گوجه فرنگی شهرت ناعادلانه ای به عنوان آشفته ترین و پر بیماری ترین قسمتهای باغ سبزیجات دارد. برای جلوگیری از انتقال آنها به این وضعیت غم انگیز ، گیاهان گوجه فرنگی به مراقبت و حمایت شما نیاز دارند.
شما دانه های گوجه فرنگی خود را کاشته اید و اکنون نهال ها مانند سربازان کوچک سبز رنگ در پنجره شما ایستاده اند و با صبر و حوصله منتظر هستند تا از گلدان های خود رها شده و در بستری گرم از زمین فرو بروند. چیزی که آنها متوجه نمی شوند این است که شرایط در دنیای خارج سخت است. بین بادهای خشک ، گرمای خورشید و ارتش حشرات و بیماریهایی که ممکن است در کمین باشند ، چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است برای یک گیاه جوان گوجه فرنگی اشتباه شود. برای کمک به آنها ، دو کار را باید قبل از کاشت نهال انجام دهید: آماده کردن خاک و چیزی که باغبان آن را سخت شدن می نامند.
قبل از شروع کار ، باید بدانید که آیا گیاهان گوجه فرنگی دقیق و فشرده دارید یا خیر. گروه اول شامل گونه هایی است که برای ساقه هایی پرورش داده شده اند که فقط در طول خاصی رشد می کنند. بسیاری از انواع ترکیبی مدرن در این دسته قرار می گیرند. دسته دوم عمدتاً از انواع قدیمی تشکیل شده است ، که شبیه انگور هستند و تا دمای انجماد آنها را متوقف نمی کند ، رشد می کنند. پشت بسته بذر گوجه فرنگی زودرس باید این اطلاعات باشد که کدام را کاشته اید.
قفس گوجه فرنگی سیمی استاندارد موجود در مراکز باغ (به شکل یک استوانه باریک به سمت پایین) برای انواع کوچک و بوته ای تعیین کننده مناسب است ، اما به سرعت تحت تأثیر یک گیاه بزرگ نامعلوم قرار می گیرد.
برای قفس بزرگتر و محکم تر ، از یک قسمت 5 فوت در 5 فوت نرده سیم استفاده کنید. آن را درون یک استوانه بچرخانید ، آن را روی یک گیاه جوان گوجه فرنگی قرار دهید و آن را با میخ در هر دو طرف به زمین محکم کنید. از محصولی با دهانه شبکه ای استفاده کنید که حداقل 4 اینچ مربع باشد (در حالت ایده آل 6 اینچ) ، بنابراین می توانید برای هرس ، آموزش و برداشت محصول دست خود را در دست بگیرید.
یک نهال تنومند و قوی گوجه فرنگی انتخاب کنید. برای انواع کوچک تعیین شده ، از یک قلم 1 اینچ در 1 اینچ در 4 فوت استفاده کنید و آن را در عمق حداقل 6 یا 8 اینچ در نزدیکی پایه گیاه به زمین بکوبید. برای تاکهای گوجه فرنگی بزرگ ، از یک قلم 2 اینچ در 2 اینچ در 7 فوت استفاده کنید و آن را حداقل در 14 تا 16 اینچ کوبید. اگر نمی توانید ساقه هایی را پیدا کنید که دارای نوک تیز در قسمت پایین هستند ، خودتان یک نقطه را ببرید تا راحت تر وارد زمین شوند. از الوارهای تحت فشار اجتناب کنید ، زیرا ممکن است مواد شیمیایی سمی را در اطراف گیاهان گوجه فرنگی شما به زمین چسباند.
هرس گوجه فرنگی کار دشواری نیست ، اما شما باید از جوانی شروع کنید. بیش از یک ماه پس از پیوند منتظر نمانید.
ساقه گیاهان گوجه فرنگی خود را هر 6 یا 8 اینچ به محض رشد به ساختار نگهدارنده وصل کنید. ساقه های در حال رشد نرم هستند و به راحتی آسیب می بینند ، بنابراین باید آنها را سست و محکم ببندید. از ریسمان باغ ضخیم ، نوار پلاستیکی گیاهی ، نوارهای پارچه ای یا جوراب شلواری قدیمی استفاده کنید. همیشه بهتر است فقط بالای یک خوشه گل ببندید تا درست زیر آن - در غیر این صورت ساقه هایی که گلها را نگه می دارند ممکن است اذیت شوند زیرا گلها به خوشه های سنگین میوه تبدیل می شوند.
