در کشور عزیزمان ایران علاوه بر بهبود تقریبی در مقاومت ساختمان و بناها، هنوز هم عوامل فاقد تخصص در ساخت‌وساز دست دارند. به همین دلیل سازندگان ساختمان، خریداران و حتی مستاجران نیز پیش از خرید یا اجاره آپارتمان مورد نظرشان، نکاتی پیش پا افتاده و درعین حال مهم را باید مورد توجه قرار دهند.
مهم‌ترین مطلبی که برای مطمئن بودن از مقاومت یک ساختمان در مقابل زلزله مدنظر می‌باشد، بتن و نحوه بتن‌ریزی و همچنین موادی است که برای بالا بردن مقاومت بتن از آن‌ها استفاده می‌شود.
افزودنی بتن به موادی گفته می‌شود که به‌جز آب، مصالح و سیمان هیدرولیکی می‌باشند و به‌صورت افزودنی‌هایی همچون مقاوم کننده فیبری و یا تفاله‌ای به‌عنوان بخشی از بتن و یا ملات و یا پوزولانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در جهت قرار دادن و بالا بردن خاصیت‌های بتن به‌منظور دستورالعمل‌های کاربردی در امر بتن و نیز با شرایط خاص مورد کاربرد قرار می‌گیرد. از افزودنی‌های بتن در مواردی چون نسبت کم آب و همچنین افزایش زمان‌گیر بتن برای انتقال بتن در فواصل طولانی استفاده می‌شود. به همین جهت شناخت خصوصیات افزودنی‌های بتن و همچنین اطلاع از قیمت و هزینه افزودنی‌های بتن برای انتخاب بهترین و مناسب‌ترین و کاربردی‌ترین افزودنی بتن در امر کار با بتن برای یک مهندس سازه امری مهم و ضروری است.
۲. فوق روان کننده نفتالینی
۳. فوق روان کننده لیگنو سولفات
در استانداردها و آیین‌نامه‌های بتن، از دو نوع روان کننده نام‌برده شده است: نوع ۱: روان کننده و نوع آن ۲: روان‌کننده و ایجاد کننده‌ی تاخیر در گیرش. روان کننده‌های بتن معمولاً تاثیر بیشتری در تولید بتن روان نسبت به کاهش‌دهنده‌های آب در بتن معمولی یا با رنج معمولی دارند. تاثیر روان‌کننده‌ها در افزایش کارایی و اسلامپ حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه دوام دارد و پس‌ازآن کارایی و اسلامپ بتن به سرعت کاهش می‌یابد. بالا بودن دما نیز می‌تواند به سرعت کاهش اسلامپ قوت ببخشد. این افزودنی‌ها معمولاً در محل اجرای پروژه به بتن اضافه می‌شوند و به شکل‌های مختلفی موجود هستند. انواع افزودنی‌های بتن مایع و پودر فوق روان کننده های بتن موجود هستند. زمان‌گیرش بتن ممکن است بر پایه ویژگی‌های مختلف این افزودنی از جمله ترکیب شیمیایی، مقدار مورد استفاده و واکنش آن با دیگر مواد مورد استفاده در بتن، به تاخیر بیفتد یا به آن سرعت بخشیده شود. برخی روان‌کننده‌ها قادرند تا گیرش نهایی بتن را بین یک تا چهار ساعت به تاخیر بیندازند.
۱- رسیدن به مقاومت بالا از طریق کاهش نسبت آب به سیمان با حفظ کارپذیری در حد مخلوط بدون افزودنی‌های بتن.
۲- حفظ کارپذیری با کاهش مقدار سیمان پرتلند برای کم کردن گرمای ناشی از هیدراسیون در بتن حجیم.
۳- افزایش کارپذیری جهت تسهیل بتن‌ریزی در محل‌های غیرقابل دسترسی.
ترکیبات اصلی و فعال روان کننده‌های بتن، موادی با سطح‌فعال (Surface Active) هستند که در فصل مشترک دو فاز غیر قابل اختلاط (Immiscible) جمع می‌شوند و نیروهای فیزیکی – شیمیایی را در این سطح تماس داخلی تغییر می‌دهند. این مواد (Surface Active Agent) روی دانه‌های سیمان جذب‌شده و به آن‌ها بار منفی می‌دهد که سبب دفع شدن (دور شدن) این ذرات از هم و تثبیت حالت پخش‌شدگی آن‌ها می‌شود، حباب‌های هوا نیز دفع شده و نمی‌توانند به ذرات سیمان بچسبند.
دسته اصلی مواد و ترکیبات روان کننده‌های بتن به شرح زیر است:
۱-اسیدهای لیگنو سولفونیک (Lignosulfonic Acids) و نمک‌های آن‌ها
۲- فرمول‌های اصلاح‌شده و مشتقات اسیدهای لیگنو سولفونیک و نمک‌های آن‌ها
۳- اسیدهای کربوکسیلیک و هیدروکسیلات (Hydroxylated)، (Carboxylic Acids) و نمک‌های آن‌ها
۴- فرمول‌های اصلاح‌شده و مشتقات اسید کربوکسیلیک، هیدروکسیلات و نمک‌های آن‌ها
۵- مواد دیگر شامل: نمک‌های روی، فسفات‌ها، کلریدها، کربوهیدرات‌ها، پلی ساکاریدها، اسیدهای قند، بعضی از مواد پلیمری مانند مشتقات ملامین، مشتقات نفتالین و غیره.
مواد اصلی که در تهیه روان کننده‌های بتن مصرف می‌شوند اغلب دارای دیگر خواص غیر مطلوب هستند مانند کندگیری، هوازایی و... بنابراین به طور معمول با سایر ترکیبات جهت کاهش و حذف اثرات منفی و بهبود اثرات مثبت مخلوط می‌شوند. پس باید در نظر داشته باشیم که بتن و موادی که به آن افزوده می‌شوند نقش مهمی در مقاومت ساختمان در برابر زلزله را دارند. مجموعه بتن شیمی ماهان با ارائه انواع مواد افزودنی بتن، می‌تواند خیالی آسوده را به هنگام زلزله برای شما پدید آورد. برای ارتباط با این مجموعه می‌توانید از طریق وب‌سایت رسمی بتن شیمی ماهان یا با شماره 02175128 در تماس باشید.
