی موجود در مینای دندان و عاج را حل می کند و باعث ایجاد تخلخل های ریز می شود.

این بی نظمی های کوچک در سطح دندان باعث می شود تا سیستم های چسب و مواد پرکننده بهتر دریافت شوند. با ورود محصولات به این منافذ کوچک، سطح پیوند افزایش می یابد و ترمیم پایدار می شود.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

تکنیک های اساسی اچینگ

تکنیک های اسید اچ

بسته به نوع ترمیم، مواد و وسعت ضایعه، دندانپزشک نوع صحیح اسید را انتخاب می کند. علاوه بر این، سه تکنیک اساسی اچینگ زیر برای این روش موجود است.

1. توتال اچ

تکنیک توتال اسید اچینگ مداخله ای است که هم روی مینا و هم روی عاج انجام می شود. از همان محصول بر روی هر دو بافت استفاده می شود و قسمت بزرگی از حفره ای که باید پر شود را می پوشاند.

این تکنیک در حفره هایی که نیاز به پر کردن زیاد دارند و چسبندگی می تواند مشکل ساز باشد استفاده می شود. هنگامی که آماده سازی دندان عمیق یا نزدیک به پالپ نیست ، اچ با اسید کل کارآمدترین روش است.

هنگامی که اسید روی مینای دندان قرار می گیرد ، الگوی اچینگ باعث ایجاد احتباس های میکرومکانیکی می شود. در عاج، به دلیل اینکه ساختار لوله‌ای دارد و عمدتاً ترکیبی آلی دارد، تأثیر ماتریکس کلاژن آن در معرض دید قرار می‌گیرد تا مونومرهای آبدوست مواد چسبنده بتوانند به آن نفوذ کنند.

هنگام انجام این روش، مهم است که به یاد داشته باشید که زمان اچ کردن عاج کمتر از مینای دندان است: فقط 15 ثانیه. علاوه بر این، مهم است که سطح آن خشک نشود و مقداری از رطوبت آن حفظ شود، بنابراین خشک کردن با هوای تحت فشار تنها 5 ثانیه است.

برای این روش از ژل اسید اورتوفسفریک 30 یا 40 درصد استفاده می شود که هم مینا و هم عاج را برای رویه های چسب آماده می کند. این مزیت دستیابی به استحکام باند بالا و عدم تداخل با پلیمریزاسیون رزین‌های پخت دوگانه است، بنابراین استفاده از آن کاملاً جهانی است.

2. اچینگ انتخابی

این نوع اچینگ دندان شامل استفاده از اسید فسفریک فقط بر روی سطح مینای دندان است. در این حالت مراقب باشید که محصول به ناحیه عاج نرسد. برای بیمارانی که تمایل به حساسیت در عمیق ترین نواحی دندان های خود دارند مفید است. با این نوع روش می توان از این ناراحتی های بعدی جلوگیری کرد.

3. SELF-ETCHING

برخی از سیستم های چسب شامل اچانت در ترکیب خود هستند. به این ترتیب با یک محصول و یک بار مصرف، اچ و باندینگ دندان انجام می شود. این مایع روی مینای دندان و عاج بدون اینکه قبلاً آنها را اچ کرده باشد اعمال می شود. پیروی از توصیه های سازنده بسیار مهم است.

این تکنیک برای تعمیراتی که در حال حاضر محفوظ هستند و در جایی که عنصر تعمیر در خطر بیرون آمدن نیست بسیار مؤثر است. علاوه بر این، این نوع محصول دارای مزیت بزرگ جلوگیری از حساسیت بعد از عمل است. از سوی دیگر، با توجه به سهولت و سرعت قرار دادن، این سیستمی است که به طور فزاینده ای در دندانپزشکی محبوب می شود.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

ویژگی ها و خصوصیات اسید اچ

ویژگی های اسید اچ

همه دندانپزشکان محصولات، مارک ها، ارائه ها و غلظت های متفاوتی خواهند داشت. همیشه این دندانپزشک است که بهترین گزینه را برای هر مورد خاص انتخاب می کند.

با این حال، هنگام انتخاب بین یکی یا دیگری، دندانپزشک ویژگی های متعددی را در نظر می گیرد که انتخاب را روشن و مشخص می کند. اکنون در مورد آنها به شما خواهیم گفت:

• انواع اسید: در صورت اچ کردن مینای دندان یا عاج، اسید فسفریک انتخاب می شود.

• غلظت: درصد محصول فرق می کند چه اسید فسفریک یا هیدروفلوریک باشد. در حالت اول، غلظت های موجود در بازار بین 30 تا 40 درصد متغیر است که 37 درصد رایج ترین آنهاست. هیدروفلوریک اسید در غلظت های 5% یا 10% استفاده می شود.

پیشنهاد ویژه

جذب فالوور1000 فالوور واقعی فقط با 13هزار تومان◀عجله کن تا دیر نشدهتصفیه آب تصفیه آسابه همین راحتی میتونی آب رو تصفیه کنی و سالم بنوشی*کلیک کنبیتوتهبلیط هواپیما پیدا نکردی؟ اینجا هم جستجو کردی؟!

• نحوه ارائه: رایج ترین تظاهر اسیدهای اچینگ سرنگ های از پیش پر شده هستند که در اندازه های مختلف از 1.2 میلی لیتر تا 50 میلی لیتر هستند. آنها را می توان در بطری های 5 یا 15 میلی لیتری نیز یافت. آنها معمولاً با نکات کاربردی برای کار آسان همراه هستند.

• ویسکوزیته محلول: قوام محصول باید کاربرد آن را تسهیل کند، دقت زیادی داشته باشد و بتواند در محلی که رسوب کرده است باقی بماند. بنابراین، به طور کلی، آنها به شکل یک ژل تیکسوتروپیک هستند، به عنوان مثال، می توانند در هنگام استفاده جریان داشته باشند، اما چسبناک هستند، به این معنی که از سطوح دندان خارج نمی شوند.

• مایع/ژل: اسیدهای اچینگ می توانند به صورت مایع یا ژل باشند که مورد دوم رایج ترین است. در هر دو مورد، آنها می توانند در سرنگ یا در بطری ارائه شوند.

• رنگ: برای اینکه بتوان محصول را از سطح دندان تشخیص داد، اسیدها رنگی می شوند. آنها سبز، بنفش، زرد یا آبی هستند.

• زمان استفاده، شستشو و خشک کردن: اگر محصول روی مینای دندان یا روی عاج استفاده شود، زمان استفاده، شستشو و خشک کردن متفاوت است. علاوه بر این، هر سازنده تعداد خاصی از ثانیه های مورد نیاز برای محصول خود را نشان می دهد، بنابراین پیروی از توصیه های هر برند ضروری است.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

روش اسید اچ کردن دندان

اسید اچ چگونه انجام می شود؟

روش اسید اچ کردن دندان به تکنیک مورد استفاده و توصیه های سازنده محصول بستگی دارد. بنابراین زمان لازم برای هر مرحله از برندی به برند دیگر متفاوت است. روش بسیار ساده و سریع است. معمولا بیش از 1 دقیقه طول نمی کشد. اگرچه بسته به تکنیک و برند، تغییراتی وجود دارد، به طور کلی، مراحل زیر است:

1. دندان را آماده کنید: دندان باید از قبل بدون پوسیدگی و آماده ترمیم باشد.

2. محصول را روی دندان بمالید: اسید با دیسپنسر همراه با محصول اعمال می شود و نواحی مورد نظر را می پوشاند. برای مدت زمانی که سازنده تعیین کرده و با توجه به نوع بافت باقی می ماند. نباید بیشتر از 60 ثانیه باشد.

3. آبکشی: مواد را بردارید، یک جت آب روی سطح دندان بمالید تا جایی که باقی نمانده باشد.

4. خشک کردن: ناحیه کمی خشک شده و اجازه می دهد مقداری رطوبت در عاج باقی بماند.

به این ترتیب سطوح دندان قبل از انجام ترمیم اچ شده و آماده دریافت سیستم چسب انتخابی می شوند.

اسید اچ, اسید اچ دندانپزشکی, خطرات اسید اچ

عوارض جانبی اسید اچ کردن دندان

خطرات اسید اچ

اگرچه درست است که این روش تثبیت عناصر ضروری روی دندان را افزایش می دهد، اما می تواند عوارضی مانند حساسیت بعد از عمل را نیز ایجاد کند. برخی از دندان های درمان شده بسته به میزان ترمیم ممکن است برای چند روز یا حتی هفته ها به سرما یا گرما حساس باشند.

با این حال، با جداسازی کافی، رعایت زمان اچینگ و استفاده از یک عامل حساسیت زدا در آماده سازی، خطر حساسیت کاهش می یابد.