با شنیدن اسم گردنه حیران یاد خطرناک بودن آن جاده و جنگل هایی که در لا به لای شگفتی های آن خودنمایی می کنند می افتیم. گردنه حیران، جاده زیبا و پر پیچ و خمی است که شهر آستارا در گیلان را به استان اردبیل متصل می کند. حیران عربی شده واژه تالشی «هیران» است. هیران در زبان تالشی به معنای مکان ابر و مه می باشداین خطه در بیشتر ایام سال پوشیده از ابر و مه و باران است. میزان افراد ساکن در تابستان ها به حداقل 2000 نفر می رسد.
جاده حیران تنها 35 کیلومتر طول دارد، اما به دلیل پیچ و خم های آن و شرایطی که دارد، قطعاً بیشتر از 1 ساعت شما را با خود همراه می کند.
مسیر گردنه حیران به گونه ایست که از یک طرف به جنگل های انبوه و از سوی دیگر دره هایی نه چندان عمیق داشته که از بین آن، رود ارس عبور می کند.
این نقطه مرز بین کشور ایران و آذربایجان را نشان می دهد. هوایی خنک و پاک، جزو ویژگی های دائمی این منطقه به شمار می رود که حتی در ایام گرم سال نیز باید با خود پتو و لباس گرم همراه داشته باشید.
از سفرهای غیر ضروری در روزهای سرد سال به این منطقه خودداری کنید. اگر لازم بود، حتماً وسایل ایمنی مثل زنجیر چرخ همراهتان باشد. امیدواریم در سفر به این منطقه زیبا و حیرت انگیز، از دشت ها و آب و هوای عالی آن، نهایت لذت را ببرید.
فاصله بین تهران تا روستای حیران، 633 کیلومتر خواهد بود که اگر با سرعت مطمئنه یعنی 100 کیلومتر در ساعت مسیر را طی کنید، بعد از حدود 7 ساعت و نیم رانندگی، به مقصد خواهید رسید. فاصله شهر ماسال تا گردنه حیران نیز که یکی از ییلاقات بی نظیر استان به شمار می رود، 176 کیلومتر است و حدود 2 ساعت و نیم زمان میبرد تا از آنجا به حیران برسید.
روستای حیران در آستارا واقع شده است و به دلیل آب و هوای عالی، همواره یکی از مناطق دیدنی و پرطرفدار در گیلان به شمار می رود که در تابستان ها با استقبال بالایی از مسافران همراه است. اکسیژن خالص در این نواحی، سرسبزی و چشم انداز عالی، همه از دلایلی هستند که گردشگران را به این خطه سرسبز جذب می کند.
فاصله روستای حیران تا آستارا، 30 کیلومتر است و ییلاق آن به 3 روستای حیران سفلی، حیران وسطی و حیران علیا تقسیم می شود. کل مساحت این منطقه، 2200 هکتار است.
بهترین زمان سفر به گردنه حیران، بهار و تابستان و ماه های مهر و آبان است که طبیعت فوق العاده در کنار آب و هوای مطبوع، می تواند شرایط مساعدی برای سفر و گردشگری را فراهم کند.
جاده گردنه حیران در بیشتر ایام سال با مه و ابرهای غلیظی پوشیده می شود که علت اصلی این ماجرا، رطوبت دریاست که به صورت مه و ابر در می آید. کارشناسان ارتفاع این جاده در بالاترین بخش آن را از دریای خزر، 1500 متر برآورد کرده اند. همین اتفاق باعث تصادفات زیادی در طول سال می شود و مسیر گردنه حیران را به یکی از خطرناک ترین جاده های ایران تبدیل کند.
یکی از پروژه های موفق در منطقه حیران ، راه اندازی تله کابین حیران در سال 1390 بود و باعث رونق گردشگری منطقه شد. طول مسیر تله کابین 1500 متر است که در بیشترین حالت از سطح دریا به ارتفاع 1720 متری می رسد. تله کابین های این مجموعه از کشور اتریش خریداری شده و یکی از ایمن ترین تله کابین های کشور به شمار می رود.
اگر مایلید تا تا اسکی روی چمن با تمام استانداردهای بین المللی آن را تجربه کنید، به جنگل فندقلوی نمین که در ارتفاع 1700 متری از سطح دریا قرار دارد رفته و از پیست اسکی چمن آن لذت ببرید. اگر تمایل دارید مسابقات مارپیچ بزرگ و کوچک و همچنین اردوهای تیم ملی اسکی روی چمن نیز در همین مکان برگزار می شوند.
