کسب و کار های کوچک و متوسط بسیار گسترده هستند و معمولاً بیش از 70 درصد از اقتصاد یک کشور را می گردانند. کسب و کارهایی که بر اساس یک پایه حقوقی و مالی محکم راه اندازی می شوند، شانس بالاتری برای موفقیت در بلندمدت دارند.
مالکان کسب و کارهای کوچک و متوسط، در کنار نیاز به تعریف محصولات و خدمات تجاری خود، باید مطمئن شوند که با تمرکز کامل، تمام الزامات اولیه برای راه اندازی کسب و کار را به خوبی شناسایی کرده و در نظر گرفته اند.
اولین قدم برای شناخت نیاز های راه اندازی کسب و کارتان این است که در مورد فرآیندهای لازم تحقیق کنید و چندین سؤال اساسی از خود بپرسید:
بعد از پاسخ مشخص به این سؤالات است که می توانید مراحل بعدی را برای راه اندازی کسب و کار خود در دست بگیرید.
یک نیاز مهم در راه اندازی کسب و کار خرد و متوسط ساختار قانونی آن است. هنگامی که اهداف، مأموریت ها و استراتژی کسب و کار کوچک یا متوسط خود را مشخص کردید، گام بعدی مهم تصمیم گیری در مورد ساختار قانونی کسب و کار است.
ساختاری که انتخاب می کنید می تواند بر همه چیز تأثیر گذار باشد، از نحوه اداره کسب و کار گرفته تا بدهی هایی که با آن ها روبرو خواهید شد و نحوه پرداخت مالیات. رایج ترین ساختار ها برای کسب و کار های کوچک و متوسط شامل موارد زیر است:
ساده ترین ساختار برای یک کسب و کار مالکیت انفرادی است که بیشتر برای کسب و کار کوچک مناسب است. در این ساختار، مالک کسب و کار تحت نظارت نسبتاً کمی است و میزان بالایی از کنترل و انعطاف پذیری را در کسب و کار کوچک خود دارد.
برای ایجاد یک مالکیت انفرادی نیازی به مدارک لازم نیست، به محض راه اندازی، کسب و کار شما به طور خودکار فعال می شود. با این حال، اگر از نام تجاری دیگری غیر از نام خود استفاده می کنید، احتمالاً باید نام کسب و کار خود را ثبت کنید.
در شرکت انفرادی هیچ تفاوت قانونی بین دارایی ها، بدهی ها، مالیات و هزینه های دیگر کسب و کار و دارایی های خود مالک وجود ندارد. این یک موقعیت پرخطر برای مالکان ایجاد می کند، زیرا در صورت هر گونه مشکل قانونی یا مالی برای کسب و کار کوچک، دارایی های شخصی نیز به خطر می افتد.
این نوع ساختار برای راه اندازی کسب و کار کوچک و متوسط مناسب است. زمانی که شما بخواهید با شخص یا افرادی به شراکت بپردازید. قوانین کسب و کار های شراکتی بسته به ساختاری که دارند، متفاوت است. سه حالت می تواند برای آن ها در نظر گرفته شود که شامل شراکت عمومی، شرکت تضامنی و شرکت مختلط است.
1- در شراکت عمومی شما نیاز به ثبت کسب و کار کوچک خود ندارید. طبق توافقی که با شریک یا شریکان خود می کنید. مسئولیت ها را تقسیم کرده و شروع به فعالیت می کنید. در این نوع فعالیت نیز تمام مسئولیت های قانونی بر عهده مالکان است. و در صورت بروز مشکل دارایی های شخصی آن ها می تواند در خطر قرار بگیرد.
2- در شرکت تضامنی مالکان مسئول تمام جنبه های مالی و حقوقی فعالیت تجاری خود هستند. مسئولیت ها در این ساختار به نسبت میزان سرمایه مالکان تقسیم می شود.
3- در شرکت مختلط مسئولیت های مالی و قانونی بین شرکا در اساس نامه تقسیم می شود. شرکای ضامن در قبال معاملات تجاری و امور حقوقی، همراه با عملیات روزانه کسب و کار مسئولیت دارند. اما شرکای سهامی تنها سرمایه گذاری کرده اند و جز سرمایه خود مسئولیت و تعهدی ندارند.
در شرکت های با مسئولیت محدود اموال شخصی مالکان در معرض خطر قرار نمی گیرد، زیرا شخصاً در قبال معاملات تجاری مسئولیتی ندارند. در شرکت با مسئولیت محدود مالکان طی یک اساس نامه مسئولیت ها را بین خود تقسیم می کنند. این نوع شراکت به دلیل سادگی ساختار و انعطاف پذیری در راه اندازی کسب و کار های کوچک و متوسط محبوبیت دارد.
در راه اندازی یک شرکت سهامی، مسئولیت مالکان کسب و کار در قبال تعهدات تجاری محدود به مبلغی است که در شرکت سرمایه گذاری کرده اند و طلبکاران نمی توانند به دنبال دارایی های شخصی آن ها باشند. این شرکت ها دارای ساختار سازمانی کاملاً مشخصی هستند. که شامل هیئت مدیره، مدیر عامل، بازرسان و سهام داران است.
یکی از اصلی ترین نیازمندی های راه اندازی کسب و کار خرد و متوسط ثبت آن و محافظت از نام تجاری آن است. برای این کار باید با دقت موارد زیر را رعایت کنید.
یکی از مهم ترین نیاز ها برای راه اندازی کسب و کار کوچک و متوسط، نام آن است. جدای از ویژگی هایی مثل زیبایی و خاص بودن، نباید نام کسب و کار شما تکراری باشد. در مورد کسب و کارهایی که نیاز به مجوز از اتحادیه های مربوطه دارند و به ثبت نیاز ندارند. این نام نباید در صنف یا اتحادیه مورد نظر تکراری باشد.
اما وقتی قرار به ثبت شرکت باشد، اداره ثبت شرکت ها از شما 5 نام پیشنهادی به ترتیب اولیت می خواهد و مسئول پرونده با بررسی نام های پیشنهادی شما و در صورت عدم وجود شباهت یکی از نام ها را تأیید می کند.
لوگو یا علامت تجاری به شناساندن و حفظ نام تجاری شما در سراسر کشور کمک می کند. شما می توانید برای علامت تجاری از طریق اداره ثبت علائم تجاری (زیر مجموعه سازمان ثبت اسناد و مرکز مالکیت معنوی) درخواست خود را ثبت کنید.
علائم تجاری برای راه اندازی یک فعالیت شغلی لازم نیست، اما ثبت علائم تجاری ایده خوبی برای محافظت از حقوق انحصاری کسب و کار شما است؛ به خصوص وقتی بخواهید از هویت بصری کسب و کار خود حفاظت کنید.
نام تجاری یا نام فرضی به عنوانی اشاره دارد که شما برای کسب و کار خود استفاده می کنید. این نام غیر از نام رسمی و ثبت شده برای کسب و کار شماست. احتمالاً روی بسته بندی های محصولات شرکت ها دیده اید که علاوه بر نام تجاری آن ها (که به آن نام معروف هستند) یک نام چند کلمه ای (نام ثبت شده در اداره ثبت شرکت ها) نیز نوشته شده است.
همانند علامت تجاری، راه اندازی کسب و کار ها به ثبت یک نام تجاری نیاز ندارد. اما ممکن است شما بخواهید تحت یک نام تجاری خاص شرکت شما را بشناسند.
می توانید دامنه یا آدرس وب مخصوص خود را ثبت کنید. در دنیای امروز که بیشتر و بیشتر به سمت فضای مجازی می رود، شما به احتمال زیاد نیازمند به یک وب سایت خواهید بود. شما هیچ الزام قانونی برای ثبت دامنه ندارید، اما اگر به دنبال برند سازی هستید، بهتر است از ابتدا نام دامنه ای مطابق با نام تجاری خود برگزینید و برای خود ثبت کنید.
حتی اگر در ابتدای کار، برنامه ای برای راه اندازی وب سایت ندارید، می توانید دامنه خود را برای آینده ثبت کنید. این کار، احتمال اشتباه گرفته شدن کسب و کار شما را با تجارت های آنلاین دیگر به حداقل می رساند.
دقت کنید که داشتن یک نام دامنه، منجر به ثبت شرکت شما نمی شود؛ و شرایط قانونی دیگر را برآورده نمی کند. همچنین، این نام دامنه به شما حق انحصاری استفاده از نام تجاری خود را نمی دهد.
شناسه مالیاتی یا کد مالیاتی، یک شماره اختصاصی است که به شما یا کسب و کار شما تعلق می گیرد. در صورت ثبت شرکت، یک کد مالیاتی به شناسه اقتصادی کسب و کار شما تعلق می گیرد. و پس از آن تمامی امور مالیاتی کسب و کار شما با این شناسه پیگیری می شود.
در صورت عدم پیگیری شناسه مالیاتی و پر کردن اظهارنامه های مالیاتی، ممکن است جریمه های سنگینی را متحمل شوید. همچنین، شما برای عملیاتی مثل اخذ جواز کسب و صدور دسته چک بانکی باید وضعیت پرونده مالیاتی خود را مشخص کنید.
یکی از نیاز های مهم برای راه اندازی بسیاری از کسب و کارها، داشتن یک یا تعدادی از مجوز ها و گواهینامه ها است. به عنوان مثال می توان به گواهی صلاحیت حرفه ای، گواهی صلاحیت ایمنی، پروانه بهداشت، پروانه کسب، گواهی ارزش افزوده اشاره کرد.
ممکن است بدون داشتن این گواهینامه ها و مجوز ها به شما اجازه ثبت شرکت یا فعالیت داده نشود، محل کسب شما پلمب شود یا حتی جرایم سنگینی را بپردازید. بسته به نوع کسب و کاری که دارید، این مجوز ها می تواند در سطح شهرستان، استان یا کشوری صادر شود.
داشتن یک حساب بانکی جداگانه برای تراکنش های مربوط به کسب و کار به شما امکان می دهد تا درآمد و هزینه های خود را بهتر پیگیری و گزارش (به خصوص در اظهار نامه های مالیاتی) دهید. توصیه می شود قبل از شروع تراکنش های مالی، یک حساب بانکی افتتاح کنید. اگر شرکت ثبت کرده اید، پیش از باز کردن حساب بانکی باید شناسه ملی، کد اقتصادی، اساس نامه، جواز فعالیت داشته باشید.
وقتی پای ریسک های کسب و کار وسط بیاید، اینکه یک تجارت چقدر خوب اداره می شود، اهمیت ندارد. ریسک بخشی از هزینه هایی است که با راه اندازی یک کسب و کار باید خود را برای آن آماده کنید.
بسته به کسب و کاری که دارید ممکن است نیازمند سیاست های بیمه ای مشخصی باشید تا کسب و کار خود را زیر چتر آن قرار دهید. پوشش های بیمه ای رایج برای کسب و کارهای کوچک و متوسط به شرح زیر هستند:
نیاز های راه اندازی کسب و کار کوچک و متوسط، بسته به محل و نوع کسب و کار می تواند متفاوت باشد. از ثبت کسب و کار و نام گذاری آن گرفته تا اخذ مجوزها و پوشش های بیمه ای لازم هر کدام می تواند فرآیندی دلهره آور باشد.
شناخت دقیق همه نیازمندی ها و پیگیری درست آن ها در همان ابتدای کسب و کار بسیار ارزشمند است، زیرا شما را از مشکلات قانونی بعدی نجات می دهد. این مشکلات قانونی خیلی سریع می توانند شما را، به عنوان مالک یا شریک در کسب و کار، به دردسر های جبران ناپذیری از طرف سازمان های نظارتی، سایر مشاغل، مشتریان و حتی کارمندان خود شرکت بکشاند.
شما در هنگام راه اندازی یک کسب و کار کوچک یا متوسط، ریسک های بزرگی می کنید، اما بسیاری از این ریسک را می توان با اطمینان از رعایت الزامات قانونی هنگام راه اندازی کسب و کار از بین برد یا به حداقل رساند.
شناسه اقتصادی کسب و کار خود را از کجا پیدا کنیم؟
در مالکیت انفرادی یا شراکت بدون ثبت کسب و کار، شناسه اقتصادی مالکان همان کد ملی آن هاست. و در صورت ثبت شرکت یک شناسه اقتصادی به شرکت شما تعلق می گیرد که در اساس نامه آن ثبت شده است.
بهترین ساختار کسب و کار چیست؟
بهترین ساختار برای کسب و کار کوچک شما کاملاً به نوع فعالیتی که دارید بستگی دارد. یک ساختار تجاری موفق، به شرکت شما کمک می کند تا به اهداف واقع بینانه برسد و وظایف تعیین شده را دنبال کند.
